Úrval - 01.04.1964, Blaðsíða 111
HIN FJARMÁLALEGA HLIÐ ...
betur, þegar allt er um garð
gengið.“
MaSur hennar, sem vinnur sér
inn 7.450 dollara á ári, er á-
gætt dæmi upp á það, sem kalla
mætti meðaltekjumann. Það eru
þessar fjölskyldur, sem oftast
rífast um peninga — e. t. v.
vegna þess að eiginmenn og eig-
inkonur verða að vera sammála
eða þá að fara i hár saman, þeg-
ar þau velja þann litla munað,
sem þau geta veitt sér. Hins-
vegar er það önnur saga með
þau hjón, sem eiga ekki neina
peninga fyrir munað og enn
fremur lijón, sem ekki vita,
hvað þau eiga við peningana að
gera.
Eitt merki þess, að hjón eru
á réttri leið í þá átt að ná fjár-
hagslegu samkomulagi, er, að
hvort um sig eigi eigin vasa-
peninga, sem ekki þarf að gera
grein fyrir, hvernig eytt er.
Næstum helmingur þeirra lijóna,
sem spurð voru, sögðu, að þau
ættu slíka, sjálfstæða vasapen-
inga. Heimilishagfræðingurinn
Louise Addiss í New York telur,
að þetta stuðli mjög að heillariku
hjónabandi: „Þessir eiginmenn
og eiginkonur hafa skapað með
sér gagnkvæmt traust og skiln-
ing á því, að ekki er ætlazt til
þess, að liver einstaklingur geri
fulla grein fyrir því, hvernig
101
hann eyðir hverjum einasta
eyri.“
Um hæfileikann til þess að
fara með peninga segir Dr. Har-
lan B. Miller, hagfræðingur og
sérfræðingur í fjölskyldufjármál-
um, við Líftryggingarstofnunina
i Bandarikjunum: „Þegar talað
er við ung hjón, kemur þetta
ávallt i Ijós: annað þeirra kann
betur með peninga að fara en
hitt. Lánsöm hjón komast fljótt
að því, hvort þeirra er gætt
þessum hæfileika. Hversu mjög,
sem það brýtur í bága við gamla
fjölskylduhefð, á það hjónanna,
sem hæfara er til sliks að með-
liöndla peninga.“
í 30% af þessum fjölskyldum
hafa bæði eiginmaður og eigin-
kona talsverðar áhyggjur af
fjármálum. En þar sem aðeins
annað hefur áhyggjurnar, er það
yfirleytt eiginkonan. Og það er
næstum algild regla, að sá, sem
áhyggjurnar liefur, borgar flesta
fjölskyldureikningana e. t. v. til
þes að ganga úr skugga um, að
rétt sé að farið.
Næstum 70% hjónanna sögð-
ust stundum eiga erfitt með að
standast öll útgjöld. Verkfræð-
ingur nokkur frá Arizonafylki,
sem vann sér inn 11.800 dollara
á ári, skrifaði: „Það er aldrei
hægt að komast hjá því vanda-
máli að eiga aldrei alveg nóg.“
Og bankafulltrúi einn í Wiscon-