Borgfirðingabók - 01.12.2006, Blaðsíða 60

58
Borgfirðingabók 2006
Magnús Sigurðsson í bréfi til mín dagsettu á Gilsbakka 6. október
2005:
[. ..] Hvítsíðingar ogfleiri skemmtu sér við aðyrkja vísur, sem
endarímuðu með orðunum foss og koss [. . .] Þær voru eintóm
gamanmál þangað til einhver gerði þessa:
Sér hún þeytti í fagran foss
fékk svo greitt úr máti.
Fyrir veittan vinarkoss
varð hún þreytt af gráti.
Þá sló þögn á. Allir þekktu tilefnið og vísurnar urðu ekki fleiri
- heyrði ég.
Þess má geta fyrir þá sem ekki þekkja til staðhátta að í Hvítá milli
Hurðarbaks í Reyholtsdal og Síðumúla í Hvítársíðu er stríð flúð í
ánni sem heitir Kljáfoss. Þar hefúr nú verið brú á Hvítá í meira en
öld. Hin dramatíska tilhneiging munnmælanna hefur vafalaust látið
stúlkuna kasta sér í ána á þessum stað. En hvert sem sannleiksgildi
þeirrar sagnar er þá er ekki ólíklegt að þessi atburður hafi leitt til
þess að þau Þuríður og Sigurður fluttu frá Síðumúla að Hvammi í
Hvítársíðu árið 1908.
Eins og fram kemur í bréfi Helgu Ingvarsdóttur hér að framan flutti
amma okkar, Helga Jónsdóttir, með nýfæddan dreng sinn, Ingvar, að
Síðumúla í árslok 1905. Og af því að hér er svo oft vitnað til reikulla
munnmæla gerir varla stórt þótt enn sé aukið við. Bamsfaðir Helgu
var Magnús Finnsson16 og þau vom þá samvista á Sámsstöðum, bæði
í vinnumennsku. Einhver galsi hefiir í þau hlaupið, þessa tæplega
tvítugu unglinga, á útmánuðunum 1905 og afleiðingar þess urðu
lýðum ljósar þegar leið á sumarið. Magnús Finnsson var glaðvær
maður og hafði gaman af að segja sögur af sér og öðrum og frá
honum mun mnnin sagan um að væntanlegt faðemi hafi lagst svo
þungt á hann að hann hugleiddi að farga sér. Helst datt honum í
hug að kasta sér í Hvítá en brast kjark þegar á reyndi. Nú hagar svo
til að milli Haukagils og Sámsstaða rennur Hvítá víða í þröngum
stokki með bröttum melköstum niður að ánni og var af þeim sökum