Úrval - 01.11.1962, Blaðsíða 74

Úrval - 01.11.1962, Blaðsíða 74
URVAL 90 höfðinu. Hann var allsnakinn, og föt hans lágu vandlega saman- brotin við hlið honum. Aðalstöðvum Sureté, hinnar frægu, frönsku leynilögreglu, var tilkynnt þetta, og hún sendi strax skeyti til eins af beztu liðs- mönnum sínum, Roberts LeDru, og' gaf honum fyrirmæli um að fara til Ste. Adresse og rannsaka málið. LeDru, sem var hetja allra franskra drengja, var þá í Le Havre, aðeins tveim mílum frá Ste. Adresse. LeDru var yngstur allra starfs- manna Sureté, en hafði þó hlot- íð æðstu viðurkenningu fyrir starfsafrek sín. Sagt var, að hann þyrfti ekki að gera annað en að virða fyrir sér fótspor til þess að geta lýst þeirri persónu, ,sem fótsporin voru eftir. Einnig var sagt, að honum nægði að þefa af vindlaösku, og gæti hann þá sagt til um tegund tóbaksins, .sem um hafði verið að ræða. LeDru einn vissi sannleikann. Hann var alls ekki snjall. Hann vann hægt og kerfisbundið, var nákvæmur og þolinmóður. Þeg- ar hann var sendur til þess að rannsaka eitíhvert mál, þaulskoð- aði hann hvern þumlung gólfs- ins í sérhverju herbergi hússins, tíndi upp hvern prjón, hvern þráðarspotta. Ekkert var honum of mikil fyrirhöfn. Stundum eyddi hann mörgum tímum í að finna eiganda tölu sem fundizt hafði níilægt stað þeim, sem glæpurinn hafði verið framinn á. Þessi þolinmæði hans og þraut- seigja gerði honum kleift að leysa mjög flókin morðmál, og eru þar á meðal nokkrar snjöllustu lausn- ir, sem um getur. Samt vissi hann, að það myndi draga úr því áliti, sem yfirboðar- ar hans höfðu á honum, ef þeir gerðu sér grein fyrir því, hversu hægt og varfærnislega hann vann að lausninni hverju sinni. Þess vegna sendi hann yfirboðurum sínum mjög ýktar skýrslur um störf sín. f stað þess að viður- kenna, að hann hefði eytt fimm tímum í að hafa upp á grunuðum manni skrifaði hann í skýrslu sína, að hann hefði strax getið sér til um, hvert maðurinn myndi fara. Þetta leit stórkostlega út, þegar það var komið á pappírinn, en vesalings LeDru vann nótt sem dag að málum sínum til þess að halda uppi starfsheiðri sín- um. Sólarhringum saman svaf hann aðeins tvær til þrjár stund- ir hverju sinni. Eina vikuna naut hann aðeins sex tíma svefns. Og því tók heilsu hans að hraka. Oft vaknaði hann æpandi að nóttu til upp af martröð. Og í draumum sínum hafði hann sjálfur framið morð. En hann
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.