Læknaneminn


Læknaneminn - 01.11.1967, Blaðsíða 30

Læknaneminn - 01.11.1967, Blaðsíða 30
50 LÆKNANEMINN specific task). Mér finnst, að sú hætta á einangrun, sem alltaf hlýtur að hrella okkur, ætti að knýja okkur til virkari þátttöku á alþjóðavettvangi. Við ættum að veita erlendum læknanemum alla þá aðstoð, sem við getum, en um leið opnum við fyrir flóð upp- lýsinga og áhrifa úr öllum áttum, og þá er eini vandinn að velja og hafna. Magnús Jóhannsson — Heyrið þér maður minn, sagði geðveikralæknirinn við rólegan sjúkling. Getið þér nú ekki sagt mér, hvers vegna þér urðuð geðveikir. — Jú, það get ég ósköp vel sagt yður. Ég kynntist ekkju, sem átti uppkomna dóttur. Ég giftist ekkjunni. en skömmu síðar giftist faðir minn stjúpdóttur minni, en við það varð konan mín tengdamóðir tengda- föðurs síns. Stjúpdóttir mxn varð stjúpa mín og faðir minn var tengda- sonur minn. Stjúpa min, þér skiljið, dóttir konu minnar, eignaðist son og strákurinn varð stjúpbróðir minn, þar sem hann var sonur föður míns, en hann var auðvitað um leið dóttursonur konu minnar og ég þar af leiðandi móðurfaðir stjúpbróður míns. Nú eignaðist kona mín son og auðvitað varð hann, jafnframt því að vera sonur minn, mágur föður míns. Stjúpsystir sonar míns er einnig föðuramma hans, þar sem ég er stjúpfaðir föður míns, hlýtur faðir minn og sonur að vera stjúpbræður. Sonur minn er jafnframt sonur ömmu minnar, því kona mín er kona sonardóttur minnar. Ég er stjúpfaðir stjúpmóður minnar og faðir minn og kona hans eru stjúpbörn, þar sem faðir minn og sonur eru bræður. Kona mín er líka amma mín, því hún er móðir stjúpmóður minnar. Ég er eins konar frændi föður míns og svo er ég afi sjálfs míns. — Þakka yður fyrir, sagði læknirinn. Nú skil ég. .. . # — Nú verður þú að drekka mjólk og ekkert annað, sagði læknirinn ströngum rómi við Sigga gamla sífulla. Að öðrum kosti endar þetta með skelfingu. Siggi gamii féllst á þetta. Skömmu síðar hitti læknirinn hann og spurði hvernig gengi. — Jú, það gengur, svaraði hinn dauflega, — nú fyrst veit ég, af hverju blessuð smábörnin gráta stundum svo sáran. # — Er maðurinn yðar úr allri hættu? — Nei, læknirinn á eftir að koma til hans nokkrum sinnum ennþá.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.