Dagblaðið Vísir - DV - 23.11.1996, Blaðsíða 28

LAUGARDAGUR 23. NÓVEMBER 1996
28 sérstæð sakamál
Þau Fay Gooch, fjörutíu og
tveggja ára, og maður hennar,
Geoff, sem var tveimur árum eldri,
bjuggu í smábænum Shemess í
Kent á Englandi. Þau höfðu ákveðið
að fara út að skemmta sér með
nokkrum vinum
að kvöldi laugar-
dagsins 4. júlí
1992. En þar sem
Fay hafði átt
annasaman dag
ákvað hún að
leggja sig í
klukkutíma áður
en hún skipti um
föt.
Eitt barna
þeirra Gooch-
hjóna, Andy, tutt-
ugu og tveggja
ára, ætlaði líka
út þetta kvöld og
Fay var um það
hil að sofha þegar
hún heyrði hann
kalla: „Ég er að
fara, mamma!
Skemmtið ykkur
vel í kvöld.“ Þetta
var í síðasta sinn
sem hún heyrði rödd hans.
„Ég varð áhyggjufull morguninn
eftir þegar ég sá að hann hafði ekki
sofið í rúminu sínu um nóttina,"
sagði Fay síðar. „En ég lét mér til
hugar koma að hann hefði sofið hjá
einhverjum vina sinna.“
Þegar komið var fram á sunnu-
dag og Andy hafði hvorki látið sjá
sig né til sín heyra varð Fay Gooch
alvarlega hrædd. Það var ólíkt hon-
um að vera að heiman án þess að
segja frá því fyrirfram.
Þegar Andy hafði enn ekki skilað
sér á mánudagsmorgninum höfðu
þau Goeff og Fay samband við lög-
regluna. Hún bað um ljósmynd af
honum og vissar upplýsingar.
Stundaði fíkniefnasölu
„Hann var svo góður drengur,“
sagði Fay um son
sinn eftir að þau
höfðu tilkynnt
hvarf hans.
„Hann var vin-
sæll meðal félaga
sinna og varði
miklum tima í
vélhjólið sitt sem
hann fór í langar
ferðir á. Hann
var heilbrigður
ungur maður
með heilbrigð
áhugamál."
En sama dag
kom bróðir
Andys, Lee, sem
var árinu yngri,
að máli við for-
eldra sína og
sagði: „Ég þarf
að segja ykkur
dálitið. Andy
seldi fíkniefni."
Foreldrarnir komu af fjöllum.
Þeim hafði ekki komið til hugar að
sonur þeirra drýgði atvinnuleysis-
bætur sínar á þennan hátt. Og nú
var þeim ljóst að hans gátu hafa
beðið slæm örlög.
Daginn eftir fann Fay minnisbók
Andys. 1 henni voru mörg nöfn og
símanúmer og hún hringdi í hvert á
fætur öðru en án árangurs. Loks
kom hún að nafni Andrews Firth.
Lee hafði sagt henni að Andy hefði
margoft nefnt nafn hans við sig og
því ákvað hún að hringja ekki til
hans heldur fara í heimsókn.
„Þegar hann opnaði fyrir mér,“
sagði Fay síðar,
„hrópaði ég,
reiðilega: „Ég
veit að þú ert
flæktur í flkni-
efhamál. Segðu
mér það sem þú
veist um son
minn eða ég fer
beint til lögregl-
unnar!““
Hann
kemur víst
heim um
helgina"
Andrew Firth
hélt ró sinni.
Hann sagðist
hafa hitt Andy
síðdegis daginn
sem hann hvarf
en þá hefði hann
sagst vera á leið
til Romney
March til að taka
þátt í leirdúfna-
skotkeppni.
„Hann kemur
víst heim um
helgina," sagði
Andrew.
Fay og Geoff
voru ánægð yfir
að hafa fengið
einhverja skýr-
ingu á hvarfi
Andys en eitt
fannst þeim þó
undarlegt. Hvers
vegna hafði
hann aldrei sagt
þeim frá áhuga
sínum á skot-
fimi? Aldrei
hafði hann leynt
þau neinu, nema
fíkniefLasölunni,
og það var skilj-
anlegt.
Andy.
En það heyrðist ekkert til Andys
næstu helgi. Og vikurnar liðu. 7.
ágúst var afmælisdagur hans. Þann
dag náðu sterkar tilfinningar tök-
um á foreldrum hans og systkinum
en auk Lees átti hann systumar
Karinu, nítján ára, og Sharon, sext-
án ára. Allt fram til kvölds höfðu
þau auga með hverjum bíl sem ók
hjá húsinu í von um að þar færi
Andy. En þeim varð ekki að von
sinni.
Lýst eftir Andy í sjón-
varpi
Nokkru síðar leituðu Gooch-
hjónin til skrifstofu sem sérhæfði
sig í leit að týndu fólki. Þar fengu
þau gert veggspjald og í september
var gert sérstakt átak til þess að
finna Andy. Var meðal annars lýst
eftir honum í sjónvarpi. Fay spurði
Andrew Firth hvort hann vildi fara
í viðtal og féllst hann á að láta ræða
við sig á heimili sínu. Fékk hann
jafnvirði um tíu þúsund króna fyrir
það.
En allt kom fyrir ekki. Ekkert
heyrðist til Andys.
Verst virtist hvarf hans bitna á
föðurnum, Geoff. Minni hans hrak-
aði og stundum gat hann um lítið
annað talað en það þegar sonur
hans var ungur og þeir áttu góðar
stundir saman.
Nú liður vikur og mánuðir og það
var komið að jólum 1992. For-
eldrarnir og systkinin keyptu jóla-
gjafir handa Andy í þeirri von að
hann kæmi heim fyrir hátíðamar.
Og um tíma leit út fyrir að sú von
gæti ræst. Kvöld eitt hringdi síminn
en ekkert var sagt. Svo var lagt á.
Fjölskyldan komst að þeirri niður-
stöðu að það hefði verið Andy sem
hringdi en hann hefði skort kjark til
að segja nokkuð eftir svo langa fjar-
veru.
Sjálfsvígstilraun
Nú leið næstum heilt ár og aft-
ur var stutf til jóla. Lee, Sharon,
Geoff og Fay reyndi að telja kjark
hvert í annað en það var sem Kar-
ina hefði misst móðinn. Hún hélt
sig mest ein í herbergi sinu og í
lok jólahátíðarinnar þetta ár
reyndi hún að svipta sig lífi.
„í sorg okkar hafði okkur sést
yfir hve hart þetta hafði allt bitn-
að á Karinu,“ sagði Fay, er tekist
hafði að bjarga lífi hennar á síð-
ustu stundu eftir að hún hafði
tekið mikið af hættulegum pill-
um.
Áfallið vegna
sjálfsvígstilraun-
arinnar varð til
þess að fjölskyld-
an ákvað að gera
nýtt átak til þess
að komast að því
hvað orðið hefði
um Andy. Nutu
þau stuðnings
Andrews Firth
sem reyndi mikið
til að telja í þau
kjark. En árangur
varð enginn I
þetta sinn, frekar
en hin fyrri.
Það eina sem
gaf þeim von um
að Andy myndi
skila sér, fyrr eða
síðar, voru nokkr-
ar símhringingar
að kvöldi til en
aldrei sagði sá sem hringdi neitt,
lagði aðeins á.
Líkið finnst
Nú var fjölskyldan hætt að
kaupa jólgjafir handa Andy en í
staöinn vildi hún sýna Andrew
Firth þakklæti sitt fyrir stuðning-
inn með því að gefa ungum syni
hans afmælisgjöf.
Föt Andys voru enn óhreyfð í
fataskápnum. Fay hélt herbergi
hans hreinu og af og til færði hún
til húsgögnin. Og eins og í gamni
sagði hún eitt sinn við Geoff:
„Andy getur alltaf fært þau til aft-
ur þegar hann
kemur.“ Hún
sagði ekki „ef
hann kemur"
því hún hafði
enn ekki fengið
sig til að trúa
því að hann
gæti verið dá-
inn.
En dag einn í
fyrri hluta júlí-
mánaðar 1995
brustu vonir
fjölskyldunnar.
Síminn
hringdi. Geoff
svaraði og féll
saman. Sharon
kom að honum
grátandi á gólf-
inu við hliðina
á símanum.
Hann tók sig þó
taki og fór með
henni á vinnu-
stað Fay. Hún
sá strax á svip
hans að eitt-
hvað var að.
„Fundu þeir
Andy?“ spurði
hún og það
leyndi sér ekki
að hún var að
spyrja hvort lík
hans hefði
fundist. Geoff
kinkaði kolli.
Morðinginn
handtekinn
Þau hjón
héldu heim en
þar missti Geoff
andann og varð
að flytja hann á
spítala í skyndi.
Hann náði sér
þó eftir nokkrar
klukkustundir
og var sendur
heim.
En morguninn eftir varð fjöl-
skyldan fyrir enn einu áfallinu.
Unnusta Lees hringdi til þess að
segja að lögreglan hefði handtekið
þann sem hún
taldi vera
morðingjann.
Andrew Firth!
Fay neitaði
að trúa því að
svo gæti verið.
En eftir
nokkra daga lá
fyrir á óyggj-
andi hátt að
hann var sá
seki.
„Þetta er
óskiljanlegt,"
sagði Fay.
„Hann var
alltaf svo hjálp-
fús og veitti
okkur stuðn-
ing. Og það
nokkrum dög-
um eftir að
hann myrti
son okkar. Mér
verður illt að hugsa til þess að við
umgengumst hann sem vin og gáf-
um drengnum hans bæði afmælis-
gjöf og jólagjöf. Hvaða gagn gerir
það þótt hann segi lögreglunni nú
að hann hafi hvorki getað borið
sektina lengur né horft á vanlíðan
okkar? Hann lét okkur þjást í þrjú
ár.“
Lyktirnar
25. maí í ár kom Andrew Firth
fyrir sakadóm í Maidstone. Þar
kom fram að hann hafði verið
orðinn háður amfetamíni þegar
hann framdi morðið og var fíknin
orðin honum það dýr að hann gat
ekki staðið undir henni. Andy var
sá sem seldi honum amfetamínið
en þar eð Andrew gat ekki greitt
þá skuld sem hann var kominn í
við hann hafði Andy sagt að hann
myndi ekki láta hann fá meira
fyrr en hann hefði staðið i skil-
um. Andrew lokkaði hann með
sér inn í íbúð nágranna síns og
þar sló hann hann til bana með
handlóði.
Fjölskylda Andys átti erfitt með
að skilja dóminn. Andrew var
dæmdur fyrir ofbeldi sem leiddi
til dauða og fékk sex ára fangels-
isdóm. Nágranni hans, Rodney
Lexon, fékk tveggja ára dóm fyrir
að aðstoða við greftrun líksins.
„Hann fékk allt of vægan dóm,“
sagði Fay.
Þegar fólk gekk út úr réttar-
salnum gerðist atvik sem þeir
sem fil sáu eiga vafalaust eftir að
minnast lengi. Fay kom auga á
móður Andrews. Fyrst leit hún
hjá henni en síðan gekk hún til
hennar og faðmaði hana að sér.
„Við grétum saman,“ sagði Fay
síðar. „Hún reyndi að afsaka
gjörð sonar síns en í raun vorum
við bara tvær mæður sem höfðum
misst syni okkar frá okkur. Þó
var einn munur á. Þótt hún verði
að horfast í augu við það sem son-
ur hennar gerði fær hún hann aft-
ur eftir nokkur ár. En Andy minn
er horfinn fyrir fullt og allt.“
Andrew.
Geoff Gooch.
Fay Gooch.