Torfhildur - 01.04.2007, Síða 151

Spilað eftir eyranu
sú staðreynd að hann er fær um að lifa lífi sínu sem karlmaður þrátt
fyrir kvenlíkama sinn. Þrátt fyrir þessa líffræðilegu annmarka á karl-
mennsku Moodys er Kay oft dugleg við að minna lesandann á að
Moody er sérlega karlmannlegur og hefur mikið aðdráttarafl fyrir
gagnkynhneigðar konur eins og kemur í ljós í brúðkaupi hans, þar
sem vinkonur brúðarinnar andvarpa hver ofan í aðra af öfund (bls.
30). „She studied that walk all right,“ segir hin ósvífna blaðakona
Sophie Stone um sjálfsöruggt göngulag Moodys (bls. 264) og þannig
má gera sér í hugarlund að karlmannlegt fas Moodys megi rekja til
þrotlausrar vinnu hans við að tileinka sér það.
í samanburði við það afrek á sviði sjálfssköpunar að klofa yfir
kynjamúrinn virðist flest annað kannski auðvelt, en sjálfssköpun
Moodys á sér þó fleiri birtingarmyndir, til að mynda í sköpun hans
á eigin upprunagoðsögn. Moody er eins og áður segir aflcomandi
skoskrar móður og þeldökks föður af óræðum uppruna. Moody
hefur auðvitað ærnar ástæður fyrir því að leyna uppruna sínum en
kjörsyninum Colman segir hann að uppruni föður síns skipti í raun
engu máli, mestu máli skipti að maður skapi sjálfur fortíð sína: „You
malce your own bloodline, Colman [..] Design your own family tree
[...] Any of these stories might be true, Colman. [...] You pick the one
you like best and that one is true.“ (bls. 58-59)
Einnig ber að nefna frama Joss Moodys á sviði tónlistarinnar.
Við andlát sitt er hann mikilsmetin þjóðfélagsfígúra og þá viður-
kenningu á hann mest sjálfum sér að þakka og eigin sköpunargáfu,
því ekki hefur hann fengið mikið upp í hendurnar þegar hann fæddist
þeldökk stúlka í Skotlandi.
\
Þessa tilhneigingu til sjálfssköpunar óháð viðteknum samfélags-
gildum má með góðu móti heimfæra upp á djasstónlist, sem hefur
fóstrað mýgrút kynlegra kvista er voru óhræddir við að lifa lifi sínu á
eigin forsendum. Þegar hefur verið minnst á Billy Tipton, fyrirmynd
Moodys í raunveruleikanum, en fleiri dæmi má finna um djassara
sem virtu almennar reglur samfélagsins að vettugi: Klarinettu- |
leikarinn Mezz Mezzrow kaus til dæmis að kalla sig „svertingja að
eigin vali“ [e. voluntary Negro] þrátt fyrir næpuhvítan litarhátt sinn.
Mezzrow afneitaði hvítum menningarbakgrunni sínum og kaus þess
í stað að búa 1 svertingjahverfum og umgangast svertingja, en þetta