Skessuhorn - 15.12.2021, Síða 82

MIÐVIKUDAGUR 15. DESEMBER 202182
Guðrún Tryggvadóttir fæddist á
Arnarstapa í ársbyrjun 1940 og var
önnur í röð fimm systkina, dóttir
Tryggva Jónssonar og Sigríðar Sal-
bjargar Guðmundsdóttur. Blaða-
maður Skessuhorns kíkti í heim-
sókn til Guðrúnar á heimili henn-
ar í Ólafsvík og ræddi við hana um
lífið, fjölskylduna, starf eldri borg-
ara og fleira. Við fáum okkur sæti
í notalegu eldhúsi á annarri hæð á
heimili Guðrúnar, með útsýni nið-
ur að sjó. Veðrið var gott og snjó-
þekja yfir öllu. Guðrún tekur til
kökur og osta og hellir kaffi í bolla
áður en við hefjum samtal. Í glugg-
anum er lítil sería með hekluð-
um dúllum á hverri peru. „Þetta
er nú ekki jólaskraut, þessi sería
fær að vera uppi allt árið,“ útskýr-
ir Guðrún um leið og hún fær sér
sæti gegnt blaðamanni. „Það er svo
notalegt að hafa smá svona ljós,“
heldur hún áfram.
Flutti í Mosfellssveitina
Þegar Guðrún var ung flutti fjöl-
skyldan frá Arnarstapa til Ólafsvík-
ur þar sem hún ólst upp fyrstu árin.
Árið 1946 flutti fjölskyldan suður í
Mosfellssveit þar sem pabbi Guð-
rúnar fékk starf á Laxnesbúinu fyr-
ir Jónas Sveinbjörnsson lækni. „Þar
var framleidd svokölluð heilsu-
mjólk en það var ógerilsneydd
mjólk sem fór beint úr mjólkur-
vélunum í gegnum kælikerfi og
var mjólkin við frostmark þegar
hún kom í flöskurnar,“ útskýr-
ir Guðrún. Mjólkin var svo keyrð
til Reykjavíkur þar sem hún var svo
skilin eftir á tröppunum hjá fólki.
Aðspurð segist Guðrún ekki vita
hvers vegna foreldrar hennar hafi
ákveðið að flytja suður á sínum
tíma en segist hún vera þeim það
mjög þakklát. „Við áttum yndisleg
ár í Mosfellssveitinni og ég þakka
alltaf fyrir það að hafa fengið að
prófa að búa annars staðar. Það er
held ég hollt að víkka svona sjón-
deildarhringinn,“ segir Guðrún og
brosir. „Þegar ég var barn talaði
fólk oft um að það skildi ekki af
hverju einhver myndi vilja flytja
suður. Það þótti eitthvað skrýtið
að vilja búa þar. Ég skildi aldrei af
hverju fólki fannst þetta. Það var
nefnilega líka dásamlegt að búa í
Mosfellssveit eins og í Ólafsvík, og
ég er viss um að allir hafi gott af
því að prófa að búa á fleiri en ein-
um stað,“ segir hún. Þegar Guðrún
var tólf ára flutti fjölskyldan aftur
til Ólafsvíkur eftir að bátur í eigu
föðurbróður hennar fórst. „Pabbi
tók þá við skipstjórn á öðrum báti
sem bróðir hans hafði átt,“ útskýr-
ir hún.
Húsmæðraskólar voru
miklar menntastofnanir
Að loknu skyldunámi fór Guðrún
í Húsmæðraskólann að Löngumýri
í Skagafirði og átti þar yndislegan
tíma. „Húsmæðraskólar voru því-
líkar menntastofnanir þar sem
maður lærði gríðarlega mikið. En
það sorglega var að við fórum al-
veg réttindalausar úr þessum skól-
um, þrátt fyrir þetta mikla nám,“
segir Guðrún. „Við vorum að
læra næringarfræði, allt um mat-
argerð, geymslu og hreinlæti mat-
vara og allt um meðferð ungabarna
og svo margt fleira. Það var aldrei
viðurkennt hversu góðir skólar
húsmæðraskólar voru. Í raun vor-
um við vel í stakk búnar fyrir ýmis
störf að námi loknu. Með smá sam-
stöðu milli skóla og kannski aðeins
lengra námi hefði verið hægt að út-
skrifa okkur með réttindi til dæmis
sem matráðar eða þess vegna hefð-
um við getað stjórnað hótelum,“
segir Guðrún.
Eftir námið fór Guðrún aftur
heim í Ólafsvík þar sem hún gift-
ist Konráð Gunnarssyni og saman
eignuðust þau sex börn; Sigur-
laugu, Tryggva, Sölva, Jónu, Kára
og Agnesi. Konráð var skipstjóri
í Ólafsvík en hann lést árið 2000.
Guðrún segir mikið líf og fjör hafa
verið á heimilinu þegar börnin
voru ung. „Þessi fimm elstu fædd-
ust á átta árum en svo kom ein níu
árum seinna. Þetta var góður tími
og nóg að gera,“ segir hún. Þegar
börnin þeirra voru komin á full-
orðinsár fóru þau hjónin út í ferða-
þjónustu á Arnarstapa með sonum
sínum. „Tryggvi sonur okkar byrj-
aði að fara með ferðamenn í ferð-
ir upp á jökul. Í kjölfarið stofn-
aði hann með okkur og bræðr-
um sínum ferðaþjónustuna Snjó-
fell og við keyptum gamla bursta-
bæinn á Stapa af Landsbankan-
um og vorum þar með veitingar
Segir það gott að vera eldri borgari í Snæfellsbæ
Guðrún Tryggvadóttir á heimili sínu í Ólafsvík.
Fjölskylda Guðrúnar lét reisa Bárð Snæfellsás á Arnarstapa til minningar um ömmu og afa Guðrúnar. Ljósm. úr einkaeigu.
Guðrún kom af stað átaksverkefni um endurhleðslu gömlu Ólafsvíkurréttar. Ljósm. úr einkaeigu.