Leikhúsmál - 01.11.1963, Side 44

útvarp: talað mál
Nú eru Leikhúsmál nýkomin úr sum-.
arleyfi, og vetrarstarfið hefst á ný.
Eins og aðrir starfsmenn blaðsins hef
ég verið að sinna öðrum störfum í
sumar, átt fáar frístundir og jafnvel
haft litla aðstöðu til að hlusta á út-
varp. Mér er þó Ijúft að minnast ým-
islegs úr dagskrá síðast liðins sum-
ars, sem því miður er ekki margt,
þar sem efnisval hefur ekki verið.
fjölskrúðugt. Ég hef haft mikla
ánœgju af tónlistarefni á sunnudags-
morgnum, sem bar af öðru í dag-
skránni. Þá mun ýmsum hafa þótt
þœttir Ólafs Ragnars Grímssonar um:
menn og músik forvitnilegir, en val
tónverkanna hefur mjög orkað tví-
mœlis.
Þœttirnir Vísað til vegar eru hirv
merkasta nýlunda, oftast mjög vel
samdir, fróðlegir og skemmtilegir. Þá
er mér sérstaklega minnisstœð frá-
Sögn Jóhannesar úr Kötlum, Sumar-
ið góða á Kili. Ef hins vegar er litið
á sumardagskrána í heild, er þar
heldur fátœklegt um að litast, og við.
hljótum að taka undir orð Sigurðar
A. Magnússonar, að nœr vœri að
verja meira fé og kröftum til þess að
vanda útvarpsdagskrána, áður en
farið er til þess að stofnsetja íslenzkt
sjónvarp. Það er gott dœmi um ís-
lenzk flottheit og bjartsýni að hugsa-
til sjónvarpsstofnunnar, sem hefur
reynzt ýmsum fjölmennari þjóðlönd-
um ofviða, og ráðamenn, sem kenna.
sig við menningu, taka ekki tillit til
þess, að sjónvarpið er orðið eitt hið
alvarlegasta þjóðfélagsvandamál.
umheimsins.
Við skulum nú hugleiða andartak,
hvernig íslenzku sjónvarpi mun verða-