Læknaneminn - 01.11.1967, Side 45

LÆKNANEMINN
U
Guðrún Agnarsdóttir, stud. med.
ilm bækur og fleira
Senn er sumar að hausti, og
menn setjast á bekki við lestur.
Undanfarin ár hafa verið á döf-
inni tillögur að breyttri kennslu-
tilhögun í læknadeild, og er það
vel. Mun þá mönnum ætlað að
læra betur og meira en áður, þeg-
ar hin nýja námskipan tekur við
Hvort fæðast Jcennarar?
Um daginn rakst ég á grein (N.
E.J.M. 17—8—67), sem spurði:
Hvort fæðast kennarar? Spyrj-
andinn var ekki alltof ánægður
með kennara Jæknanema í landi
sínu, spurði, hvort meirihluti
kennaranna væri alls óhæfur til
kennarastarfa, og það sem verra
væri, gerði sér það ekki ljóst.
Hann taldi með ólíkindum, að
höfuðkostir hins góða kennara
yrðu lærðir, en væri ekki hægt að
bjarga málunum við?
Það er ábyrgðarmikið og vanda-
samt starf að ala upp lækna og
mikið í húfi, að vel sé gert. Is-
lenzkir læknanemar eru ekki á
nástrái, hvað góða kennara snert-
ir, en mönnum eru mislagðar
hendur til verka, og tæpast eru
læknar af guðs náð betur ti1 þess
fallnir að kenna en aðrir. Það væri
ekki fráleitt, að þeir, sem annast
eiga beina kennslu læknanema,
fengju til þess nokkurn undirbún-
ing, lærðu kennsluaðferðir og
kennslutækni, sem nú eru hinar
margvíslegustu. Slíkt tíðkast með
allmörgum starfsgreinum öðrum,
þar sem kennsla er veitt, að menn
læri að kenna öðrum, og er það
sízt til minnkunnar.
Hraðskólar.
í Bandaríkjunum hafa á undan-
förnum árum verið gerðar tilraun-
ir með mikla styttingu læknanáms.
(N.E.J.M. 3-11-66, Time 14-7-67).
Þar sem þekkingarlopinn teygist
nú sífellt á langinn í læknavísind-
um, er um það að velja að auka
við námsefnið og lengja námstím-
ann, eða að þjappa efninu betur
saman og nýta tímann mun betur.
Eins og búast mátti við af því
mikla landi hraðans U.S.A., var
síðari kosturinn tekinn. Tilraun
var fyrst gerð 1959, og tók þá
menntaskólanám og læknisfræði-
nám samanlagt 7 ár. Hefur nú
hraðinn aukizt að vonum, og varir
nú hvort tveggja 5 ár, þar sem
stytzt er. Fuhyrt er, að hraðskól-
ar þessir kenni námsefni mjög
svipað og aðrir skólar hæggeng-
ari, en nýti tímann mun betur. I
starfi hafa þeir hraðmenntuðu
staðið sig engu síður en hinir
hægmenntuðu, jafnvel betur. Er
samanburður þó óáreiðanlegur.
þar sem einvalalið hefur valizt í
tilraunir þessar. Sumum hinna
útvöldu finnst þeir þó hafa misst af
lífinu, meðan á námi stóð, og ráð-
leggja engum hraðmenntun, en
kennararnir segja: ,,Komið þeim
inn á sjúkrahúsin, svo að þeir geti
gert eitthvað gagn, áður en þeir