Úrval - 01.04.1964, Blaðsíða 39

HANN DEKRAR EKKl VIÐ . . .
29
bekk ákærðra og virtust ekki á
því að glúpna fyrir dómaranum.
Lögreglan liafði tekið þá hönd-
um, þar sem þeir sátu að bjór-
þambi á baðströnd bæjarins við
Michiganvatn, einmitt þegar þeir
gerðu sig líklega til að hefja
aðsúg að þrem manneskjum, er
áttu leið hjá og höfðu ekkert
til unnið. Allir þessir piltar
liöfðu áður gerzt sekir um smá-
vegis yfirsjónir — útidroll,
skróp og uppsteit. Kunningjar
þeirra sátu á áheyrendabekkjum
og biðu þess með eftirvæntingu,
að þeir stæðu myndarlega uppi
í hárinu á dómaranum.
Oberville dómari athugaði um
hríð afbrotaskrá þeirra og því-
næst óhrein andlitin. Þeir horfðu
ögrandi á móti. Hann veitti því
athygli, að allir voru þeir klædd-
ir svörtum leðurúlpum með
breiðum, hvítum beltum og með
hárgreiðu, standandi upp úr
brjóstvasanum, og að allir báru
þeir mikinn hárlubba. „Þeir á-
kærðu eru ekki þannig til liafð-
ir, að þeir geti mætt fyrir rétti,“
tilkynnti dómarinn. Siðan sneri
hann sér að varðstjóranum og
bauð honum að fara með þá
alla til rakarans.
Andrá siðar voru tveir hár-
skerar hinum megin við götuna
önnum kafnir við að klijjpa og
snyrta sakborningana, sam-
kvæmt boði dómarans. „Klippið
þá mjög snöggt,“ sagði dómar-
inn.
Þegar sakborningarnir komu
aftur i'yrir réttinn, snoðklipptir
og snyrtir, var framkoma þeirra
ekki líkt því eins þvermóðsku-
full og ögrandi og áður. „Nú
lítið þið mun betur út,“ sagði
dómarinn, „nú minnið þið mig
meir á piltana, félaga mina i
sjóhernum. Og' nú mun lögreglu-
þjónninn, sem handtók ykkur,
skýra frá því, sem gerðist í
nótt er leið.“
Það var ósköp vcnjuleg saga
— þeir höfðu farið niður að
vatninu, tæmt nokkrar bjórdós-
ir, og loks fengið löngun til að
sýna stelpunum, að þeir væru
svo sem engir veifiskatar. Þegar
iögregluþjónninn hafði lokið
skýrslu sinni, spurði Obermiller
dómari sakborningana, hvort
þeir hefðu nokkuð við hana að
athuga. Svo reyndist ekki.
„Við gætum dæmt ykkur til
dvalar i betrunarstofnun,“ sagði
dómarinn. „En það nnmdi ekki
stoða. Nú, þegar þið hafið verið
klipptir og lítið út eins og menn,
getið þið orðið meðlimir í
„Búnaðarsamtökum unglinga“
eða öðrum slíkum starfsamtök-
um ungra manna. Það eru ein-
mitt nokkrir slíkir ágætir flokk-
ar starfandi hérpa. Ég skal sjá
svo um, að þið getið gerzt þátt-
takendur.“