Kjarnar - 01.05.1954, Page 36

ari myndi ég vera um að hrapa
og missa af þér fyrir fullt og allt.
Til þess að fullnægja stærilæti
mínu, fórnaði ég þér, eins og ég
hafði einu sinni fórnað Martin.“
Hann dró djúpt andann, svo hélt
hann áfram: „Ég mátti ekki til
þess hugsa, að þú héldir aö-ég
væri ragur. En í raun og veru
kvíði ég fyrir reynslufluginu
með P 407 á morgun. Það er galli
á gerð stéisins. Þeir vita það all-
ir. Og Samt verð ég að láta sem
allt sé í lagi. Yið notum nýja
slöngvisætið, sem á að losna
sjálfkrafa við vélina, ef eitthvað
kemur fyrir. Við hvert eftirlit
virðist allt vera í lagi. En fyrir
tveimur mánuðum hrapaði Max
Masters. Hann sagði í talstöðina,
að hann ætlaði að losa sætið, en
þeir fundu hann fastan í sætinu
í vélarflakinu. Hönd hans hvíldi
á stönginni, sem átti að losa sæt-
ið, en hún hafði ekki verkað.“
„Michael, ég elska þig, og ég
get þolað allt, nema það, sem
ógnar ást okkar. Þú fékkst
taugaáfall í kvöld, það kemur
ekki til greina, að þú getir flog-
ið á morgun. Þeir verða að fá
annan. Og þegar taugar þínar
hafa jafnað sig, þá færðu þér
annað starf.“
„Já,“ sagði hann, „það mun
verða bezt.“
★
Stanzlaus hringing vakti hana
morguninn eftir. Henni varð lit-
ið á mynd Martins á arninum.
Bros lék um varir henni og hún
sneri sér við í rúminu til þess
að sjá, hvort Michael væri vak-
andi. Hann var þar ekki. Hún
stökk fram úr rúminu, brá sér í
innislopp og hljóp niður í for-
stofuna. Gegnum rúðuna á úti-
dyrahurðinni sá hún móta fyrir
Georg.
Hún opnaði fyrir honum.
Hann var fölur og þreytulegur.
„Hefur þú talað við Michael?“
spurði hann.
Nú varð hún að segja honum
það. „Michael og ég höfum fund-
ið hvort annað aftur,“ sagði hún
rólega. „Það er svo erfitt að segja
þér þetta svona skyndilega, —
en ég elska hann og hef víst allt-
af gert það. Mér þykir svo leið-
inlegt að valda þér vonbrigðum.
Þú átt það ekki skilið.“
Hún komst við af að sjá
hryggðarsvipinn á andliti hans.
Henni varð litið á borðið. Þar
lá bréf — frá Michael! Hún
fylltist illum grun og reif upp
bréfið.
„í bréfinu stóð: „Kæra Anna.
Ég meinti hvert orð, sem ég
sagði í gærkveldi. Ég elska þig
heitar en allt annað í heiminum.
En næturmanninum skjátlaðist.
Ég verð að fljúga reynsluflug-
ið. Ég mun ætíð iðrast þess, ef
ég guggna í dag. Vertu hug-
34
Kjarnar — Nr. 35