Rökkur : nýr flokkur - 01.06.1971, Blaðsíða 8

6
Breitt var því bilið milli föðurins og yngsta sonarins, en svo
liðu mín bernsku- og unglingsár, að það háði mér ekki og var mér
ekki umhugsunarefni, að faðir minn var aldraður maður, og bar
raunar margt til, en nefni aðeins, að hann var ern vel, oft glaður
og hýr, árrisull jafnan, og ekki minnist ég þess, að hann væri ekki
kominn upp í skóla á veturna hversu sem viðraði fyrir klukkan
átta, til þess að vera viðstaddur morgunbænir, áður en kennsla
hæfist — allt til þess, er hann lét af rektorsembættinu nokkrum
vikum fyrir andlát sitt.
Þeirri venju, að rísa árla úr rekkju, hélt faðir minn sem að lík-
um lætur á sumrum, er nokkurra mánaða hlé varð á kennslustörf-
unum. Hann var sannast sagna á fótum fyrir allar aldir, eins
og stundum er til orða tekið, og margar eru minningarnar frá
bernskudögunum frá vappi með honum suður við Skerjafjörð,
og gott var að hvílast í skini árdegissólar í Öskjuhlíðinni sunnan-
verðri. Þar tíndi faðir minn oft blóðberg, og blóðbergste þótti
okkur börnunum gott að fá, og öðru heimafólki. I fjörum fyllti
faðir minn jakkavasa sína kúskeljum, hörpudiskiun og skrítnum
steinum, en annað skáld þeirra tíma var þó meiri safnari slíks,
en það var Benedikt Gröndal, sem gekk um fjörur þeirra erinda,
oft hversu sem viðraði, á öllum tímum árs, með grænmáluðu blikk-
tírnma sína um öxl.
Heimili foreldra minna var í húsi við Austurvöll, milli gamla
Reykjavíkur-apóteks og Kvennaskólans, en það hús nefnist nú
Sjálfstæðishúsið. 1 húsi foreldra minna bjuggu áður föðurafi minn
og amma. Húsið einlyft og upphaflega með risi, byggt í sama stíl
og hús Silla og Valda við Aðalstræti, en eftir að faðir minn erfði
það, lengdi hann það og hækkaði. Á neðri hæð, er ég fyrst man
eftir mér, var borðstofa, svefnherbergi foreldra minna og tvö her-
bergi, sem voru svefnherbergi okkar systkinanna, er við fórum
að stálpast, en uppi (í suðurenda) tvær stofur, lesstofa föður
míns, allt af kölluð ,,kontór“, gegnt Austurvelli, og innangengt
úr henni í stássstofuna, svo ég noti annað gamalt orð úr Reykja-
víkurmáli þessara tíma, og var hin bezta útsýn úr henni yfir garð-
ana, okkar, Apóteksgarðinn, Bæjarfógetagarðinn, og garð Páls
Melsteðs sagnfræðings, eiginmanns frú Þóru, forstöðukonu og
stofnanda kvennaskólans. Hinn hluti hæðarinnar var leigður*)
*) Um nokkurt árabil höfðu foreldrar mínir alla efri hæðina undir, en neðri
hæðin var leigð (frú Ástu Hallgrímsson). Fyrir mitt minni leigði Þórhallur
Bjarnarson, síðar biskup, hjá föður mínum og bjó þar með fjölskyldu sinni.