Morgunblaðið - 30.01.1982, Blaðsíða 10

10 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. JANÚAR 1982
SAMHELDNI WWM
Hafa hist
árlega
í aldar-
fjórðung!
„Þetta er þriðji dokkur
KK frá því 1956, við höfum
alltaf hist einu sinni á ári síð-
an, aldrei fallið ár úr,“
sagði (jiunnar Felixson að-
stoðarforstjóri hjá Trygg-
ingamiðstöðinni í samtali við
lllaðvarpann í vikunni, er
hann var spurður um
nokkuð sérstakan félags-
skap er hann starfar í; KR
’56. ,,1‘etta voru hressir
strákar, og við náðum vel
saman, það hefur sjálfsagt
bundið okkur traustum
böndum,“ sagði Gunnar
ennfremur.
Það er víst ekki ofsögum sagt
hjá Gunnari, að hópurinn hafi
náð vel saman. Þriðji flokkur KR
sumarið 1956 vann það afrek, að
skora um sumarið 53 mörk, gegn
aðeins 4, sem liðið fékk á sig.
Árangurinn var enda í samræmi
við það: Þeir urðu Islandsmeist-
arar, Reykjavíkurmeistarar og
sigurvegarar á Haustmótinu
haustið 1956, sigruðu með öðrum
orðum í öllum mótum sem þeir
kepptu í það sumarið!
Auk Gunnars voru eftirtaldir í
liðinu sigursæla: Þorkell Jóns-
son, Skúli B. Ólafs, Örn Steinsen,
Úlfar Guðmundsson, Kristinn
Jónsson, Björgólfur Guðmunds-
son, Valur Páll Þórðarson og
Ólafur Stefánsson, að ógleymd-
um þeim er lengst náði á
knattspyrnuvellinum: Þórólfi
Beck. Einnig voru í liðinu þeir
Magnús Jónsson og Gylfi Gunn-
arsson, en þó ekki að staðaldri,
og þeir hafa ekki verið með i
fundum KR '56 síðar. Þjálfari
strákanna var Sigurgeir Guð-
mannsson þetta sumar. En Atli
Helgason þjálfaði þá einnig á
þessum árum, þó Sigurgeir væri
með þá sumarið mikla.
„Við höfum hist á hverju ári
síðan þetta góða sumar,“ segir
Gunnar, „við höfum borðað sam-
an og skemmt okkur á ýmsan
hátt. Lög voru samin fyrir fé-
lagsskapinn og þar var skýrt
tekið fram að konur manna eða
kærustur skyldu ekki sitja
„fundi" hópsins. Það ákvæði
hélst óbreytt í tuttugu ár, að við
breyttum því, og nú tökum við
konur okkar með á þessar árlegu
samkomur okkar. Yfirleitt, og
raunar alltaf, höfum við hist hér
heima, þar til í haust að við
smelltum okkur til Englands.
Þannig stóð á að einn okkar,
Björgólfur Guðmundsson, er þar
að vinna um þessar mundir, og
við hittumst hjá honum. Það var
nú meginástæðan að farið var út
fyrir landsteinana að þessu
sinni.
— Já, ég á von á því að við
höldum þessu áfram, annað
kemur varla til greina held ég.
Þetta er góður hópur, og gaman
að hittast, en annan tilgang en
að hittast og rifja upp gamlar
endurminningar hefur KR ’56
ekki. Þetta er engin „regla" eða
„klúbbur" í eina eða aðra veru,"
sagði Gunnar að lokum.
í þá góðu, gömlu daga, sumarið 1956. Fremri röð frá vinstri: Gunnar Felixson, Björgólfur Guðmundsson, Úlfar
Guðmundsson, Kristinn Jónsson, Þórólfur Beck og Magnús Jónsson. Aftari röð frá vinstri: Ólafur Stefánsson,
Þorkell Jónsson, Gylfi Gunnarsson, Valur Páll Þórðarson, Örn Steinsen, Skúli B. Ólafs og Sigurgeir Guðmannsson,
þjálfari.
Og hér eru þeir flestir saman komnir í London í haust, aðeins eldri, og þó ekki svo mjög! Fremri röð frá vinstri:
Björgólfur Guðmundsson, Kristinn Jónsson, Valur Páll Þórðarson, Gunnar Felixson og Ólafur Stefánsson.
Aftari röð frá vinstri: Sveinn Jónsson formaður KR, sem var viðstaddur í tilefni 25 ára afmælisins, Atli Helgason
þjálfari, Úlfar Guðmundsson, Örn Steinsen, Skúli B. Ólafs, Þorkell Jónsson og Sigurgeir Guðmannsson þjálfari. —
Ungir menn enn, þó flestir séu fæddir 1940!
Kom Kólumbus
til íslands?
Þessa frásögn rakst blaðamaö-
ur Hlaðvarpans nýlega á í öðru
bindi ritverksins Landið þitt —
ísland, sem út kom hjá Erni og
Örlygi í haust:
Sumariö 1477 kom tiginn maöur
út á skipi í Rifi og haföi hann vet-
urvist á Ingjaldshóli. Hefur því ver-
iö haldið fram aö þaö hafi veriö
Kristófer Kólumbus og hafi hann
verið aö kynna sér siglingar nor-
rænna manna vestur i haf.“
Frásögn þessi er í kaflanum um
Ingjaldshól á Snæfellsnesi, og er
ekki lengri. Vissulega væri þó fróö-
legt aö vita, hvort frekari heimildir
eru um meinta hingaökomu Kól-
umbusar.
Kristófer Kólumbus
Drottning-
arbraut
Nokkuð er nú um liöiö, frá því
islendingar stigu það spor, að
„afskaffa" kónginn, og stofna
lýðveldi hér út við hiö ysta haf.
Kóngafólk á þó enn upp á pall-
borðið hjá mörlandanum ekki
síöur en hjá frændum vorum
Dönum.
Því til sönnunar má nefna, aö
nýlega mun hafa veriö ákveöiö á
Akureyri, aö gatan úr bænum
fram í Eyjafjörö skuli heita Drottn-
ingarbraut og ekkert annaö, en
svo hefur hún veriö nefnd í dag-
legu tali Akureyringa frá því Mar-
grét II Danadrottning ók þar um
eitt sinn á leið um Noröurland.
Þessa vitneskju hefur Hlaövarpinn
úr íslendingi.
UÓÐ
Nýlist eda niður
sodin ljód? - Nema
hvorutveggja sé?
Þcssi sérstæða niðursuðudós
barst Hlaðvarpanum í hendur í
vikunni, eða ætti ef til vill fremur
að segja sérkennileg Ijóðadós,
varla Ijóðabók þó? — Oðru megin
stendur þetta látlausa orð, að vísu
ritað skrauLstöfum: „LJ(H)“. —
Hinu megin getur svo að líta þessa
áletrun: „í VERKFALLI BÓKA-
GERDARMANNA, - JÓN
LAXIÍAL HALLDORSSON 1981.“
Er hér sennilega komin skýringin
á hinum óvenjulegu umbúðum,
skáldið hefur ekki séð aðra leið til
að koma Ijóðunum út í verkfallinu
sáluga, en að sjóða þau niður!
Ljóðadós þessi hefur ekki víða
farið, en þó borist furðu hratt
manna í milli. Og til sölu mun
hún vera í þeirri ágætu búð,
Bókabúð Jónasar á Akureyri.
Hefur Hlaðvarpinn það fyrir
satt, að höfundur sé Jón Laxdal
Halldórsson kennari með meiru
þar nyrðra, sá hinn sami og áður
hefur gefið út ljóð með „gamla
laginu".
En hvað í dósinni er, veit
Hlaðvarpinn ekki. Dósinn er hin
mesta gersemi eins og hún er, og
því gæti verið áhættusamt að
opna hana. Verið gæti að Jón
hafi talað ljóð sín niður í hana,
og þau gætu þá fokið út ef dósa-
hnífnum væri beitt ógætilega.
Nú, vera kynni að ekkert væri í
dósinni, og væri skaðinn þá tvö-
faldur: Hulunni svipt af engu, og
dósin skemmd. Séu hins vegar
prentuð ljóð í dósina góðu, þá
borgar sig vafalítið að opna
hana. Hlaðvarpinn eftirlætur
þeim er dósina fá í hendur,
hverjum og einum, að taka sína
ákvörðun, upp á eigin ábyrgð!