Rökkur : nýr flokkur - 01.06.1971, Blaðsíða 25

23
danska flaggið, á hinni samskonar flagg, nema að feldurinn var
blár. Með öðrum orðum sama flaggið, sem Stúdentafélagið nokkr-
um árum seinna barðist fyrir, að löghelgað yrði sem fáni íslands
. . . Og það var honum ekki síður en okkur óblandin ánægja, að
horfa á þau blakta þarna yfir grænum runnunum. Því að hann
unni litum og litbrigðum.“
Ég hef lengi haft í huga, að bæta hér við skýringu, og geri það
nú, þar sem í þessu hefti er birt bréf H. V. um baráttuna fyrir blá-
hvíta fánanum, auk þess sem ég hef áður birt í Rökkri útvarps-
erindi um þá baráttu. („Þetta var okkar fáni“, Rökkur I, Nýr
flokkur, Rvík 1969). Og skýringin, eða það, sem ég vildi við bæta,
er þetta: Faðir minn var Landvarnarmaður og það hefur því verið
meira en fegurðarsjónarmiðið eitt, sem lá til grundvallar því, að
hann dró, að ég hygg, fyrstur manna bláhvíta fánann að hún,
en það var baráttumál Landvarnarmanna, að hann yrði löghelg-
aður fáni Islands. Vísa ég hér til minningargreinar Benedikts
Sveinssonar alþm. og þingforseta um Bjarna frá Vogi, þar sem
hann greinir frá veizlu þeirri, sem Landvarnarmenn héldu þeim
bræðrum Sigurði og Jóni, Jenssonum, frændum Jóns Sigurðssonar,
sem Jens Pálsson prófastur sagði um í ræðu í veizlunni þeim
bræðnim til heiðurs, að væri „ósýnilegur foringi stefnunnar“, en
samkomu þessa kvað B. Sv. „minnisstæða þeim, er hana sátu „og
er hennar hér getið sem dæmis þess, hversu nafnkunnir ágætis-
menn úr hópi inna eldri manna veittu flokknum þá þegar fylgi
sitt.“
1 lýsingu sinni á samkomunni segir Benedikt:
„Því næst flutti Steingrímur skáld Thorsteinsson forkunnar
fagra ræðu fyrir minni íslands, leiftrandi af fjöri og andagift.
Minntist hann meðal annars fyrri frelsisbaráttu og þess verkefnis,
er flokkurinn ætti nú fyrir hendi gegn ofurefli því, er í móti var.
Lauk hann máli sínu með þessum gamla kviðlingi, er hann beindi
til flokksmanna:
„Hælumst minnst í máli,
metumst heldr of val felldan,
látum skipta guð giftu,
(Hljóp hann þá upp og hvessti röddina):
gerum hríð þá, er þeim svíði.“
Var þróttarorðum öldungsins vel fagnað.“