Frjáls verslun - 01.10.1946, Blaðsíða 13

ÝTllM ÚR VÖR!
í nóvembermánuði s. 1. hélt fulltrúanefnd
Landssambands ísl. útvegsmanna ársfund sinn.
Voru þar rædd ýms merk mál, er sjávarútveg-
inn varða. Á þessum fundi kom það gi'einilega
fram, svo að ekki verður um villzt, live þessi
þýðingarmesti atvinnuvegur þjóðarinnar á nú í
vök að verjast, og er einsætt, að fjárhagur og at-
vinnulíf þjóðarinnar fer í kaldakol fyrr en var-
ir, ef ekki finnast fljótlega öruggar leiðir úr
þessum vanda.
Um sama levti birti Landssambandið opinber-
lega ítarlegt yfirlit um rekstrarafkomu fiskiskip-
anna, eins og aðstæður eru nú, og var af því
sýnt, að mikill hallarekstur er óhjákvæmilegur
á öllum greinum útgerðarinnar, að heita má.
T. d. nemur tapið á útgerð 53 srnál. vélbáts 74
þús. kr. á einni vertíð, og þyrfti fiskverðið að
liækka úr kr. 0.50 í kr. 0.85, til þess að rekstur-
inn stæði undir sér. Þá var og með rökunr áætlað
44 þús. kr. reksturstap á einni veiðiferð meðal-
togara, eins og nú standa sakir. Útkoman var
einnig svipuð, að því er snertir þorskveiðar með
línu og síldveiðar, og reyndar ennfremur við-
víkjandi saltfisksveiðum, þótt niðurstaðan yrði
þar einna hagkvæmust.
Af öllu þessu er deginum ljósara, að mikil
vá er fyrir dvrum þjóðarhagsins og allra lands-
manna, ef ekki fæst úr bætt sem skjótast. Stór
lduti fiskiskipaflotans liggur bundinn við bryggj-
ur á sjálfri nvsköpunar- og framtaksöldinni, þeg-
ar ný og fullkomin veiðiskip og önnur atvinnu-
tæki strevma til landsins. Slíkt ástand er vísirinn
að algeru hruni, og er jrá að undra þótt spurt
sé: Hvenær lætur veiðiskipaflotinn úr höfn, og
hvernig verður bezt tryggð arðbær útgerð hans?
Til bess að skyggnast nokkru nánar eftir þess-
um málum, hefur „Frjáls Verzlun" snúið sér
til framkvæmdastjóra Landssambands ísl. útvegs-
manna, Jakobs Hafstein, og beðið liann að svara
nokkrum spurningum, þar að lútandi.
FRJÁLS VERZLUN
Viðtal við íramkvœmda-
stjóra Landssambands
ísl. útvegsmanna.
— Hve lengi hafa jlest veiðiskifnn legið að-
gerðalaus við jestar?
— Þessari spurningu verður vitaskuld ekki
gefið tæmandi svar í stuttu blaðaviðtali. Ég
hygg samt að segja megi, að almennt hafi fiski-
skipaflotinn legið bundinn við festar frá því
er síldveiðinni lauk. Er hér einkum átt við vél-
bátaflotann, og hefur hann ekki verið gerður
út í liaust að undanskildum þeim fáu bátum,
sem voru á reknetaveiðum um tínra, til þess að
afla beitusíldar fyrir vetrarvertíðina, svo og
hinna, sem hafa stundað togveiðar. En yfirleitt
hefur vélbátaflotinn legið bundinn í höfn. Sem
sönnun þessa, er rétt að benda á, að frá Akranesi
hefur ætíð verið rekin allmikil útgerð í nóvem-
ber og desembermánuði, en í haust hefur þar
enginn bátur róið til fiskjar, og hið sarna er að
segja um Vestfiarðarútgerðina, en þar hefur ekki
heldur verið róið í haust. Hafa þó haustmánuð-
irnir gefið báðum þessum stöðum all mikið í
aðra liönd á undanförnum árum.
Um togaraflotann er það að segia, að þar hafa
skipzt á saltfiskveiðar og ísfiskveiðar. En Jjað er
vitað mál, að þau skip, sem sigla með afla sinn
til Bretlands, gera það bæði í mjög mikiUi á-
hættu og auk Jaess fæst ekki ])að mikið verð fyr-
ir fiskinn að skipin verði rekin nema með tapi.
Það er álit mitt, að Jojóðin liafi tapað milliónum
króna í erlendum gjaldeyri, vegna Jiess að drag-
nótabátarnir og togbátarnir gátu ekki sótt sjó-
inn af kappi í sumar og haust af jreim ástæðum,
að enginn markaður var fyrir flatfiskinn, en svo
sem kunnugt er, þá er Jaað einkum flatfiskur,
sem Jaessir bátar afla. Þetta verður að lagfæra
í framtíðinni og revna að skapa starfsskilyrði fyr-
ir þennan fiskibátaflota, eins og vertíðarflotann.
173