Kjarnar - 01.05.1954, Side 7

hinn stórkostlega her, sem safn-
aðist saman í Dover fyrir inn-
rásina.
„Með guði og heilögum Georg
fyrir England!“ Sex þúsund
flutningavögnum var skipað yf-
ir sundið, handmyllum til að
mala korn, ofnum til að baka
brauð, fálkum og veiðihundum
handa kónginum til þess að hann
gæti skemmt sér við veiðar er
honum leiddist umsátin. Augu
Geoffreys Chaucer glóðu af á-
kafa. Aðeins tvö ár voru liðin
frá skrúðgöngunni miklu í
Lundúnaborg, og hér var hann
kominn sem hermaður á Frakk-
landsströnd. Með guðs hjálp
myndi konungur hans hernema
Rheims og verða krýndur ein-
valdur Frakklands, svo sem
hann var það í Englandi. Hann
gekk hikandi inn í stóra dóm-
kirkju til þess að biðja konung-
inum sigurs. Þetta var risavaxin
bygging með himingnæfandi
turnum, skrautmáluðum glugg-
um og fagurgerðum súlum. Hún
virtist sköpuð af guði sjálfum,
þessi gotneska dómkirkja. Og
Frakkar, sem hann hafði svarið
að drepa í stríði, það voru þeir,
sem reist höfðu þessa helgu
byggingu. í þorpunum, sem þeir
fóru um, hafði hann séð lítil
börn og gamlar konur stara
skelfdum augum á ensku ridd-
araliðana og bogmennina, þar
sem þeir þrömmuðu áfram með
birgðalestir sínar. Hann mundi
einkum eftir galopnum, undr-
andi augum lítils tíu ára drengs.
Það lá við að hann fyndi til
minnkunar. Hvers vegna hafði
hann verið svo áfjáður í að fara
í herferð gegn landi, sem hann
hafði aldrei séð, og fólki, sem
hann vissi lítið um?
í vetrarsnjóum náðu Bretar
til Rheims og settust um borg-
ina. Framvarðasveitir voru
sendar til þess að ræna matvæl-
um úr nærliggjandi þorpum. í
einni slíkri ferð var Geoffrey
Chaucer tekinn höndum af
Frökkum og varð nú stríðsfangi
innan borgarmúra Rheims. Hann
reikaði um dómkirkjuna miklu
í Rheims, heillaður af lituðum
gluggum hennar og líkneskjum
úr granít og marmara. í Eng-
landi töluðu hástéttirnar franska
tungu, en þeim hafði láðst að
tileinka sér anda franskrar list-
ar. Aldrei höfðu Englendingar
gert meistaraverk í byggingar-
list í líkingu við þetta! Ungur
maður varð annaðhvort að ger-
ast hermaður eða ferðast til
annarra landa til þess að öðlast
fullt fegurðarskyn.
Þegar Chaucer að lokum var
leystur úr prísundinni, fór hann
til Englands gagntekinn af
Rheims. Það var undarlegur á-
vinningur í hernaði.
Kjarnar — Nr. 35
5