Leikhúsmál - 01.11.1963, Blaðsíða 80

(Tjaldið upp. Pat og Meg á sviðinu. Allur
skarinn dansar írskan „jig“-dans, siðan
dansa íbúar hússins frá).
MEG: Guði sé lof að þetta er búið.
(Monsjúr heyrist blása í pípur sínar.)
Drrottinn minn dýri, hvað er þetta?
PAT: Monsjúr að æfa sig. Strákurinn úr
Lýðveldishernum sem þeir nöppuðu um
daginn, — hann verður hengdur í tugt-
húsinu í Belfast í fyrramálið, og Monsjúr
hefur fengið þá flugu í höfuðið að spila
sorgarmarsinn honum til heiðurs.
MEG: Ó, að hann vildi bara halda þeirri
flugu inni í haugnum á sér. Þetta sekkja-
pípugaul getur gert mann vitlausan.
PAT: Náðu í eitthvað að drekka.
MEG: Náðu í það sjálfur.
PAT: Ég get það ekki! Ég er að drepast í
löppinni.
MEG: Yss, hvað ætli sé að þér í löppinni.
(Réttir honum ölflösku.) Hérna, taktu við
þessu gamla skrifli.
(Rio Rita og Grace prinsessa fara yfir svið
ið).
PAT: Þú þarna! Hver er leigan?
RIO RITA: Má maður fá frið til að vinna
fyrir henni. — (Þau fara upp).
MEG: Heldurðu að þeir hengi hann?
PAT: Hvern? — Hann? Bendir á eftir
Grace prinsessu). Mín vegna hefðu þeir
mátt vera búnir að því fyrir löngu.
MEG: Nei, strákinn þama í Belfast.
PAT: Held ég? Það er ekki neitt sem
heitir að halda um það. Klukkan átta í
fyrramálið verður hann hengdur eins hátt
og Killymanjaro.
MEG: Killymanjaro ? Hvaða ræningi var
það? Hver hengdi hann?
PAT: Killymanjaro er frægt fjall á suður-
strönd Svisslands. Eða — ja, það hefur
að minnsta kosti enginn gott af því að
vera hengdur svo hátt.
MEG. Veiztu hvað hann sagði? „Sem her-
maður xrska lýðveldisins mun ég deyja
brosandi".
PAT: Og hver hefur yfirleitt verið að biðja
hann að deyja, má ég spyrja, brosandi
hlæjandi eða öskrandi, ha?
MEG: Hann gerði bara skyldu sína sem
liðsmaður í lýðveldishemum.
PAT: Neiddu mig ekki til að tala Ijótt, þú
fávísa kvenmannsrola. Þetta er árið nítján
hundmð og sextíu og tími hetjuskaparins
endaði fyrir 37 árum. Fyrir langa löngu.
Búið spil. Að vera að brölta með frels-
isstríð á írlandi í dag, það er svona álíka
gamaldags og að dansa Charleston.
MEG: Málstaðurinn lifa skal, unz „öll vor
kæra írska fold er frjáls, hvert fjall og
dalur, skógur, lækur, háls! Hristum af
oss helsið! Lengi lifi frelsið", segir í hinu
gamla kvæði.
PAT (stynur, við áforfendur): Hún er ekk-
ert betri en Monsjúr. Það er nógu slæmt
að sá gamli þöngulhaus hefur enga klukku
78