Veiðimaðurinn - 01.12.1986, Blaðsíða 28

veiðitækja, fluguhnýtingum, margvísleg-
um fræðsluerindum, útvegun kvikmynda
um veiði, útgáfu veiðitímarita, ráðstefnu-
haldi um veiðimál og veiðidegi fjölskyld-
unnar.
Allt stefnir þetta í raun og veru að sama
markmiðinu, en það er að stækka markað-
inn fyrir veiðiréttareigendur og í raun
skapa meiri samkeppni um veiðileyfin.
Og hvert er þakklætið frá mörgum
veiðiréttareigendum? - „Við þurfum
ekkert á stangveiðifélögunum að halda,
þau eru aðeins óþarfa milliliður.“
Menn fara ef til vill að efast um ágæti
veggspjaldsins, sem við gerðum í tilefni
veiðidags fjölskyldunnar 1985, sem
Landssamband veiðiréttareigenda fékkst
ekki til að styðja fjárhagslega. Við dreifð-
um þessu veggspjaldi um allt land og þar
stendur skýrum stöfum „Stangveiði fyrir
alla“.
Það felst mikið í þessum orðum og það
má margt út frá þessu veggspjaldi leggja, -
litli snáðinn alsæll með sína fallegu bleikju,
þrátt fyrir rok og rigningu, - og við hefðum
alveg eins getað haft þarna mynd af
Kristjáni í Crystal áttræðum. Það þekkist
ekkert kynslóðabil í stangveiðiíþróttinni,
þar getur öll fjölskyldan sameinast, jafnt
ungir sem aldnir.
En ef það er mat einhverra að stang-
veiðifélögin séu óþörf og þau fái ekki
vatnasvæði fyrir sína mörg þúsund félaga
og leggist þar af leiðandi niður, þá er rétt að
benda stjórnvöldum á það, að þau skuli nú
þegar hef]ast handa um byggingu fleiri
heilsuhæla og auka til muna framleiðslu á
félagsfræðingum, sálfræðingum og
geðlæknum.
Hugsum okkur hvernig kjörorðin okkar
verða eftir nokkur ár, ef svo heldur fram
sem horfír.
„Sólarlandaferðir eða stangveiði?“
„Móarnir eða malbikið?11
„Vötnin eða vímuefnin?“
„Súrefnið eða sællifíð?“
Nei, - kæru stangveiðimenn, gerum
tilraun til að vekja ráðamenn þjóðarinnar
til meðvitundar um það að hreint loft,
ómengað vatn, hófleg hreyfing og heilbrigt
félagslíf sé nútímamanninum jafn nauð-
synlegt og matur og drykkur.
Mér liggur við að segja, sem stangveiði-
maður, að vötnin okkar og árnar okkar séu
á vissan hátt lífæðar þjóðarinnar.
Eg get ekki skilist svo við ykkur von-
glöðu veiðimenn, - því allir horfum við
björtum augum fram til næsta sumars, - að
minnast ekki lítillega á mál málanna, en
það er alltaf það sama ár eftir ár - verðlagið
á veiðileyfum.
Það er nú fremur erfitt að finna út
haldbærar tölur um heildar veiðileyfasölu
á íslandi t.d. miðað við útflutningsbætur
á landbúnaðarafurðir, jarðræktarframlög,
framleiðnisjóð eða niðurgreiðslur á bú-
vörum. Þetta er allt hægt að lesa í nýlega
framkomnum fjárlögum ríkisins, en þetta
er hvorki staður né stund til að upplýsa um
þær upphæðir.
En ég tel mig þó hafa nokkuð haldbærar
upplýsingar um það, að veiðiréttareigend-
ur hafí fengið greiddar um það bil 260
milljónir króna fyrir veiðileyfi síðastliðið
sumar og er þá hvorki gisting, fæði, leið-
sögumenn, né annar kostnaður meðtalinn.
Og segi svo einhver að stangveiði-
félögin séu óþörf, þó svo að eitthvað sé af
útlendingum þarna í bland.
Eg vil svo að lokum þakka fulltrúum og
framsöguræðumönnum fyrir fróðleg
erindi og málefnalegar umræður og óska
ykkur öllum góðrar heimferðar.
26
VEIÐIMAÐURINN