Veiðimaðurinn - 01.12.1986, Blaðsíða 38

Frá Miðfjarðará
Við athugun á skýrslum um veiði í Mið-
fjarðará sumarið 1985 kom m.a. í ljós, að
mjög góðar heimtur voru þar á merktum
laxi. Samkvæmt skýrslu Tuma Tómas-
sonar fískifræðings hefur merktur lax skil-
að sér betur í þessa á fyrrnefnt ár en dæmi
eru um annars staðar, svo vitað sé, að svo
miklu leyti sem vitað er um endurheimtur
fram að þeim tíma. Seiðasleppingar hafa
verið auknar mikið í ýmsar ár síðari árin,
en nákvæmar athuganir á árangrinum hafa
óvíða verið gerðar, ef frá eru taldar Elliða-
árnar.
Veiðin í Miðf]arðará sumarið 1985 var
samtals 1341 lax og skiptist þannig:
Stangveiðimenn veiddu 1050 laxa
Bændur í ádrátt (í klak) 291
Alls 1341 -
Að veiði lokinni var talið að allmikið af
laxi væri þá eftir í ánni, væntanlega nóg til
þess að náttúran sjálf gæti séð um viðhald
stofnsins, ef ekkert óvænt bæri að höndum.
Ef litið er til lengri tíma hefur gengið á
ýmsu um laxgengd í Miðfjarðará. Sú var
tíð, að hún var að verða að kalla laxlaus
vegna hóflausrar neta- og ádráttarveiði.
Þá mátti hún vissulega muna sinn fífíl
fegri.
Arið 1944 ritaði Magnús F. Jónsson frá
Torfastöðum fróðlega grein í 5. hefti
Veiðimannsins um Miðfjarðará og þær ár,
sem í hana falla, en þetta vatnakerfi gengur
oftast í daglegu tali undir nafninu Mið-
fjarðará. Þykir mér rétt að taka hér upp
nokkra kafla úr þessari grein Magnúsar,
þar sem ég geri ráð fyrir að margir, sem nú
lesa Veiðimanninn, eigi ekki fyrstu hefti
hans, en þó skal á það minnt, að fyrstu
sex heftin voru Ijósprentuð fyrir skömmu
og hafa fengizt á skrifstofu Stangaveiði-
félags Reykjavíkur.
I upphafí greinar sinnar segir Magnús
orðrétt: „Miðfjarðará og þær ár, sem í hana
falla, mega eflaust teljast með laxfrjóustu
ám á landinu, þegar litið er á það, að þær
voru óvenju hart leiknar af ádráttarveiði á
umliðnum öldum, en þó sérstaklega á
tveim síðustu áratugum. Veturinn 1920,
sem er sá mesti snjóavetur, sem menn
muna, leifði stórsnjóum á fjöllum og
fremst í byggðum, sem entust langt á
sumar fram. Arnar voru því óvenjulega
vatnsmiklar fram um mitt sumar og löng-
um ódrægar netum, svo laxinn komst
óhindraður á stundum fram á fremstu
stöðvar. En laxaganga var svo mikil þetta
sumar, að elstu menn þóttust ekki slíka
muna. Arnar hafa búið að þessu mikla
laxagönguári lengi, því þegar netjaveiði
var hætt 1. ágúst um sumarið voru árnar
fullar af laxi, sem hrygndi í bezta næði. Svo
komu snjólitlir vetrar allt til 1938, er árnar
voru að fullu friðaðar fyrir netjaveiði. Það
þýddi að á þeim árum voru árnar orðnar
venjulega vatnslitlar þegar veiði með net-
um byrjaði, sem var oftast um miðjan júní.
Flest árin voru þó fremur góð veiðiár og
sum ágæt, eins og veiðiskýrslur frá þessu
tímabili sýna, sem var undrunarefni þeim,
sem horfðu upp á rányrkjuna. Að þessar
miklu nytja- og veiðiár voru ekki orðnar
36
VEIÐIMAÐURINN