Úrval - 01.04.1964, Blaðsíða 112
102
ÚRVAL
sinfylki sagði: „Því betri sem
lifskjörin eru, þeim mun fleiri
leiðir til þess að verða fátækur.“
Um þriðjungur hjónanna hafði
einhvern tima átt við það vanda-
mál að etja að geta ekki borgað
afborgun, yfirleitt fyrir heimilis-
tæki, húsgögn eða bil. Flest
þeirra skýrðu þetta fyrir lánar-
drottni sínum og fengu greiðslu-
frest. Tvær fjölskyldur höfðu
orðið að þola gjaldþrot. Einhver
blendingur af stolti og skömm
aftraði þeim frá þvi að sækja
um fjölslcylduaðstoð.
Allt samband við foreldra og
tengdaforeldra er mjög við-
kvæmt mál fyrir mörg ung hjón.
Þriðjungur þeirra sagði, að for-
eldrar gagnrýndu harðlega,
hvernig þau færu með pening-
ana. Og eitthvað af þessari gagn-
rýni á vissulega: rétt á sér. „Þau
halda, að við kaupum hluti,
sem við höfum ekki efni á,“
sagði nýgiftur maður, „og það
er rétt.“
Flest hjón, sem voru beðin
að velja milli vinnu, sem gaf
meira í aðra hönd og um leið
óvissa framtíð, og vinnu, sem
gaf minna i aðra hönd en örugga
framtið, kusu heldur öryggið.
Dr. Miller gefur þessu skýringu:
„Heimurinn hefur tekið stakka-
skiptum. Ungu hjónin hafa
skuldbundið sig lengur með alls
kyns afborgunum en foreldrar
þeirra gerðu nokkurn tíma. Oft
búa þau ekki við sama öryggi
og aðrir í fjölskyldunni eða jafn-
vel gamlir vinir og nágrannar.
í rauninni eru ungu hjónin nú
miklu háðari peningum en for-
feður þeirra. Þegar þau kusu
örugga vinnu, voru þau að reyna
að tryggja sér fjárhagslegt ör-
yggi í einum skilningi, því að
öryggið hefur nú tekið á sig
aðra og öllu hættulegri mynd.“
Flest hjónanna vissu mætavel,
hvar hinn fjárhagslegi veikleiki
þeirra var. Yfirleitt töldu kon-
urnar að kjánalegustu mistökin
hefðu verið kaup á ónauðsynleg-
um heimilistækjum. Mennirnir
höfðu hins vegar keypt stærri
og nýrri bíla en nauðsynlegt
var. Um 20% kvennanna viður-
kenndu, að alls kyns fatakaup
væru hreint og beint kjánaleg.
„Það er ekki ein einasta kona í
Bandaríkjunum," segir frú Add-
is, „sem á ekki aflóga flík inni
í skáp, og hún er grafin ein-
hvers staðar aftast í skápnum,
því að konan gerði sér Ijóst
fljótt eftir kaupin, að hún liafði
ekkert við hana að gera.“
Margir af „kjánalegustu“ hlut-
unum voru keyptir af áleitnum
farandsölum: „Við létum plata
okkur til að kaupa alfræðiorða-
bók, sem kostaði 400 dollara,
þegar sonur okkar var 10 mán-
aða gamall, sagði ein kona. „Hún