Úrval - 01.04.1964, Blaðsíða 156
146
ÚRVAL
ins, og nú virtist öll von úti,
báturinn eySilagður, óveSur
skolliS á meS frosti og éljum
og óvinveittir villimenn skammt
undan.
En þeir urSu vonbetri, er birti
aS nýju. VeSriS liafSi lægt, og
nú skein sólin glatt. Þeir sáu,
aS þeir voru staddir á eyju gegnt
Þjófahöfn. Þeir sáu skógi vaxn-
ar hæSir, er mynduSu geysi-
stóran boga viS botn flóans.
Þetta. var Plymouth. John
Smith höfuSsmaSur frá James-
town í Virginíu hafSi þegar gef-
iS staS þessum nafn á korti sínu
sex árum áSur. Nafn þessarar
ensku hafnarborgar lét þægilega
í eyrum hér í óþekktum auSn-
um hins Nýja Heims, enda var
þaS nafn borgarinnar, sem þeir
höfSu siglt frá. Þeir bjuggu sér
til nýtt siglutré, og í dögun þ.
11. desember sigldu þeir yfir
lygnan voginn í átt til snævi-
þakinnar strandarinnar.
William Bradford, er skrifaSi
frásögn af landnáminu, nefndi
ekki, hvar þeir komu aS landi.
Ef til vill hafa þeir lent viS
hinn sögulega klett hafnarinnar,
sem var prýSilegur lendingar-
staSur mitt á milli flóSs og fjöru.
En landgangan var ólík þeirri
mynd, sem yfirleitt er brugSiS
upp af þessum sögulega atburSi,
þvi aS þegar þessir hungruSu,
skjálfandi, örvæntingarfullu
menn stauluSust í land, voru
engin börn né konur í fylgd
meS þeim, engir Indíánar til
þess aS heilsa þeim, ekkert Maí-
blóm í baksýn.
Þeir tóku sér stöSur meS byss-
ur á lofti og gengu upp frá
ströndinni undir stjórn Standish.
Þeim geSjaSist næstum sam-
stundis aS því, er fyrir augu
þeirra bar. Þarna voru „ýmis
konar akrar og litlir skoppandi
lækir,“ segir 'Bradford. Akrar
þessir liöfSu einnig veriS yfir-
gefnir, og þeir urSu nú fljótt
fullvissir þess, aS þarna væri
ákjósanlegur staSur fyrir land-
nám. „AS minnsta kosti var
þaS bezti staSurinn, sem þar
var aS finna, og árstíminn og
neyS þeirra gerSi þaS aS verk-
um, aS þeir voru fegnir því aS
hafa fundiS þennan staS.“
MeS endurnýjaSa krafta og
léttir í lund stigu þeir aftur út
í bátinn til þess aS flytja félögum
sínum á Maíblóminu hinar góSu
fréttir: þeir höfSu fundiS heim-
ili!
FYRSTA STRÆTIÐ
Hafi leynzt meS einhverjum
tortryggni gagnvart valinu, þá
hvarf hún, er MaíblómiS lagSist
viS akkeri i Plymouthflóa og
landnemunum gafst tækifæri til
þess aS rannsaka landiS nánar.
JarSvegurinn reyndist prýSileg-