Torfhildur - 01.04.2007, Side 64

„Við sköpurn heiminn rneöþví að hugsa hann“
út og þær staðfestu ákveðinn tíðaranda. Kannski er búið að semja
þennan Gunnarshólma en enginn hefur sett tímabilið í samhengi til
að benda mann.
Mörg imgskáld eru nú að reyna að koma sér áframfæri
og það gengur upp og ofan. Hvernig varþað fyrirþig sem
ungt skáld aðfá athyglifólks?
I Ég gaf mína íyrstu bók út sjálfur og það var í raun ótrúlega auðvelt
og ég held að það sé ennþá þannig í dag. Menn þurfa bara að ákveða
að gera það. Vera með upplestrarkvöld og þannig. Fyrsta bókin mín
| seldist mjög mikið, var prentuð tvisvar. Ég var strax kominn með
meiri tekjur af henni en ég hafði bjá Rafmagnsveitunni þannig að
j ég gat framfleytt mér í háskólanum á fyrstu bókinni minni. Ég fór
j strax að lesa upp í skólum. Þetta var ekkert mál. Svo kom Bónusljóð
sem seldist líka mjög mikið og hún vakti svo mikla athygli að hún
skyggði á Engar smá sögur sem kom út á sama tíma. í mínu tilfelli
kom athyglin í það minnsta frekar hratt.
I
Gjörningurinn Bók í mannhafið vakti þó nokkra athygli
árið 2000. Þetta var Ijóðabók sem ekki var til sölu heldur
átti hún „að velkjast um mannhafið eins og flöskuskeyti“
(Morgunblaðið, 31. desember íggg). Ætlast var til þess
að lesandi skrifaði nafn sitt á öftustu síðu bókarinnar
og léti hana síðan til næsta lesanda, eða þá á einhvern
aðgengilegan stað. Ekkert hefur síðan heyrst um af-
leiðingar gjörningsins. Hvað ætli sé að frétta af Bók í
mannliajið?
Ég hef ekki séð bókina mjög lengi. Eintökin eru bara einhvers staðar.
Þegar þessum gjörningi var hrint af stað þurfti að fá einhverja tvo til
að skrifa nafnið sitt. En þeir voru svo of feimnir að koma bókinni af
sér. Ég hef heyrt af henni öðru hveiju. Ég heyri meira af fyrstu tíu
prufueintökunum, sem send voru út áður en hin tvö þúsund eintökin
fóru út. Við ættum eiginlega bara að búa til þetta samfélag og hjálpa
j fólki að frelsa bækurnar sínar. Þótt það sé til Bookcrossing þá getum
j við gert svona íslenskt.
!
!