Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2022, Qupperneq 60

60 Tímarit hjúkrunarfræðinga | 2. tbl. 98. árg. 2022
Viðhorf til faglegrar samvinnu í svæfingaþjónustu á Íslandi
Sameiginleg menntun og samskipti í starfi
Nærri helmingur heildarstiga var í þessu þema sem
inniheldur sjö fullyrðingar. Í töflu 3 sést að viðhorf
svæfingahjúkrunarfræðinga til fjögurra spurninga voru
marktækt jákvæðari en viðhorf svæfingalækna. Allir í hópi
svæfingahjúkrunarfræðinga og 89,5% svæfingalækna voru
sammála um að líta ætti á svæfingahjúkrunarfræðinga sem
samstarfsmenn svæfingalækna frekar en aðstoðarmenn.
Þátttakendur voru nær allir (97,7%) sammála um að
þjálfun í teymisvinnu ætti að vera hluti af námi þeirra til að
þeir fái aukinn skilning á hlutverkum hvers annars. Flestir
þátttakendur (89,8%) voru sammála um að ábyrgð þessara
starfsstétta skarist á mörgum sviðum. Nokkuð lægra hlutfall
svæfingahjúkrunarfræðinga (58,4%) en svæfingalækna
(68,4%) var sammála um að svæfingalæknar og svæfinga-
hjúkrunarfræðingar ættu að koma að ákvörðunum
varðandi útskrift sjúklinga af vöknunardeild. Um 38,9%
svæfingalækna og 22,4% svæfingahjúkrunarfræðinga voru
ósammála um að svæfingahjúkrunarfræðingar ættu að bera
Tafla 3. Meðalstigafjöldi hópanna fyrir hverja fullyrðingu mælitækisins
Svæfingahjúkrunarfræðingar
n = 61
Svæfingalæknar
n = 19
M ± sf M ± sf p-gildi
Sameiginleg menntun og samskipti í starfi
Líta ætti á svæfingahjúkrunarfræðing sem samstarfsmann svæfingalæknis
frekar en aðstoðarmann.
4,0 ± 0,1 3,6 ± 0,7 0,038
Þjálfun í teymisvinnu ætti að vera hluti af námi svæfingalækna og
svæfingahjúkrunarfræðinga til að þeir fái betri skilning á hlutverkum hvers
annars.
4,0 ± 0,3 3,7 ± 0,6 0,165
Ábyrgð svæfingalækna og svæfingahjúkrunarfræðinga skarast á mörgum
sviðum.
3,5 ± 0,7 3,3 ± 0,7 0,431
Svæfingalæknar og svæfingahjúkrunarfræðingar ættu að koma að
ákvörðunum varðandi útskrift sjúklinga af vöknunardeild.
2,8 ± 0,8 3,0 ± 0,9 0,343
Svæfingahjúkrunarfræðingar ættu einnig að bera ábyrgð á að meta áhrif
læknismeðferðar.
3,1 ± 0,9 2,6 ± 0,9 0,036
Svæfingalæknar ættu að fá fræðslu um leiðir til að koma á árangursríkri
samvinnu við svæfingahjúkrunarfræðinga.
3,6 ± 0,70 3,1 ± 0,6 0,008
Faglegt samband svæfingalækna og svæfingahjúkrunarfræðinga ætti að
vera hluti af námi beggja starfsstétta.
3,7 ± 0,6 3,3 ± 0,8 0,068
Umönnun eða lækning
Svæfingahjúkrunarfræðingar eru færir um að meta og bregðast við
sálrænum þörfum sjúklinga.
4,0 ± 0,3 3,4 ± 0,5 < 0,001
Svæfingahjúkrunarfræðingar ættu að taka þátt í stefnumótun sem varðar
starfsaðstæður þeirra.
4,0 ± 0,2 3,6 ± 0,6 0,013
Svæfingahjúkrunarfræðingar hafa sérþekkingu á sjúklingafræðslu og
sálrænni ráðgjöf.
3,0 ± 0,7 2,7 ± 0,7 0,008
Sjálfstæði svæfingahjúkrunarfræðings
Svæfingahjúkrunarfræðingar ættu að bera ábyrgð (gagnvart sjúklingi) á
þeirri hjúkrunarmeðferð sem þeir veita.
3,92 ± 0,3 3,7 ± 0,5 0,055
Svæfingahjúkrunarfræðingar ættu að taka þátt í stefnumótandi
ákvörðunum er varðar þá stoðþjónustu sem þeir treysta á, í starfi sínu.
3,65 ± 0,6 3,4 ± 0,6 0,119
Svæfingahjúkrunarfræðingar ættu að ganga úr skugga um að fyrirmæli
svæfingalæknis séu rétt, ef þeir telja að framkvæmd þeirra gæti skaðað
sjúkling.
3,87 ± 0,3 3,7 ± 0,5 0,261
Vald læknis
Læknar ættu að hafa ráðandi vald í öllum heilbrigðismálum.* 3,51 ± 0,6 2,2 ± 0,9 < 0,001
Meginhlutverk svæfingahjúkrunarfræðinga er að framfylgja fyrirmælum
svæfingalækna.*
3,04 ± 0,8 2,2 ± 0,7 < 0,001
*Stigagjöf er snúið við í þessum fullyrðingum og benda því fleiri stig til jákvæðara viðhorfs til samvinnu og höfnunar á því að
læknar eigi að fara með ráðandi vald.
ábyrgð á að meta áhrif læknismeðferðar. Stór hluti (90,2%)
þátttakenda var sammála um að svæfingalæknar ættu að
fá fræðslu um leiðir til að koma á árangursríkri samvinnu
við svæfingahjúkrunarfræðinga. Álíka hátt hlutfall (90,6%)
var sammála um að faglegt samband svæfingalækna og
svæfingahjúkrunarfræðinga ætti að vera hluti af námi beggja
stétta.
Umönnun eða lækning
Viðhorf svæfingahjúkrunarfræðinga reyndust jákvæðari
en viðhorf svæfingalækna til allra fullyrðinga í þessu
þema (tafla 3). Allir þátttakendur voru sammála um að
svæfingahjúkrunarfræðingar væru færir um að meta og
bregðast við sálrænum þörfum sjúklinga. Þátttakendur voru
sammála (98,9%) um að svæfingahjúkrunarfræðingar ættu að
taka þátt í stefnumótun sem varðar starfsaðstæður þeirra. Þá
voru 83,6% svæfingahjúkrunarfræðinga sammála um að þeir
hefðu sérþekkingu á sjúklingafræðslu og sálrænni ráðgjöf, en
rúmlega 55,6% svæfingalækna sammála þeirri fullyrðingu.