Torfhildur - 01.04.2007, Page 98
„Fá mér leppa tvo“
Nokkur orð um Hallgerði og hárið
allgerður Höskuldsdóttir í Njálu er ein alræmdasta
og frægasta kvenpersóna íslenskra bókmennta.1
Hún er ein aðalpersóna sögunnar og „femme
fatale“, örlagakona sem skilur eftir sig blóði drifna
slóð hvar sem hún kemur. í lýsingu hennar má sjá
fantasíu karlveldisins um vald kvenna eða öllu
heldur þess kvenleika sem tákngerist í konum.
j
I
j
I
I
Og munu margirþess gjalda
Hallgerður er kynnt til sögunnar strax í upp-
hafi hennar og er hún þá barn að aldri. Þetta
gerist í boði sem Höskuldur faðir hennar heldur
og er föðurbróðirinn Hrútur eini gesturinn sem
nefndur er. Síðan segir:
Höskuldur átti sér dóttur, er Hallgerður
hét. Hún lék sér á gólfinu við aðrar meyjar;
hún var fríð sýnum og mildl vexti og hárið
i Um HaSigerði í Njátu hefur mikið verið ritað. Sjá m.a. Iíans E.
Kinck, „Et par ting um ættesagaen. Skikkelser den ikke forstod."
Sagaenes and og skikkelser. Oslo: Aschehoug, 1951. Bls. 9-46.
Upphafiega í Festskrift til Gerhard Gran. Kristiania: Ascliehoug,
1916; Einar Óiafur Svéinsson, Á Njálsbúó. Bók urn mikið listauerk.
Reykjavík: Hið islenzka bókmenntafélag, 1.943, sjá einkum kaflami
„HalÍgerður." BIs. 94-112; Anne Heinrichs, „líallgerðrs Saga in
der Njála: Der doppelte Blick." Studien zum Allgerrnanischen.
Festschrift jvr Heinrich Beck. Ritstj. Heiko TJecker. Berlin, New
York: de Gruyter, 1994. Bls. 327-353; Jón Kaii Helgason, Hetjan
og höfundurinn. Brot úr íslenskri rnenningarsögu. Reykjavík:
Heímskringla, 1998. Sjá einkum kafiann „Réttarhöidin yfir Haligerði
langbrók.“ Bls. 51-75.