Úrval - 01.11.1962, Blaðsíða 82

98
ÚRVAL
mánuði voru þeir, maðurinn og
hundurinn, teknir að ganga inn
í Lewistonstræti úr Woodward-
stræti og síðan smám saman
lengra niður eftir Lewistonstræti
í áttina til Livernoisstrætis.
Nú hafði Hooper tekið slíkum
framförum, að hann byrjaði að
leggja stund á æfingar og þjálf-
un á einkahæli í Detroit. Þar
æfði hann og var þjálfaður í fjór-
ar stundir dag hvern.
Hinn 4. janúar tók Hooper
hina miklu ákvörðun. Hann gekk
hálfa aðra götulengd, allt frá
einkahælinu til skrifstofu fyrir-
tækisins Ansul Chemical Co. í
Detroit. Þegar hann var sölu-
stjóri á öllu þessu svæði, hafði
skrifstofa þessi verið undir yfir-
stjórn hans. Starfsfólkið var
furðu lostið yfir heimsókn hans.
En Chuck sagði bara við skrif-
stofustjórann, Gordon Doule að
nafni: „Gordon, ég er ekki að-
eins kominn í stutta heimsókn.
Segðu mér nú frá því, hvað gerzt
hefur héma síðustu mánuðina,
svo að ég geti hafizt handa.“ Do-
ule rak upp stór augu. ,,Ég ætla
bara að vinna eina klukkustund
á dag fyrst um sinn“. hélt Hoop-
er áfram. „Ég ætla að nota auka-
skrifborðið, sem stendur í vöru-
geymslunni. Og ég þarf að fá
„diktafón“ til þess að lesa bréf
inn á“.
í aðalstöðvum fyrirtækisins
skoðuðu menn uppátæki Chucks
sem erfitt vandamál. Hvernig er
hægt að segja manni, sem berst
svo ákaft fyrir því að ná þata og
taka til starfa að nýju, að hann
sé ekki fær um að sjá um sitt
gamla starf áfram? En hvaða not
er á hinn bóginn hægt að hafa
af sölumanni, sem getur lítið sem
ekkert gengið og þolir aðeins að
vinna eina klukkustund á dag?
Menn vissu ekki, að Hooper hafði
þegar sett sér nýtt markmið:
þann 1. marz ætlaði hann að vera
farinn að vinna fullt starf að
nýju.
Chuck tókst að ná þessu tak-
marki, og eftir 1. marz vannst
enginn tími til þjálfunar og æf-
inga á hælinu. Hann treysti al-
gerlega á Hertoga, sem teymdi
hann sífellt hraðar og hraðar eft-
ir götunum og jók þannig stöð-
ugleika hans og þol. Stundum
datt Hooper, er hann var á gangi
í myrkri. Þá stóð Hertogi kyrr
eins og símastaur, á meðan hús-
bóndi hans reyndi að rísa upp
aftur. Það var líkt og hundurinn
gerði sér grein fyrir því, að
þannig bar honum að hjálpa hús-
bónda sínum til þess að rísa upp
að nýju.
Þrettán mánuðum eftir að
Chuck hóf fulla vinnu, var hann
ggrður að sölustjóra með aðsetri