Úrval - 01.11.1962, Side 165

„TAUGAMIÐSTÖÐ" HVlTA HÚSSINS
181
skrifborði sínu. Það gerðist árið
1929.
Kenedy notar meira síma en
nokkur fyrirrennara hans hefur
gert. Ilann er fyrsti forsetinn,
sem hefur látið leggja einkalínu
til skrifstofu sinnar og íbúðar,
Þ. e. línu, sem er ekki tengd
gegnum skiptiborðið. Ef síminn
hringir, tekur hann upp tækið
og svgrar, hvar sem hann er
staddur, oft jafnvel áður en ein-
hver ritari eða þjónn hefur náð
til þess að svara í símann fyrir
hann. f fyrrasumar var þjónustu-
stulka nokkur á heimili John F.
Kennedy í Hyannis Port að
reyna að ná sambandi við verzl-
Un þar í bæ, en fékk aldrei sam-
band. Það var alltaf á tali, hvern-
ig sem hún reyndi. Hún bað
stúlku við skiptiborðið að hringja
í sig, þegar línan losnaði. Fimna
mínútum síðar hringdi síma-
stúlkan í þjónustustúlkuna, en
þá komst hún að því, að forset-
inn var „á línunni" í síma í öðru
herbergi. Einum starfsmanni
fj arskiptadeildarinnar varð svo
að orði, er hann sagði frá þessu:
„Við vorum í þeirri óþægilegu
aðstöðu, að verða að biðja sjálf-
an forsetann að ná í þjónustu-
stúlkuna í símann. En honum
virtist finnast það sjálfsagt.“
Það eru ótrúlega margir ó-
breyttir borgarar, sem hringja
bara til Hvíta hússins og vilja
fá að tala við forsetann. Einstaka
sinnum hefur Kennedy sjálfur
kallað þetta steypiflóð síma-
hringinga yfir sig alveg óafvit-
andi. Þegar hann flutti ávarp í
sjónvarpið í fyrra um Berlínar-
vandamálið, mælti hann að lok-
um þessi orð: „Þessa dagana og
vikurnar bið ég ykkur um hjálp
og góð ráð. Ég vildi gjarnan fá
uppástungur frá ykkur um lausn
þessa máls“. Næsta dag taldist
sútlkunum við skiptiborðið svo
til, að um hefði verið að ræða
allt að 150 upphringingar, sem
voru þess eðlis, að viðkomandi
vildi tala við forsetann og gefa
honum góð ráð í máli þessu.
Margir þeirra, sem hringdu,
höfðu líka mælt svo fyrir, að
símtölin skyldu greiðast af Hvíta
húsinu.
f rauninni er mjög auðvelt að
ná sambandi við forsetann. Sér-
hver háttsettur stjórnarembætt-
ismaður getur venjulega náð
sambandi við hann. Um hálf tylft
einkavina og skyldmenni hans
ná fljótt símasambandi við hann.
Þegar um er að ræða upphring-
ingu frá fólki, sem á yfirleitt
að geta náð sambandi við for-
setann fljótlega, þá hafa stúlk-
urnar við skiptiborðið það fyrir
venju, að spyrja, hvar viðkom-
andi sé staddur. Þetta er gert