Torfhildur - 01.04.2007, Síða 63

Viðtcil viðAndra Snæ Macjnason
Menn verða ekkert ríkir nema þeir hafi gaman af því sem þeir eru að
gera. Ég á vini sem hafa farið í hagfræði og hafa hætt þegar þeir eru
komnir með vinnu hjá banka, því þeim finnst starfið svo leiðinlegt.
Það er búin til svo sexí ímynd um bankana að fólk sækir í það frekar
en að rækta hæfileika sem ekki fylgir augljós gróðavon.
Hefnr námið í íslenskunni nýst þér vel?
Frá þeirri hugsun sem maður lærir í Hugvísindadeild liggja þræðir
í svo margar áttir. Ég hef til að mynda unnið með arkitektum við
deiliskipulag og við að hanna kirkju. Svo liggja þræðir frá náminu
yfir í auglýsingagerð, akademíuna eða kennslu svo fátt eitt sé nefnt.
Það eru í raun svo margir möguleikar.
Ungskáldin nú og þá
Nú er mikið jjör í Ijóðaheiminum, sér í lagi hjá ungskál-
dum. Hvaðjinnstþér um það sem er að gerast í dag?
Það er stuð í ljóðunum núna. Nýhilbyltingin er núna og þar er ótrúlega
frjó leit í gangi. Þar eru ljóðin svört og heimurinn brotinn. Stundum
hefur mér fundist vanta eitthvað upp á. Eins og Jónas Hallgrímsson.
Hann skrifar dóm og slátrar rímunum en svo kemur hann með eitt- |
hvað annað. Hann hefur hæfileikana til gera byltinguna. Hann getur
ort Gunnarshólma og Ferðalok. Með því segir hann ekki aðeins að
gamla formið sé dautt heldur endurnýjar hann það sjálfur.
Mér hefur oft fundist að fólk stígi fram úr sjálfu sér þegar það
kallar Gyrði og hin eldri skáldin drasl. Menn hafa verið duglegir
að segja það. En ég hef ekki ennþá fundið heila bók sem bendir til j
endurnýjunar. Eitthvað sem drepur þetta gamla sem brotið er niður
og endurnýjar það. Þetta er þó helst hjá Steinari Braga. Það vantar
viljann til að gera byltinguna vel. Það vantar þetta ljóð sem maður
getur litið á sem tálcn þessa tímabils.
Mér hefur þó fundist vera bylting í átt að beat-skáldunum,
Bukowski og Ginsberg og svona. Mikil mælska og flæði. En ég held
að það þurfi að ráðast á þetta tímabil og rækta það upp. Upp úr 1980
var allt fullt af safnritum. Safnljóðabækur ungra skálda voru gefnar