Morgunblaðið - 07.10.1986, Síða 58

eð
58
aSGI H3ffÖT)IO T HTJOAGUI.GIfl'J .GIGAJffVITIOflOM
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 7. OKTÓBER 1986
Hanna og systur hennar
Kvlkmyndlr
Arnaldur Indriðason
Hanna og systur hennar
(Hannah and Her Sisters).
Stjörnugjöf: ★ ★ ★ ★
Bandarísk: Leikstjóri og hand-
ritahöfundur: Woody Allen.
Framleiðendur: Jack Rollins og
Charles H. Joffe.
Kvikmyndataka: Carlo Di
Palma.
Helstu hlutverk: Michael
Caine, Woody Allen, Mia
Farrow, Barbara Hershey,
Dianne Wiest, Max Von Sydow,
Carrie Fisher.
Þegar allt kenmr til alls er
kannski einfaldast að segja að
nýjasta mynd Woodys Allen,
Hanna og systur hennar, sem
sýnd er í Regnboganum, sé óður
hans til lífsins. Ailen elskar lífið
þessa stundina; bölsýnin og
drunginn víkur fyrir bjartsýninni
og trúin á manninn og lífíð sjálft
kemur í stað óttalegra pælinga
um guð og dauðann og tilgangs-
leysi lífsins. Og Allen tekst i
þessari töfrandi mynd sinni að
miðla okkur, eða sumum okkar,
af lífsgleði sinni og fá okkur til
að hrífast með sér. Hann er glað-
ur og reifur og vill að við séum
það líka. Kannski hefur hann
fundið það sem hann hefur leitað
að svo lengi og kannski er
„Hanna" upphafíð að einhveiju
nýju og gerólíku því sem hann
hefur áður fengist við. Það verður
a.m.k. gaman að sjá hvemig
næsta mynd hans verður.
Hann hefur aldrei verið eins
afkastamikill (^órar myndir á
þremur árum vitna um það) og
„Hanna“ er hans lengsta mynd
til þessa. Hann hefur sjaldan eða
aldrei flallað um manninn og
mannleg samskipti á jafn tilfínn-
inganæman, hlýjan og viðkvæm-
an hátt og persónur hans hafa
sjaldan verið heilsteyptari eða
meira sannfærandi og fengið
mann til að fínna til með sér á
jafnsterkan hátt og í „Hönnu".
Hann á úrvalsliði leikara mikið
að þakka og þeir ekki síður honum
fyrir að gera „Hönnu“ að indælli
mynd. Það er valinn maður í
hveiju rúmi, eins og sagt er, allt
frá Michael Caine (aldrei bjóst
maður við að sjá hann í Allen-
mynd) til Miu Farrow og Barböru
Hershey til Max Von Sydow og
Allen sjálfs.
„Hanna“ segir frá nokkmm
einstaklingum í stórri fjölskyldu
og hefst á Qölskyldusamkomu á
Þakkargjörðardaginn og lýkur á
samskonar samkomu tveimur
ámm seinna. Þetta minnir óneit-
anlega á Fanny og Alexander eftir
Ingmar Bergman þar sem ijöl-
skyldan var hinn trausti og ömggi
bakgmnnur sögunnar. Við fáum
að kynnast nokkmm meðlimum
fjölskyldu Hönnu nánar, leið
þeirra úr óstöðugleika og ófull-
nægju til lífsfyllingar og gleði þar
til allir hafa fundið það sem þeir
leita að, nefnilega hamingju.
Hanna (Mia Farrow) er stoð
fjölskyldunnar og stytta. Hún er
eiginlega sú eina sem ekki er þjök-
uð af vandamálum og þess vegna
fínnst öllum sjálfsagt að leita til
hennar með vandamál sín. Elliott
(Michael Caine) er eiginmaður-
hennar, sem er bálskotinn í systur
Hönnu, Lee (Barbara Hershey),
og heldur við hana en nýtur þess
ekki alveg vegna þess að honum
fínnst vænna um Hönnu en hann
vill vera Iáta. Lee leiðir honum á
endanum þetta fyrir sjónir eftir
að slitnað hefur upp úr fram-
hjáhaldi þeirra og hún tekið upp
samband við kennara sinn f há-
skólanum. Lee er indælust systr-
anna og sú sem öllum þykir vænt
um og þykir vænt um að þykja
vænt um. Sambýlismaður hennar
í upphafí myndarinnar er mynd-
listarmaðurinn Frederick (Max
Von Sydow), þunglyndur, hrút-
leiðinlegur og hrokafullur maður
sem allt þykist vita best. Holly
(Dianne Wiest) er þriðja systirin
og vandræðagemlingurinn í fjöl-
skyldunni. Hún veit ekki hvað húh
vill með lífí sínu, er að reyna við
leiklistina en fínnur sig loksins í
hlutverki rithöfundarins og skrif-
ar bækur, sem byggja talsvert á
því sem gerist innan íjölskyldunn-
ar.
Og svo er það Mickey, hinn
ímyndunarveiki fyrrum eigin-
maður Hönnu. Hann á í veruleg-
um erfiðleikum þvf hann er
haldinn stöðugum ótta um að
hann sé lífshættulega veikur.
Hann er eins og fjarlægt bergmál
frá eldri og spaugilegri myndum
Allens og eini fulltrúi gamla
tfmans í myndinni. Þegar hann
fær staðfestingu á því að hann
muni ekki deyja í nánustu framtíð
a.m.k. tekur efínn við hjá honum.
Til hvers er þetta líf sem við lif-
um, hver er tilgangur þess að
halda áfram dag eftir dag ef ekk-
ert bíður manns nema dauðinn
að lokum. Er líf eftir dauðann eða
er þetta okkar eina líf? í tilraun
til að fínna svar við þessum spum-
ingum dregur Mickey sig úr
umheiminum og lokast inni í skel.
Hann reynir ýmis trúarbrögð,
m.a. kaþólsku, og reynir að trúa
á Jesúm Krist (ég veit að það
hljómar skrítilega, segir hann við
föður sinn, gyðinginn). Og þegar
hann fínnur ekkert svar reynir
hann að fremja sjálfsmorð. Hon-
um mistekst það eins og allt annað
og flækist í bíó í þungum þönkum.
Woody Allen og Mta Farrow I
í ljós kemur að verið er að sýna
eina af gamanmyndum Marx-
bræðra og þeir eru að gera alls
konar fáránlega hluti á tjaldinu
og allt í einu vaknar Mickey til
vitundar um að lífíð er leikur; það
er engin hörmung eftir allt og ef
það er eina lífíð sem við eigum
þá ættum við ekki að eyða því í
leit að svömm við eilífðarspurs-
málunum heldur njóta þess og
njóta þess vel. Og þar með er
Mickey reiðubúinn að takast á við
lífíð að nýju.
Kannski sprettur gleði Allens
af þessari einfoldu lífsspeki. Það
má vera að einhveijum fínnist hér
um einfaldar lausnir að ræða og
ódýrar en em ekki einföldu lausn-
imar einmitt bestu lausnimar?
„H«nnu“.
Annars er myndin ekkert frekar
um Mickey en aðra í flölskyld-
unni. Myndin flallar fyrst og
fremst um konur, systumar
Hönnu, Lee og Holly. Konur hafa
ætíð verið ofarlega í huga Allens
og þessar þijár em hverri annarri
indælli og elskulegri undir hans
stjóm. Hanna fær að heyra það
hjá Elliott að hún sé of góð og
traust og hjálpleg. Hún gefur
sífellt en þiggur ekkert á móti.
Holly er tilfinningalegt brak þar
til hún hittir Mickey að hún kemst
í jafnvægi og Lee fínnur ham-
ingju í hjónabandi eftir hliðar spor
með Elliott. AUar fínna þær ham-
ingju í ástinni að lokum og það
sama er að segja um Elliott og
Mickey á endanum.
Taran og Gurgi I Svarta pottmum.
Teiknimyndin Svarti
Svarti potturinn (The Black
Cauldron). Sýnd í Bíóhöllinni.
Stjömugjöf: ★ ★ ★
Bandarísk, framleidd af Walt
Disney-fyrirtækinu. Leikstjórar:
Richard Rich og Ter Bermon.
Tónlist: Elmer Bemstein. Raddir:
John Hurt, Nigel Hawthome,
John Byner, Freddie Jones og
Grant Bardsley o.fl. Myndin er
byggð á sögum Lloyd Alexanders,
Arbækur Prydain.
Afsakið krakkar. Mætti aðeins
tmfla ykkur frá myndböndunum,
tölvuleikjunum og geimævintýr-
unum og kynna ykkur fyrir manni
sem gerði teiknimyndir þegar
amma var ung og Spielberg í
sandkassaleik. Þið kannist sjálf-
sagt ekki mikið við hann þótt eldri
systkini ykkar gæti vel munað
eftir honum. Hann hét Walt Disn-
ey.
Jú, það er einmitt náunginn
sem gerði Mikka mús og Andrés
önd og Feitmúla. En hann gerði
líka teiknaðar bíómyndir í fullri
lengd eins og Mjallhvít og dverg-
ana sjö og Gosa. Disney dó fyrir
tuttugu ámm en fyrirtækið hans
starfar enn og sendi nýlega frá
sér teiknimynd í fullri lengd, sem
gerð er í anda Disney gamla og
það tók heil sjö ár að gera hana.
Hún heitir Svarti potturinn og það
er verið að sýna hana í Bíóhöllinni.
Myndin er um vondan, marg-
hymdan konung, sem býr í stómm
myrkum kastala langt, langt í
burtu á plánetunni Prydain. Hann
dreymir um að fínna Svarta pott-
inn því það er enginn venjulegur
pottur heldur býr hann yfír iilum
krafti og hver sem ræður yfír
potturinn
honum ræður yfír heiminum. Tar-
an er strákur sem dreymir um að
gerast mikill stríðsmaður en það
virðist seint ætla að rætast úr
honum þangað til hann fær það
verkefni að gæta eina dýrsins í
öllum heiminum sem bent getur
konunginum illa á hvar potturinn
liggur. Það er lítill, sætur og vina-
legur grís. En Taran missir hann
auðvitað í hendumar á konungin-
um og þá er baráttan hafín uppá
líf og dauða og örlög heimsins alls.
Þetta er sannkölluðu ævintýra-
mynd, gamaldags og góð
skemmtun fyrir yngstu bíógestina
með illmennum og góðmennum,
töfrasverði og álfum og hinum
spaugilega Gurgi, sem bjargar
heiminum, og prinsessu sem Tar-
an kallinn verður að sjálfsögðu
skotinn í. Rétt eins og í gamla
daga.
Sextán ára japönsk stúlka með
margvísleg áhugamál vill skrifast á
við 14-25 ára íslendinga af báðum
kynjum:
Mayumi Nishikawa,
3-9-1-315 Aoto,
Katsushika,
Tokyo,
125 Japan.
Sextán ára sænsk stúlka með
áhuga á skíðum og tónlist:
Annika Nordin,
Strandgatan 6,
S-82400 Hudiksvall,
Sweden.
Tvítug Ghana-stúlka með áhuga
á ferðalögum, skokki, matargerð,
kvikmyndum o.fl.:
Anita Peggy Kumi,
Shrine Saloon,
Box 361,
Oguaa City,
Ghana.
Japönsk kona, 34 ára gömul, vill
skrifast á við íslenzkar konur á
svipuðum aldri:
Masako Noguchi,
3-33 Nukata-cho,
Higashi Osaka City,
579 Japan.
Kanadamaður á fertugsaldri,
starfar sem öryggisvörður í stóru
verzlunarhúsi, vill skrifast á við
fólk af báðum kynjum:
Kristoffer Cumas,
Stn. „H“-C.P. 1693,
Montreal,
Qubec,
Canada H3G 2N6.
f
Frá Ghaoa skrifar 27 ára kona
með áhuga á sundi, kvikmyndum,
tónlist o.fl.:
Mary L. Offei,
Shrine Saloon,
Box 361,
Oguaa City,
Ghana.
Sautján ára japönsk stúlka með
áhuga á íþróttum:
Yoshiko Takano,
299 Horitate Kurotsuch-cho,
Fukuoka,
828 Japan.
Frá Japan skrifar 24 ára kona,
enskukennarí. Hefur áhuga á tón-
list, garðyrkju, dýrum, ferðalögum,
tungumálum, frímerkjum og póst-
kortum.
Yumiko Fukunaga,
271 Shiboguchi Takatsu-ku,
Kawasaki-shi Kanagawa,
213 Japan.
Nítján ára japönsk stúlka með
áhuga á tónlíst og íþróttum skrifar
okkur öðru sinni. Við höfum birt
nafn hennar áður og hún fékk nokk-
ur bréf frá íslandi. Hún segist hafa
svarað þeim öllum en siðan ekki
fengið nein svarbréf. Vonast hún
til að verða heppnari að þessu sinni:
Urara Kasuga,
6-3 Ichinoura machi,
Ohmuta rity,
Fukuoka,
836 Japan.
Frá Ghana skrifar 21 árs piltur
með áhuga á íþróttum og póstkort-
um:
Stalo Moore,
P.O.Box 465,
Cape Coast,
Ghana.
Átján ára japönsk stúlka með
áhuga á píanóleik, tónlist, póstkort-
um:
Yukiko Nishida,
960-4 Haze-cho,
Sakai City,
Osaka,
593 Japan.
Átján ára sænsk stúlka með
áhuga á íþróttum, ferðalögum,
hestum, tungumálum o.fl.:
Eva-Marie Ström,
Utanmyra 537,
79043 SoUerön,
Sverige.