Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1917, Page 95

Ársrit Ræktunarfjelags Norðurlands.
101
Á síðastliunu sumri, komu hingað í sveit, fyrir milli-
göngu Ræktunarfjelags Norðurlands, 6 Cormick sláttu-
vjelar og tvær hesthrífur. Saga þeirra er stutt, því að
reynslan er ekki löng; þó virðist engum efa bundið, að
þær hafi reynst vel og eigi sinn þátt í því, hvað þessi
sveit stóð vel með heyforða síðastliðinn vetur.
Sláttur vjelanna er góður. Það má fullyrða, að með
vönum hestum slái þær á móti fullgildum fjórum mönn-
um. Reynslan með hesthrífurnar virðist vera hin sama,
að öðru leyti en því, að þær hreinraka ekki smátt hey,
taka vel ofan af, er þá fljótrakað á eftir. Við samantekn-
ingu eru þær ómissandi.
Margir hafa rekið augun í það, hvað heyvinna, unnin
með hestafli, verður ódýrari en unnin með handafli. —■
Retta er að vísu rjett, á krónutalinu er mikill munur, en
það er ekkert aðalatriði, heldur þaö, að mannsaflinu eig-
um við ekki að slíta, þar sem öðru afli verður hæglega
við komið.
Bilunarhætta heyvinnuvjela er töluverð og getur af
henni hlotist hið mesta tjón.
F*ar sem fólki er fækkað vegna þess, að töluvert á að
vjelvinna og brotni hluti í vjel og fáist ekki bætt, er ekki
sagt að til verði gripið að fjölga fólki, á hvaða tíma sem
er. Þetta atriði er mjög athugavert. Eini vegurinn til þess
að útiloka þannig lagað tjón, er að Ræktunarfjelag Norð-
urlands hlutist til um að hafa útsölu á þeim hlutum í
vjelarnar, sem hætta er á að bili, ekki eingöngu á
Akureyri, heldur í hverri sýslu, þar sem heyvinnuvjelar
eru komnar í notkun. Pað má telja víst, að til þessa þurfi
töluvert rekstursfje, en hvað um það, þörfin er svo brýn,
að ekki tjáir að hika.
Margir halda því fram, að heyvinna með hestafli nái
aldrei til þess almenna, sökum hinna fornu fjenda, þúfn-
anna. Jeg hygg þetta misskilning. Fyr eða síðar hverfa
þúfurnar úr sögunni. Sumstaðar, þar sem best á við í
mýrum og flóum, verða þúfurnar skornar af, en harðara