Leikhúsmál - 01.11.1963, Blaðsíða 48

Leikhúsmál - 01.11.1963, Blaðsíða 48
sögðu stopp óður en hann gat safn- að nœgu efni í þœr. Árið 1950, 38 ára að aldri, gefst Antonioni loks tœkifceri til að gera sína fyrstu leikmynd, það er CRON- ACA Dl UN AMORE (Ástarsaga). Hún hefur lítinn byrjandabrag á sér, ber merki um öryggi stjórnandans og tekur upp til meðferðar vandamál, sem aldrei síðan hafa yfirgefið An- tonioni. Á sama tíma og flestir kvik- myndaleikstjórar Ítalíu, De Sica, Vis- conti og Rosselini, leituðu að við- fangsefnum meðal alþýðunnar og notuðu ekki annað fólk en af götunni til að leika í myndum sínum, gerir Antonioni mynd sína í ríkisfólksum- hverfi og notar eingöngu atvinnu- leikendur. í ÁSTARSÖGU segir frá sektartengsl- um Guido (Massimo Girotti) og Paola (Lucia Bosé), sem á stúdentsárum sín- um fyrir löngu, komu ekki í veg fyrir slys er varð unnustu Guido að bana, þótt þau hefðu getað varnað því. Dauði hennar kom þeim í raun og veru vel, en sektartilfinningin hrjáir þau og aðskilur. Sjö árum síðar hitt- ast þau af tilviljun, en nú er Paola gift. Og sagan endurtekur sig, en nú er það maður Paolu sem er í vegin- um. Ein einkenni myndarinnar hafa síðar komið mjög fram í myndum Antonionis. í henni er raunar látið ósvarað spurningum eins og hvort dauðsföllin í myndinni eru slys eða ,,ævintýrið~: Monica víhí ekki. f stað þess að láta alla hnúta rakna upp og gefa svör við prakt- ískum spurningum, einbeitir Anton- ioni sér að tilfinningalegu sambandi persónanna, óháð hinu ytra borði líð- ana'i stundar, hinum brotgjörnu til- finningum og bilinu sem mismunandi staða í þjóðfélaginu skapar millum fólks. I ncestu mynd sem Antonioni gerir er hann nokkuð undir mildum áhrifum af neo-realismanum. I VINTI (1952) er í þrem þáttum og fjallar um af- brotaunglinga í Frakklandi, Ítalíu og Englandi. Átti hún að sýna sameigin- legt markmiðsleysi og lífsleiða hjá ceskufólki ! þessum löndum. Þrátt fyr- ir nokkra kosti þessarar þríliðuðu myndar, svo sem fagurrar myndunar, var hún nokkur útúrdúr í þróunarferli Antonionis. Hvorki hann né aðrir ÆVINTÝRIÐ": Gabriele Farzetti, Lea Massari 46
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Leikhúsmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Leikhúsmál
https://timarit.is/publication/1743

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.