Úrval - 01.04.1964, Blaðsíða 162
152
ÚRVAL
haldast órofinn af báðum aðil-
um i meira en 40 ár. Hin miklu
áhrif samningsins voru auðsæ
allt frá byrjun, ])ví að næstu vik-
urnar, þegar Indíánarnir og
hvítu mennirnir hittust i skóg-
inum, sáust engin merki óvin-
áttu, enda jókst gagnkvæmt
traust milli þessara tveggja
þjóðflokka jafnt og þétt.
MAÍBLÓMIÐ SIGLIR HEIM
Samkvæmt gamla júlíanska
tímabilinu, sem landnemarnir
fóru eftir, var 25. marz nvárs-
dagur. Tveim dögum áður hafði
Carver verið endurkjörinn
landsstjöri, og stuttu síðar tók
hann fyrstu mikilvægu ákvörð-
un sins nvja kjörtímabils. Hann
lét Maíblómið snúa aftur heim
til Englands.
Nú höfðu það mörg hús ver-
ið fullgerð, að hinir eftirlifandi
landnemar gátu lifað af gæðum
landsins. Frið'arsamningurinn
við Massasoit hafði dregið úr
árásarhættunni af völdum Indí-
ána. Farsóttin mikla var að visu
ekki enn um garð gengin, en
hún var samt ekki nærri eins
skæð og áður, og landnemarnir
sem eftir lifðu, voru nú óðum að
styrkjast á ný. Veðrið fór einnig
batnandi, og nokkrar fjölskyld-
ur höfðu þegar sáð matjurta-
fræi i garða umhverfis heimili
sín.
Og Jones skipstjóri vildi ólm-
ur sigla af stað. Hann varð samt
að skilja tíu af sínum beztu
mönnum eftir í grafreitnuin
handan hafnarinnar, og hann
mátti ekki dvelja þarna lengur,
því að þá gat liann búizt við
algeru hungri á leiðinni heim.
En skipstjórinn og landnemarn-
ir skildu með mikilli vináttu.
Þrátt fyrir þrengingar ferðarinn-
ar, óvnáttu sjómannanna í garð
landnemánna og farsótta, sem
hafði haft slíkar ógurlegar af-
leiðingar, hafði gagnkvæm virð-
ing og vinátta myndazt milli
Christophers Jones og landnem-
anna, sem hann liafði flutt til
Ameríku.
Nú var veturinn liðinn, og
því yrði siglingin auðveldari, og
ætti Maíblómið þvi að komast
til Englands á einum mánuði.
Það átti fyrir Jones skipstjóra
að liggja að andast, áður en ár-
ið var á enda, og álitu margir,
að ]iað væri af völdum hinna
mklu þrengnga sjóferðarinnar
og könnunarleiðangranna í hin-
um Nýja Heimi. Og það átti fyrir
Maíblóminu að liggja, að verða
groínandi rekald í skipagrafreit
þegar á næsta ári, eftir að hafa
verið selt fyrir hraksmánarverð,
er eigi nam meira verðmæti en
seglum þess og reiða.
En þegar þetta gamla skip
lagði úr höfn í Plymouth þ. 5.