Goðasteinn - 01.09.2001, Qupperneq 150

Goðasteinn 2001
7. aprfl 1937 var haldinn sýslufund-
ur Rangárvallasýslu í Gunnarsholti á
Rangárvöllum. Þar bjó sýslumaðurinn
Hjálmar Vilhjálmsson með konu sinni
Gyðríði Sigrúnu Helgadóttur frá Fossi
á Síðu. Hjálmar hafði sýsluvöld í
Rangárvallasýslu árin 1936-1937.
Auðunn Ingvarsson kaupmaður og
bóndi í Dalseli var þá fulltrúi V.-Eyfell-
inga eftir lát Sigurðar Vigfússonar á
Brúnum (15. des 1936). Auðunn hélt til
fundarins á bíl sínum. Konráð sonur
Auðuns var bflstjórinn. Leiðin var ekki
ýkja löng en ógreiðfær, stóð á klaka.
Varð því að ráði að Konráð biði föður
síns í Gunnarsholti. Fundurinn hefur
lfklega farið fram snemma í apríl.
Konráð dvaldi nú með heimafólki í
Gunnarsholti í góðu yfirlæti. Allt í einu
kveða við hlátrasköll úr fundarsal. Þótti
með ólíkindum því þar þótti ríkja al-
varan ein. Að loknum fundi halda Dal-
selsfeðgar heim á leið. Þá spurði
Konráð föður sinn hvað valdið hefði
óvæntri kæti fundarmanna. Auðunn
sagði að Sæmundur á Lágafelli, oddviti
Austur-Landeyinga hefði borið fram
tillögu um peninga úr sýslusjóði til
hringvegar um A-Landeyjar og fékk
úrlausn.
Landeyjavegur lá um lækjarfarveg
sem hét Hólmsfljót hjá Hólmi, en
Hallgeirseyjarfljót syðst og þá allvatns-
mikið. Nú kom þar að brú þurfti hjá
Hólmi og líklega ein fjögur tré í niður-
rekstur (auk gólfs). Þetta bar ríkissjóði
að borga.
Sæmundur oddviti fer á fund Geirs
Zoega vegamálastjóra og tjáir honum
að það þurfi að kaupa tré í undirstöðu
brúar á Hólmsfljóti. Geir tók erindi Sæ-
mundar þunglega, sagði að í Landeyj-
um væru margar fjörur og tré hlytu að
reka sem nota mætti til þess arna. Og
Geir reyndist sannspár, tré ráku á fjörur
og komu að góðu gagni við brúarverk-
ið.
Enn fer Sæmundur til Geirs vega-
mála og er nú með reikning fyrir staur-
unum. Geir segir að þetta sé nú hreint
ekki í góðu lagi með trén, þau hafi
reynst of löng og of sver, vont að reka
þau niður. Sæmundur svarar vegamála-
stjóra: „Ég bað sveitunga mína að
leggjast á bæn og biðja Drottin um að
láta tré reka á Landeyjafjörur, sem
hann og gerði. En þeim láðist að segja
himnaföðurnum hvað málið á þeim
væri“, - og reikningurinn var greiddur.
Landeyjavegur á fjárlög
Lyrstu árin þokaðist vegagerðin
áfram í áföngum og þá einkum á tak-
mörkuðum framlögum úr hrepps- og
sýsluvegasjóði (sýslusjóði), að ætla
má. Heimildir liggja ekki á lausu. A
fjárlögum 1942 og 1943 er fyrst nefnd-
ur til sögu Miðeyjarvegur (A.-Land-
eyjavegur). Það virðist þó ekki vera
fyrr en á fjárlögum 1944 að Syðri-
Landeyjavegur kemst á fjárlög skv.
13.gr., 45 þús. kr. undir liðnum: „Til
nýrra vega“.
Hér fer á eftir yfirlit um fé á fjár-
lögum til A.-Landeyjavegar 1945-
1952, nokkuð samanþjöppuð þó:
1945: Syðri-Landeyjavegur 40
þús. kr.
-148-