Dagblaðið Vísir - DV - 23.11.1996, Blaðsíða 32

w
32
Hielgarviðtal
-1+
LAUGARDAGUR 23. NOVEMBER 1996
LAUGARDAGUR 23. NÓVEMBER 1996
helgarviðtal
41
x i&
Sigurður A. Magnússon kvænist konu sem er þrjátíu og þremur árum yngri:
Hann varðveitir barnið í sér en ég er gömul sál
„Það er einhver ungæðisháttur í
mér og mér finnst ég einhvern veg-
inn vera miklu yngri en árin segja til
um. Ég reyni ekki meðvitað að vera
yngri en ég er en mér finnst sumir
jafnaldrar mínir miklu eldri en ég,“
segir Sigurður A. Magnússon rithöf-
undur í samtali við Helgarblaðið.
Sigurður gekk að eiga sína heittelsk-
uðu Sigríði Friðjónsdóttur tón-
menntakennara um síðustu helgi.
Það væri sjálfsagt ekki í frásögur
færandi ef ekki væri á ferð þjóð-
þekktur rithöfundur sem kvænist
þrjátíu og þremur árum yngri konu.
Sigurður er 68 ára að aldri en Sig-
ríður 35 ára en þau láta aldursmun-
inn ekki á sig fá og voru geislandi af
hamingju á hveitibrauðsdögunum.
Frá því þau kynntust fyrir þremur
árum hafa þau fengið að heyra glós-
ur um aldursmuninn og fólk hefur
verið steinhissa á sambandi þeirra.
Sigríður er yngri en dætur Sigurðar
af fyrra hjónabandi en þetta er í
þriðja sinn sem Sigurður gengur upp
að altarinu og í annað skipti sem Sig-
ríður gengur í hjónaband.
„Ég segi samt sem áður við fólk að
Sigríður sé fyrsta konan mín og sú
eina. Við höfum áreiðanlega ekki átt
að hittast fyrr en núna þar sem við
vorum ekki tilbúin fyrir hvort ann-
að,“ segir Sigurður.
Kertaljós í Árbæ
Séra Sigurbjöm Einarsson biskup
og náinn vinur Sigurðar gaf hjónin
saman í litlu kirkjunni í Árbæjar-
safni. Athöfnin var falleg og látlaus
og eina lýsingin í litla húsinu var
kertaljós. Laufey Sigurðardóttir lék á
fiðlu og gestirnir sungu hver með
sínu nefi sálm eftir séra Sigurbjörn
Einarsson við lag Þorkels Sig-
urbjörnssonar. Einungis nánasta
fjölskylda og vinir voru viðstödd at-
höfnina. Sigríður teiknaði kjól sem
hún lét sérsauma á sig fyrir brúð-
kaupið og Sigurður klæddist smók-
ing og bar linda og slaufu i stíl við
kjólinn hennar. Sigríður segist vera
orðin mjög leið á hefðinni með hvíta
blúndubrúðarkjóla.
„Athöfnin var mjög falleg og það
var yndislegt að fá að njóta blessun-
ar séra Sigurbjöms en hann hélt
mjög fallega ræðu,“ segir Sigríður.
, „Séra Sigurbjörn er svotil hættur
að gifta fólk en hann gat ekki neitað
mér um greiðann því við höfum
lengi verið góðir vinir,“ segir Sigurð-
ur.
Skálað í Norræna húsinu
Brúðkaupsveislan var síðan hald-
in í Norræna húsinu að viðstöddum
fjölskyldu og vinum. Þar gat að líta
forseta íslands, herra Ólaf Ragnar
Grímsson, og eiginkonu hans, Guð-
rúnu Katrínu Þorbergsdóttur, ásamt
landsliðinu úr íslensku menningar-
og listalífi. Sif Ragnhildardóttir söng
nokkur lög og Zorbahópurinn flutti
lög á grísku og íslensku. Auk þess
var leikið á fiðlu og brúðurin greip í
píanóið. Margir merkismenn héldu
ræður og lásu ljóð brúðhjónunum til
heiðurs. Hallgrímur Helgason og
Hlín Agnarsdóttir fóru á kostum sem
veislustjórar. Dagurinn var í alla
staði mjög minnisstæður og þetta
var mjög skemmtilegt, segja þau.
Hjónin eyddu brúðkaupsnóttinni
heima hjá Sigríði í Kópavoginum og
segjast ekki fara í brúðkaupsferð að
sinni.
Ólíkur bakgrunnur
Hin nýgiftu benda á að bakgrunn-
ur þeirra sé talsvert ólíkur þar sem
þau hafi alist upp á gjörólíkan hátt.
Þau hugsa ekki um það en einbeita
sér frekar að því sem þau eru að fást
Sigríður tekur oft í píanóið en hún er tónmenntakennari að mennt. Siguröur nýtur þess einnig aö hlusta á góða tónlist
DV-mynd ÞÖK
við hverju sinni en því sem er liðið.
Sigríður er fædd og uppalin í Borg-
arnesi þar sem faðir hennar, Friðjón
Sveinbjömsson, var sparisjóðsstjóri í
mörg ár en hann lést fyrir nokkrum
árum. Móðir hennar heitir Björk
Halldórsdóttir. Sigríður var mikið
hjá afa sínum og ömmu á Snorra-
stöðum í Kolbeinsstaðahreppi og var
það mikið menningarheimili.
„Ég á mjög góðar og yndislegar
minningar frá þessum tíma og þessi
reynsla kemur sér oft vel í starfi
mínu. Sem betur fer er ég miklu nær
Sigurði í tíma þar sem ég kynntist
því að vera í sveit en það var gjöró-
líkt því að alast upp hér i Reykjavík.
Ég kynntist í raun og veru líka hans
heimi í sveitinni.
í tengslum við náttúruna
Ég er afskaplega þakklát fyrir það
að hafa fengið að alast upp úti á
vöru og hefur lokið kennaraprófi frá ,
Tónlistarskólanum í Reykjavík. Hún
kennir tónmennt við Smáraskóla í
Kópavogi.
Sigurður ólst upp í Laugarnesinu
sem þá var hálfgerð sveit. Þar voru
þá bújarðir og átti faðir hans mikið
af hestum sem hann nýtti sér út í
ystu æsar.
„Ég er nátengdur náttúrunni og
finnst mjög gott að hafa alist upp í
Laugarnesinu. Foreldrar mínir
bjuggu í tjaldi þegar ég var lítill en
ég man ekkert eftir þessu,“ segir Sig-
urður.
Bæði telja þau að það hafi verið
betra að alast upp þegar þau voru að
vaxa úr grasi heldur en það er núna.
Að sögn Sigurðar er þjóðfélagið harð-
ara núna þó svo fátæktin sé minni.
Nóg af börnum
Sigurður á fimm börn með fjórum
konum en þau heita Kristín, Hildur,
Magnús Aðalsteinn, Sigurður Páll og
Þeodóra Aþanasía, fimm ára. Hann á
sex barnabörn.
Sigríður og Sigurður hafa ekki
hugsað sér að eignast börn saman
því þau segja að það sé nóg af börn-
um í kringum þau. „Ég gæti ekki far-
ið að eiga barn núna barnsins vegna
þar sem ég er að nálgast sjötugt og
maður veit ekki hversu langan tíma
við höfum saman. Við höfum líka
um nóg annað að hugsa. Annars
hugsum við ekki um framtíðina
heldur lifum fyrir einn dag í einu,“
segir Sigurður.
Sgreyaði einhverju yfir
mig
Sigríður og Sigurður kynntust fyr-
ir þremur árum en sameiginleg vin-
kona þeirra kynnti þau. Það fór vel á
með þeim og urðu þau ásátt um að
fara saman í bió. Sigurður bauð
henni á kvikmyndasýningu hjá
Grikklandsvinafélaginu. Það var alls
ekki inni í myndinni að verða ást-
fangin af eldri manni en hann
spreyaði einhverju yfir mig og ég
kom engum vörnum við,“ segir Sig-
ríður.
Sigurður bætir við að gríska kvik-
myndin hljóti að hafa heillað Sigríði
svona. Sigurður viðurkenndi að hafa
svitnað mikið á kvikmyndasýning-
unni þvi hann var strax orðinn heill-
aður af Sigríði og var frekar taugaó-
styrkur.
„Ég var þó ekki tilbúin strax að
stökkva fram af klettinum
og láta sjá mig með
honum opin-
berlega,“ seg-
ir Sigríður.
Tvíburasál-
ir
sum hjón hafi. Þau benda á að árin
sem eru á milli þeirra séu liðin og
skipti þar af leiðandi ekki máli leng-
ur.
Finna lítinn aldursmun
Að sögn þeirra tóku vinir þeirra
og kunningjar sambandi þeirra
nokkuð vel en þau voru til að byrja
með hrædd við hvort bömin þeirra
yrðu fyrir aðkasti. Það var auðvitað
erfitt fyrir fjölskyldumar að kyngja
því að á milli þeirra væru 33 ár. Áð
sögn Sigurðar segir enginn Sigríði
fyrir verkum því hún fer sínar eigin
leiðir í lífinu og það þýðir ekki að
reyna að hafa vit fyrir henni.
„Það er ekki hægt að stjórna henni
og það var svo sem enginn hissa á
þessu. Ég finn alls ekki fyrir neinum
aldursmun á milli okkar. Það er
kannski líklegra að hún finni fyrir
þvi vegna þess að hún er yngri," seg-
ir Sigurður.
„Ég finn ótrúíega lítið fyrir aldurs-
muni okkar en það er vegna þess
hvernig Sigurður hugsar. Frá því við
kynntumst hef ég lært ýmislegt af
honum, eins og það að lifa fyrir dag-
inn í dag. Það er mér að takast en
það er takmark sem mörgum reynist
erfitt að ná,“ segir Sigríður.
Að sögn Sigríðar er aldur og
þroski ekki endilega bundinn við
árin sem fólk hefur lifað. Hún segir
margar konur á sínum aldri komnar
í vissan farveg á meðan hún vill frek-
ar stökkva og taka einhverja áhættu.
Hún segist vera mjög opin og njóta
þess að umgangast skemmtilegt fólk.
„Mér finnst fólk oft detta niður í
mjög fastan farveg á íslandi en það
er kannski vegna smæðar samfélags-
ins. Fólk hræðist um of það sem öðru
fólki finnst," segir Sigurður.
Fjarbúð en ekki sambúð
Hjónakomin búa ekki saman og
hafa ekki hugsað sér að gera það í
framtíðinni. Þau líta þó frekar á
heimili Sigríðar sem heimili sitt en
heimili Sigurðar sem vinnustað.
„Við verðum ekki í sambúð en
þetta verður ijarbúð. Ég er með allar
bækumar mínar í kringum mig og
ég sagði síðast þegar ég flutti að ég
ætlaði ekki að flytja bækumar mín-
ar aftur. Ég er ómögulegur í
sambúð því ég sný sól-
arhringnum
við og
vinn á nóttunni en Sigríður fer upp
eldsnemma á morgnana. Þetta fyrir-
komulag hentar okkur ágætlega en
við hittumst stundum í miðri viku
en annars alltaf um helgar,“ segir
Sigurður.
Stundum fara þau í bíó eða leik-
hús í miðri viku en annars láta þau
helgamar duga. Þau hafa gaman af
því að umgangast skemmtilegt fólk
og er oft gestkvæmt hjá þeim um
helgar. Sigríði þykir einnig gaman
að bjóða fólki í mat og þau kíkja
stundum á Kaffi List.
Sérvitur og vanafastur
„Sigurður er svolítið sérvitur mað-
ur og vill hafa hlutina eftir sínu
höfði. Hann er mjög vanafastur í
sumu en í öðru mjög opinn og frjáls-
lyndur. Mér finnst hann mjög
skemmtilegur maki og það er gaman
að tala við hann,“ segir Sigriður.
Að sögn þeirra vitna vinir þeirra
stundum í þau hvað þau eru ham-
ingjusöm og sátt við hlutina eins og
þeir eru.
„Sigurður er mjög þægilegur
maður og hann er yfirleitt með
jafnaðargeð. Samt er hann
skapmikill og á til að rjúka
upp en það líður fljótt hjá.
Okkur gengur bærilega að
vinna með þetta," segir Sig- ,,/ya
gegnir um Sigurð.
„Hún er mjög
góður kokkur og
ég kann vel að
meta það. Ég
kann að elda
einn rétt en
það er soðin
ýsa sem ég
borða með
ólífuolíu
og kart-
öflum
fimm
daga
vik-
Sigríður.
„Okkur finnst samt verkaskipting
á heimilum alveg sjálfsögð þar
sem konurnar eru líka úti-
vinnandi. Þetta er
allt öðruvísi
held-
riður.
„Ég er mjög hreinn og
beinn og afar hrifnæmur og
opinn fyrir nýjungum. Ég rýk yfir-
leitt af stað til þess að láta fólk vita
ef ég heyri af einhverjum nýjung-
um,“ segir Sigurður.
„Sigurður er mjög tilfinningaríkur
maður og opinn. Hann er hreinn og
beinn og lætur allt flakka. Mér finnst
hrifnæmi hans mjög heillandi kost-
ur. Það er líka mjög skemmtilegt en
þó skrítið að vera með manni sem
hefur langa og mikla fortíð og
reynslu að baki,“ segir Sigríður.
Ýsa fimm daga vikunnar
Þau eiga auðvelt með að
eyða tímanum saman.
Þau tala mikið
saman og

'er*Z9oft
o0a ' *ð
ð 0fb,
'°ðs/Í>bor
landi. Maður er í miklu betri tengsl-
um við náttúruna. Oft hvarflar að
mér að erfiðara sé að alast upp í
borginni," segir Sigríður.
Sigríður á tvö böm, þau Friðjón
Snorra, átján ára, og Guðnýju, tólf
ára, en hún á að baki níu ára hjóna-
band. Hún fluttist með fyrrverandi
manni sínum í Kópavoginn en þegar
þau skildu var hún orðin gróin í
Kópavoginum. Fyrir fimm árum hóf
hún að stunda tónlistamám fyrir al-
„Sigurður sagði
mér margoft að ég
væri tvíburasálin
hans. Ég hef aldrei hitt
manneskju sem er svona
ofboðslega lifandi og víð-
sýn. Það var svo gaman að
heyra viðhorf hans á hin-
um og þessum hlutum. Sam-
band okkar gengur vegna
þess að hann varðveitir bam-
ið í sér svo vel og ég er gömul
sál,“ segir Sigi’íður.
„Það sem heillaði mig fyrst við
Sigríði var auðvitað hennar ytri
fegurð og svo sálin. Hún hefur svo
mjúka, fallega sál og við mætumst
einhvem veginn á miðri leið í aldri,“
segir Sigurður.
Að sögn þeirra hjóna, sem geisla af
hamingju, er betra að hafa mörg ár á
milli sín heldur en ekkert eins og

hitta
vini sína
bæði heima og heim-
an. Sigríður er mikið fyrir
að elda góðan mat en öðru máli
unnar.
Mér finnst ýsa
mjög þægilegur og
fljótlegur matur. Sigriður
skilur ekki hvemig ég get borðað
sama matinn á hverjum degi. Mér
finnst eigi að síður mjög gaman að
borða matinn hennar og gott að láta
hana stjana við mig eins og hún ger-
ir,“ segir Sigurður.
„Ég er örugglega talsvert gamal-
dags og mér finnst gaman að stjana
við Sigurð. Ég fæ auðvitað mjög
margt í staðinn. Ég gæti aldrei
borðað einn rétt alla vikuna, ég
er miklu meiri nautnaseggur
en svo. Ef mig langar í eitt-
hvað get ég staðið yfir pott-
irnum heillengi til þess að
búa það til,“ segir Sigríður.
Að sögn hjónanna verð-
ur oft spenna í hjóna-
böndum vegna þess
hver á að sinna hvaða
hlutverki á heimilinu.
Þau eru fegin því að
eiga ekki sameigin-
legt heimili og
þurfa ekki að
þrátta um hvort
þeirra gegnir
hvaða hlut-
verki. Að sögn
Sigríðar sér
hún um sitt
heimili og
hann um
sitt. Hún
gerir
engar
kröfur
til
Úess
^ hann
taki þátt í
^ sé'a heimilishaldi á
‘ hennar heimili þó hann
vaski stöku sinnum upp þar. Hún
gerir heldur ekki kröfur um að hann
skipti um dekk á bílnum hennar ef
það springur á honum.
„Ég vil frekar eyða tímanum í eitt-
hvað skemmtilegt heldur en að búa
til vandamál úr hlutunum," segir
,r> h*
^“jQhef
9r'Ö0r h>tt
ur
en
það
var
áður
fyrr
þegar
konurnar
voru
heimavinn-
andi,“ segja
þau.
Kvennamaður eða
kvennagull
„Ég kannast auðvitað við að hafa
orð á mér fyrir að vera kvennamað-
ur en mér finnst ég ekki vera það þó
þetta sé þriðja hjónaband mitt. Ég
hef aldrei verið á eftir hverju pilsi og
hef aldrei hlaupið á eftir kvenfólki
eins og kvennabósar gera. Það var
líka sagt um föður minn að hann
hefði verið kvennamaður en hann
var það ekki heldur í þeim skilningi
sem ég legg í það. Þegar hann hafði
konu þá nægði það, eins gerir það
hjá mér. Ég er ekkert ógurlega hrif-
inn af því að vera kallaður kvenna-
maður en kvennagull get ég sætt mig
við,“ segir Sigurður aðspurður um
hvort hann sé mikill kvennamaður.
Hann segist einnig vera rómantískur
og Sigríður segir hann skána
stöðugt.
„Sigurður er maður sem laðar aö
sér konur og hefúr þess vegna þetta
orð á sér. Mér finnst ekkert óeðlilegt
að svo sé. Sigurður er auðvitað
þekktur fyrir að vera kannski ekkert
lamb að leika sér við, svo ég er nú
ekki að ráðast á garðinn þar sem
hann er lægstur,“ segir Sigríður.
Pílaprímsför til Grikk-
lands
Sigurður byrjaði snemma að ferð-
ast og hefur haldið því áfram og leit-
aði sér menntunar og þekkingar víða
um heim. Hann gekk eitt ár í háskóla
í Kaupmannahöfn þar sem hann
nam bókmenntafræði. Þaðan fór
hann i pílagrímsfor til Grikklands
þar sem hann dvaldi í eitt ár.
„Ég átti enga peninga til þess að
komast heim aftur en hafði hugsað
mér að komast á skip. Mér var þá
boðin veturseta í klaustri þegar ég
komst ekki heim. Þetta var reyndar
klaustur og stúdentaheimili. Ég fékk
meira frjálsræði heldur en hinir sem
bjuggu í klaustrinu þar sem ég var
lútherskur en ekki orþódox. Vinir
mínir í Aþenu voru betur settir held-
ur en ég þar sem þeir fengu matar-
pakka að heiman frá sér. Kost-
urinn var svo rýr í
klaustrinu að ég horað-
ist alveg niður. Félagar
mínir buðu mér stundum
í mat en klaustrinu var lok-
að kl. 19 á kvöldin. Ég gerði
samkomulag við strák sem
var með mér í herbergi um að
opna glugga fyrir mig. Ég las
mjög mikið á þessum tíma í
Grikklandi. Einnig safnaði ég
efni í fyrstu bókina mína og
samdi hana,“ segir Sigurður.
Sigurður talar ágætis grísku en
hann er heillaður af grísku samfé-
lagi og hefur margoft dvalið þar
lengri og skemmri tíma eftir þetta.
Hann hefur þýtt nokkrar bækur úr
grísku.
„Ég eyddi tímanum mikið á bóka-
söfnum og las gríska sögu. Þetta var
meira og minna sjálfsnám hjá mér.
Ég fer til Grikklands næstum því á
hverju sumri því ég kann svo vel við
mig þar. Ég er að reyna að fá Sigríði
til þess að kunna að meta það líka en
það hefur ekki gengið neitt of vel. Ég
á reyndar eftir að kynna hana betur
fyrir Grikklandi," segir Sigurður.
Sigurður fór einnig í nám í saman-
burðarbókmenntum í Ameríku þar
sem hann dvaldi í þrjú ár við nám og
kennslu.
Fyrsta bindið í uppvaxtarsögunni
Undir kalstjörnu (1979) kom undir
hann fótunum og hefur honum geng-
ið vel að lifa af ritstörfum síðan.
Hjónin unnu saman að bókinni ír-
landsdagar og dvöldu um tíma í ír-
landi. Sigríður varð ástfangin af
landi og þjóð og langar helst af öllu
til þess að flytjast til Irlands.
Ný sjálfsævisaga
Nú er á leiðinni framhald af
sjálfsævisögu Sigurðar. Það voru
ekki allir jafnsáttir við innihaid upp-
vaxtarsögunnar, sérstaklega þeir
sem tengdust föður hans mjög.
„Pabbi minn átti tuttugu og þrjú
börn með sjö konum. Ævisagan mín
var aðallega viðkvæm fyrir sum
barnanna hans pabba en þau þekktu
hann ekki öll og voru ósátt við
hvernig ég skrifaði um hann. Ég
skrifaði auðvitað eingöngu um
hvernig ég upplifði hann þegar ég
var barn. Hann breyttist í gegnum
árin og þeir sem hafa lesið síðari
bækumar sjá auðvitað að viðhorf
mitt til hans breyttist," segir Sigurð-
ur. Sigurði þykir mjög mikilvægt að
framkvæma það sem hann langar til
þess að gera strax. Hann kynntist
manni í Vestmannaeyjum sem hafði
skrifað bók um lundapysjuna. Hann
ákvað að þýða bókina og verður hún
gefin út í vor. Það er nóg að gera í
bókmenntunum og í tónlistarlífinu
hjá þeim nýgiftu og þau líta mjög já-
kvæðum augum fram á veginn.
„Við hugsum ekki fram í tímann
og skipuleggjum ekki framtíðina
heldur viljum nýta þennan tíma vel
sem við höfum. Þetta snýst ekki ein-
göngu um aldur hans, ég gæti orðið
fyrir bíl á morgun, er ekki svo?“ seg-
ir Sigríður og Sigurður tekur undir
það. -em
- sjá einnig svipmyndir úr
brúðkaupinu á næstu síðu