Úrval - 01.04.1964, Blaðsíða 128

118
ÚRVAL
kennd á þeim árum. Ég vil taka
til dæmis einn slikan dag, eða
réttara sagt, eina slíka skorpu,
en þær voru alvanalegar þá:
Póstskipin „Sterling" frá Thore-
félaginu og „Geres“ frá Samein-
aða gufuskipafélaginu komu
síðla nætur. Pósturinn kom í
land kl. 7, og við vorum allir
mættir til vinnu. Þetta var í
júli og' nóttin albjört. Sundur-
greining póstsins iiófst þegar.
Aðalstarf Þórðar Sveinssonar
var þá að raða pósti í hólf þau
(box), sem hann leigði (eins og
nú), þegar póstar komu. Hann
hefur lokið því, í þetta sinn,
klukkan að ganga fjögur næstu
nótt, eða eftir yfir 20 tíma vinnu.
Við hinir erum farnir heim að
sofa um tveimur tímum áður.
Aliir eiga að mæta til vinnu
aftur kl. 8 næsta morgun. Einn-
ig, auðvitað Þórður Sveinsson.
Hann hefði getað hætt um leið
og við hinir og lokið við að
láta blöð i pósthólfin daginn
eftir. En hann lauk við það um
nóttina. Er hann kemur þangað
inn, sem pósturinn var tekinn
upp úr pokanum, sér liann að
þar liggja hrúgur af bréfum
til hinna frönsku skipa. Þetta
eru líklega 1000—2000 bréf.
Hann fer þegar að lesa þau sund-
ur og raða þeim eftir nöfnum
skipanna. Að því loknu tekur
hann bréfin, fer niður á bryggju
(hafskipabryggja er þá engin
til). Þar hittir hann mann í
báti, kaupir hann til að róa með
sig út að franska flotanum og
afhendir hverju skipi sin lang-
þráðu bréf. Er hann kemur aft-
ur i land, er vinnutími kom-
inn á ný. Þórður kemur til vinnu
á réttum tíma, það er að segja,
hann hefur aldrei hætt vinnu
þá nóttina. Þetta er engin skáld-
saga, og þetta verk var ekkert
einsdæmi. Það gerðist mjög oft.
Sennilega hefur Þórður sofið
næstu nótt. — Eitt sinn síðar,
er hann vann við sitt eigið fyrir-
tæki, sagði hann mér, að hann
hefði um tíma vakað og unnið
aðra hvora nótt. Þetta kvað hann
þó hafa verið of mikil vinna
og hann hætti því. En vinnu-
dagur hans var ætið langur.
Þegar hann vann hjá öðrum,
gerði hann ávallt meira en skyld-
an krafðist. Meðal annars þess
vegna er hann alveg ógleyman-
legur þeim, er hann þekkti.
III.
Það mætti ef til vill ætla af
því sem að framan er skráð,
að Þórður Sveinsson hafi verið
hugsjónalítið góðmenni og
vinnuþjarkur, velviljaður og
góðhjartaður. Þetta var hann
vissulega, en auk þess átti hann
brennandi áhugamál, sem öll
miðuðu til framfara og frelsis