Leikhúsmál - 01.11.1963, Blaðsíða 50

En IL GRIDO er einhver daprasta
mynd hans, full af örvœntingu og
siólfsmorði sólarinnar og síðar lik-
amans. Hugmyndina að IL GRIDO
fékk Antonioni þegar hann vann að
GENTE DEL PO, en varð að fresta
gerð hennar þar til hann hafði lokið
við VINKONURNAR, og hún ó raunar
heima með fyrri myndum hans. í
meginatriðum segir hún fró Aldo
(Steve Cochran), sem reynir að finna
einhvern tilgang í lífi sínu, þegar
Irma (Alida Valli), stúlka sem hann
hefur búið með í sjö ór, yfirgefur
hann vegna annars manns. Hann
tekur með sér litla dóttur þeirra á
flakk um eyðilegt Pó-héraðið, en þótt
hann komizt í kynni við margar kon-
ur, gengur minning Irmu aftur í huga
hans. Þessar minningar draga hann
aftur til borgarinnar þar sem þau
bjuggu og þar lýkur hann lífi sínu.
Þessi mynd ber með sér hinn klass-
íska hreinleika og margbreytileika
persónanna innan mjóslegins sögu-
þráðar, sem einkennir myndir Antoni-
onis.
A þessum gráu dögum sem einkenna
líf Antonionis, sem myndir hans,
kynnist hann manneskju sem virðist
mikil áhrif hafa haft á persónulegt
líf hans og lífsviðhorf og þar með
myndir hans — Monicu Vitti. í þeim
myndum sem hann hefur gert síðan
hefur hún verið aðalpersónan og
málpípa Antonionis. Og bjartsýnari
Iífsviðhorf hans í þríverkinu ÆVIN-
TÝRIÐ, NÓTTIN og SÓLMYRKVINN,
má ef til vill rekja til kynna þeirra.
Þríverk Antonionis er svo margbrotið
og merkilegt að til að gera því nokk-
ur skil þarf heila grein út af fyrir sig.
Verður því aðeins fyrstu myndinni,
ÆVINTÝRINU, gerð skil að sinni.
Það er erfitt að rekja söguþráð í
myndum Antonionis. Það liggur öll
sagan í myndinni sem birtist á tjald-
inu, atriðum sem verða að sjást en
ekki segjast, svo óralangt frá hinu
epíska hugarfari Islendingsins, sem
þróast hefur við ytri lýsingar œviat-
riða og landfrœðilegra sagna í
hundruð ára. ÆVINTÝRIÐ fjallar um
tilfinningar og fyrst og fremst um
ástina. Tilfinningar sem skyggndar
eru niður í sínar dýpstu rœtur, í óstöð-
ugleika sínum og mótsögnum, veik-
leika og styrkleika tilfinninga sem
við rísum ekki undir. ÆVINTÝRIÐ,
sem kallaði heimsfrœgð yfir bœði
Antonioni og Monica Vitti, hefst á
skemmtiferð milli eyja við strönd It-
alíu. Anna (Lea Massari), ung yfir-
stéttarstúlka, sem um tíma hefur ver-
ið ástkona Sandros (Gabriele Ferzetti),
ríks arkitekts, hverfur skyndilega án
nokkurra skýringa. Leit er hafin að
henni, en árangurslaust. (Það þykir
lýsa vel Antonioni hverju hann svar-
aði, spurður hvað orðið hefði um
Önnu: ,,Ég veit það ekki. Einhver
sagði mér að hún hefði framið sjálfs-
morð, en ég trúi þvi ekki".)
En á meðan á leitinni stendur, vakn-
ar áhugi milli Sandro og vinkonu
Önnu, Claudiu (Monica Vitti), sem
verður að ást blandinni sektartilfinn-
ingu gagnvart hinni horfnu vinkonu,
hverrar minning hvílir yfir öllum sam-
skiptum Sandro og Claudiu. Leitin
að Önnu verður brátt aukaatriði og
hverfur í bakgrunninn fyrir hinni nýju
ást. Leitin að henni verður átylla fyrir
þau að hittast. En brestur verður fljótt
43