Torfhildur - 01.04.2007, Blaðsíða 56

Erhægta^ . ..
kaupa ser vim?

ér verður fjallað um styrkveitingar fyrirtækja og
reynt að svara spurningunni: Hvað lcaupa fyrir-
tælci sér með styrkveitingum?
í fyrsta lagi hljótum við að útiloka að fyrir-
tæki gefi peninga af góðmennsku einni saman
eins og einhvers konar Hróar hettir nútímans
sem vegna hugsjóna sinna vilja bæta heiminn. Fyrirtæki eru náttúru-
lega ekki manneskjur, þótt að auðvelt sé ruglast, meðal annars vegna
þess að þau hafa kennitölur og verða mjög hörundsár út af rógburði
og svo framvegis. Flest fyrirtæki eru hlutafélög og hugsa fyrst og
fremst, eða réttara sagt einungis, um hagnað svo að þau geti greitt
hluthöfum sínum meiri arð. Alveg eins og lokatakmarlc alls sem
mannfólkið gerir, er aukin hamingja þá er lokatakmarlc alls, sem
hlutafélög gera, aulcinn hagnaður. Og ef það tak-
mark er eklci haft að leiðarljósi þá er félagið sagt
illa rekið og forstjórinn geðveikur.
Hvað er það þá sem vel rekin hlutafélög vilja
kaupa sér með styrkveitingum? Á okkar markaðs-
væddu neyslutímum liggur það í augum uppi að
þau vilja auglýsa sig og bæta ímynd sína. Þegar
Landsbankinn styrkir Úrvalsdeildina þá verður
hún Landsbanlcadeildin og merki Landsbankans
kemur fram á öllu myndefni tengdu deildinni.
Allir fótboltaáhugamenn verða þakklátir og hugsa
með sér: best að færa viðskipti mín yfir til þeirra.
Eins hugsar listaáhugafólk þegar það heyrir af því
að Landsbankinn reddaði húsnæði fyrir listamenn
í Klink og Bank. Þessu fylgir mikil gleði enda kom
Atli Antonsson
stundar nám í
almennri bók-
menntafræði og
heimspeki.
54