Frjáls verslun - 01.10.1946, Síða 56

(ZúAínu?
Búðarþjónn hjá áfengissölunni á Akureyri tjáði
sölustjóranum það eitt sinn seinni part vetrar, að ein
tegund af whisky væri þrotin.
Sölustjórinn kvað það ekki mundi saka, þar sem
til væri nóg af öðrum whiskytegundum.
„Já, en hugsaðu þér, að nú kæmi hafís“, sagði búð-
arþjónninn. — „ISLENZK FYNDNI“.
•
Hugsýni er milcil tckjulind. — CICERO.
•
Kerling ein kom inn í sölubúð hér í bænum um
það leyti sem breyting varð á mæli og vog, og bað
um tvö pund af grænsápu.
„Það köllum við nú kíló“, sagði búðarmaðurinn.
Þá segir kerling: „Ja, flest breytist nú, eru þeir nú
farnir að kalla grænsápu kíló, jæja, ég ætla þá að fá
tvö pund af kílói“. — ,ÍSLENZK FYNDNI,“.
Peningar eru nauSsyniegir; saurinn líka.
HALIBURTON.
e
Bókarinn: „Jæja, forstjóri góður. Nú í dag er ég
búinn að vera 25 ár í þjónustu yðar. Hvílík þolin-
mæði!“
Forstjórinn: „Alveg rétt. Enn eitt dæmi þess, að ég
er allra manna þolinmóðastur!“
e
Þd8 eru bara tvœr leiSir til að borga skuldir: tekju-
aukning eða útgjaldalœkkun. — CARLYLE.
Maður nokkur kom inn í búð eina á Sauðárkróki.
„Fást hér kálhöfuð?“ spyr hann.
„Kálhöfuð?“ segir búðarmaðurinn og rekur upp
stór augu. „Kálfshöfuð, varstu að spyrja eftir þeim?“
„Nei“, segir hinn, „ég veit að þau eru til hér“.
fQT T7M7T<^ FVNDNI“.
„Ég œtlacii bara að spyrja skrijstojustjórann, hvort ég gœti
jcngiS jrí til aS verða viS jarSarjörina hennar ömmu minnar.“
216
„Frjá!s VerzEun66
Útgefandi: Verzlunarmannafélag Reykjavíkur.
Formaður: Guðjón Einarsson.
Ritstjóri: Baldur Pálmason.
Ritnefnd: Pétur Ólafsson, form., Árný Pálsdóttir,
Gunnar Ásgeirsson, ívar Guðmundsson, Oddur
Helgason, Sveinbjörn Árnason, Þorsteinn Bern-
harðsson.
Skrifstofa: Vonarstræti 4, I. hæð, Reykjavík.
Sími 5293.
BORCARPRENT
Fégrœdgi og eigingirni eru dyggðir ómennisins, en
lestir allra hugsandi manna.
CHRISTOPHER PALMQUIST.
e
Jón kaupmaður hafði áður stundað sjómennsku og
verið heppinn og duglegur formaður.
Seinna hafði hann vefnaðarvöruverzlun. Hann kom
oft fram í búðina, þar sem búðarstúlkan var að af-
greiða, til þess að mæla með vöru sinni og hvetja
menn til kaupa.
Einu sinni er frú ein að skoða undirbuxur, Jón
kemur þá fram í búðina, tekur upp einar buxurnar
og segir:
„Þessar skuluð þér kaupa, frú. Þetta er stoff. Þess-
ar eru bæði vindþéttar og vatnsþétlar, það skal ég
garantera“. — „ISLENZK FYNDNI“.
Hvad gagna auSæfi manni me8 höfu8verk?
GEORGE MAC’DONALD.
•
Jónas á Bíldhóli var á tímabili fjárríkasti bóndinn
í Snæfellsnessýslu. Þá var ull í háu verði, og sóttust
kaupmenn mjög eftir henni.
Jónas verzlaði lengi við Clausen kaupmann í Stykk-
ishólmi. Einu sinni lagði Jónas inn ull, sem þótti
nokkuð þvöl, en Clausen vildi ekki finna að henni,
til að verða ekki af henni.
Þegar svo Jónas og kaupmaður kvöddust og þökk-
uðu hvor öðrum fyrir viðskiptin, spurði Jónas Clausen
kaupmann, hvernig honum hefði líkað ullin.
„Vel“, svaraði Clausen, „en vilduð þér gera svo
vel að hafa ullina sér og vatnið sér, þegar þér komið
með ull næst“. — „ÍSLENZK FYNDNI“.
Notagildi er sama og ver8mœli. Þess vegna er ó-
þarfavarningur aldrei ódýr heldur 100p/o dýr.
PLUTARCH.
FRJÁLS VERZLUN