Úrval - 01.11.1962, Blaðsíða 25

MINNSTA KONAN
41
seldu dætur sínar sem vændis-
konur. Það var einnig sagt, að hún
ferðaðist til afskekktra svæða til
þess að heimsækja hina frum-
stæðu frumbyggja landsins, sem
höfðu stundað hausaveiðar allt
til þessa tíma. Og hún eyddi
miklum tíma til þess að stuðla
að afturbata þeirra, sem haldnir
voru erfiðum sjúkdómum. Einn-
ig setti hún á stofn munaðarleys-
ingjahæli og lét byggja kirkjur
um eyjuna þvera og endilanga.
Það var ekki svo að skilja, að
trúboðsnefndin hefði neitt á móti
slíku góðgerðaflóði. En góðverkin
voru bara unnin af eiginkonu eins
af trúboðum nefndarinnar ón
samþykkis hennar, leiðbeininga
né hjálpar.
Þegar Lil Dickson var spurð
um starfsemi þessa, þá viður-
kenndi þessi litla kona, sem var
ekki full fimm fet á hæð, að hún
væri alger leiksoppur samúðar-
innar. „En hvað mynduð þið
gera“, spurði hún með leiftri í
bláum augum sínum, „ef guð
ræki ykkur áfram líkt og hann
rekur mig áfram?“
Nefndarmenn reyndu að
gleyma öllum reglunum sem hún
hafði brotið, og snerust á sveif
með henni. „Hvílík kona!“ sögðu
þeir bara.
Formósubúar kalla hana
„minnstu konuna með stærsta
hjartað“. Hollington K. Tong, er
áður var sendiherra í Washington
fyrir þjóðernissinnastjórnina á
Formósu, hefur mælt þessi orð:
„Hina geysilegu útbreiðslu krist-
innar trúar hér á Taiwan (For-
mósu), en tala kristinna manna
hefur tífaldazt frá árinu 1945,
má að miklu leyti rekja til þess-
arár óþreytandi konu, sem getur
aldrei skellt skollaeyrum við
mannlegri neyð“.
Lillian Dickson hafði alls ekki
áformað að verða trúboði. Rún
var dóttir starfsmanns í korn-
myllu í Prior Lake í Minnesota-
fylki og ætlaði sér að gerast
blaðakona. Svo varð hún ástfang-
in af bekkjabróður sínum í Mac-
alester-menntaskólanum. Hann
var fyrrverandi kúasmali frá
Suður Dakota, Jim Dickson að
nafni, og vildi hann verða prcst-
ur. Árið 1927, skömmu eftir að
Jim útskriíaðist úr guðfræðideild
Princetonháskólans, voru Dick-
sonhjónin komin af stað til For-
mósu. Og þar hafa þau verið æ
síðan, að undanskildum stuttu.m
leyfum og svo árum síðari heims-
styrjaldarinar. í 19 ár lék Lillian
hlutverk hinnar „sönnu“ eigin-
konu trúboða. Hún sá um heim-
ilið og ól upp börnin sín tvö.
Japanir, sem ráðið höfðu yfir
Formósu allt frá 1895, leyfðu trú-
boðum að reka skóla og sjúkra-