Úrval - 01.04.1964, Blaðsíða 139

LANDNEMA RNIR AF „MAÍBLÓMINU"
129
og réttar til tilbeiðslu i sam-
ræmi við eigin samvizku sína.
Þetta var enn hættulegri kenn-
ing en sú fyrri. Gætu menn valið
sér trúarkenningar að vild, var
það hugsanlegt að þvi næst
krefðust þeir frelsis til þess að
velja sér konung. Því beittu kon-
ungsmenn „aðskilnaðarmenn-
ina“ hinni mestu grimmd óátal-
ið. Var opinberum embættis-
mönnum fyrirskipað „að hrekja
þá úr landi.“
Sá hópur útlaga, sem Jones
skipstjóri hafði leigt „Maíblóm-
ið“, hafði verið hrakinn burt frá
Englandi samkvæmt þessum
reglum.
Þeir höfðu byrjað að koma
saman fyrir nokkrum árum í
bænum Scrooby, sem er næst-
um í miðju Englandi. Þar höfðu
þeir haldið leynilegar samkomur
undir leiðsögn Williams Brews-
ters, er var opinber embættis-
maður. Þeir höfðu ákveðið að
halda í útlegð, er ofsóknirnar
gegn þeim urðu óbærilegar. Þeir
liöfðu yfirgefið störf sín og þægi-
leg heimili hver af öðrum og
setzt að í Hollandi, þar sem
trúarbragðafrelsi ríkti.
Þeir höfðu ekki lifað neinu
sældarlífi þau 11 ár, sem þeir
höfðu dvalið í þessum nýju
heimkynnum sínum. Þetta var
sveitafólk, sem varð nú af stök-
ustu þolinmæði að læra ný störf
sem vefarar, spunamenn og
tvinnagerðarmenn í verksmiðj-
um Leydenbæjar, sem var mið-
stöð hins heimsþekkta klæða-
iðnaðar Hollands. William Brad-
ford, ungur vefari, sem átti eftir
að verða einn af leiðtoguin
þeirra, skrifaði samt eitt sinn,
að þeir hefðu þar að lokum
fundið „frið og andlega huggun“,
sem þeir mætu „ofar öllum auð-
æfum.“
En hvers vegna höfðu þeir
Jiá ekki ákveðið að yfirgefa
þennan friðsæla bæ, sem ein-
kenndist af þrifnaði og snyrti-
mennsku?
Ástæðurnar voru margar. Er
Holland háði frelsisstríð sitt
mörgum árum áður, höfðu Spán-
verjar setið um bæinn langa
hríð. Hafði enginn miskunn ver-
ið sýnd og öllum aðdráttarleið-
um verið lokað, þannig að 8000
ífaúar höfðu þá dáið úr hungri
og sjúkdómum. Og nú virtist
einmitt sem ný styrjöld væri í
aðsigi milli Hollands og Spánar.
Hollendingar voru þess injög
fýsandi að eignast Englendinga
sem bandamenn, og því kynnu
þeir að neyðast til þess að banna
trúarfélag útlaganna til þess að
geðjast Jakobi konungi. Og hol-
lenzkir þjóðhættir voru svo
skemmtilegir og öll samskipti
manna þar svo auðveld, að út-
lagarnir óttuðust, að börn þeirra