Morgunblaðið - 30.01.2008, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 30. JANÚAR 2008 27
landið, helst með fullt af fólki með
sér enda var það mjög algengt að
stórfjölskyldan færi saman í útilegur
um helgar eða í sumarfríum og þá
var mikið glens og gaman. Pabbi var
mikill barnavinur og hændust
krakkar mikið að honum og vildu
þau gjarnan vera þar sem hann var,
hvort sem það var í ferðalögum eða
bara heima fyrir. Hafa dætur mínar
nú misst frábæran afa sem alltaf var
til í leiki, glens og gaman. Pabbi var
rólyndismaður sem fór sér frekar
hægt í gegnum lífið, kynntist
mömmu minni ungur að árum og
hófu þau búskap saman og ferðuðust
þau mikið með okkur systkinin í
fjöldamörg ár. Móðir okkar lést á að-
fangadag árið 2006, en hún var búin
að vera allmikið veik til fjölda ára, en
pabbi minn annaðist hana í öllum
hennar veikindum af kostgæfni og
blíðu, en margur maðurinn hefði gef-
ist fljótlega upp á þeirri umönnun
sem móðir mín þurfti, en pabbi gafst
aldrei upp hvað veikindi hennar
varðaði, enda hugsaði hann um hana
allt til enda. Undir það seinasta var
pabbi hættur að fara í veiðitúra með
mér, en seinasta ferðin okkar saman
í veiði var fyrir 4 árum. Þá fórum við
í lax í Breiðdalsá f. austan og sá
gamli hafði mjög gaman af og verður
sú ferð vel geymd í minningunni. Það
sem ég lærði af föður mínum í gegn-
um árin lærði ég vel og mun aldrei
gleyma enda frábært að læra af
manni með mikla reynslu af lífinu
sjálfu og öllum þeim plúsum og mín-
usum sem lífið býður upp á. Farðu í
friði, pabbi minn, og ég veit að þér
líður vel þar sem þú ert staddur
núna með veiðistöng í hendi. Þinn
sonur
Jón Valgeir.
Elsku afi, þá er þinni för á jörðu
lokið og þú kominn til ömmu sem lést
fyrir rúmlega ári.
Elsku afi, ég á margar minningar
um þig. T.d. þegar ég var lítil stelpa
og fékk að fara með þér í öskubíln-
um, það var mjög mikið sport. Jólin
sem við öll stórfjölskyldan vorum
saman, bíltúrarnir með nesti og
sögustundum. Og veiðistöngin var
ekki langt frá, svo stundum gastu
rennt fyrir fisk á meðan við hin feng-
um okkur kaffi og slöppuðum af. Þú
nefnilega hafðir svo gaman að veiða
og vera í góðra manna hópi. Þetta
eru meðal minna bestu minninga.
Svo varð ég fullorðin og komin með
fjölskyldu, þá fóru þú og amma að
koma í heimsókn til mín. Sérstaklega
nú í seinni tíð. T.d. þegar ég bjó í
Bolungarvík og á Snæfellsnesinu á
sveitabæ, þar veit ég að þér leið vel,
og áttum við ánægjulegar stundir
saman þar. Þú gast tekið það rólega
og rölt um svæðið og jafnvel rennt
fyrir fisk í ánni sem tilheyrði bæn-
um. Á meðan var amma í góðum
höndum inni hjá mér, Steinunni
frænku og mömmu. Þær komu yf-
irleitt með í sveitina og gistuð þið öll
þar. Og þá gat verið kátt í kotinu.
Svo á ég líka góðar minningar um
allar bústaðaferðirnar seinni árin.
En ekki náði ég þér og ömmu til
Danmerkur, eftir að ég flutti þang-
að. Kannski var það að þú vildir ekki
yfirgefa Ísland. Þú nefnilega hafðir
aldrei farið til útlanda, alla þína ævi.
Og þú sem varst hálfnorskur! þú hef-
ur alltaf verið svo nægjusamur og
rólegur maður. Og þú skildir það
aldrei af hverju maður væri að
standa í þessum utanlandsferðum
þegar hægt var að ferðast um þetta
fallega land, Ísland. Og ánægður
varst þú ekki, þegar ég og Robbi
fluttum til Danmerkur.
Elsku afi, takk fyrir allar sam-
verustundirnar og takk fyrir að hafa
verið til.
Svo að lokum vil ég senda sam-
úðarkveðjur til allra ættingja og
vina, sem nú eiga um sárt að binda,
sérstaklega móður minnar og systk-
ina hennar.
Ástar- og saknaðarkveðjur til þín,
afi minn.
Megir þú hvíla í friði.
Þín
Kolbrún Fjóla, Danmörku.
Elsku afi, ástarþakkir fyrir allar
góðu samverustundirnar sem við
áttum í gegnum tíðina, sérstaklega
eru mér minnisstæðar allar
skemmtilegu sögurnar sem þú sagð-
ir. Þú varst uppfullur af fróðleik um
ýmsa hluti, má þar til dæmis nefna
bíla, veiði, sögu Íslands og landa-
fræði þess. Ég mun aldrei gleyma
öllum skemmtilegu veiði-, sumarbú-
staðar- og fjöruferðunum sem við
fórum í með fjölskyldunni. Þrátt fyr-
ir háan aldur varstu alltaf svo hress
og ungur í anda. Þú varst mikil fé-
lagsvera, og þú skemmtir þér hvergi
betur en innan um vini og vanda-
menn, og það var alltaf jafngaman að
koma til ykkar í heimsókn. Ég er
ekki með tölu yfir það hvað við horfð-
um á marga fótboltaleiki saman,
meðan við spjölluðum og fengum
okkur bjórsopa ef vel lá á okkur. Þú
hafðir mikla og góða kímnigáfu, og
oftar en ekki, þegar farið var í eina af
okkar fjölskylduferðum sagðirðu
okkur sögur af fjörulöllum, álfum,
huldufólki og draugum, sem krakka
fannst mér það alltaf jafnspennandi.
Í einni sumarbústaðarferðinni var
frekar drungalegur kjallari og þar
átti að búa draugur að nafni Skerp-
isen, svona eftir á að hyggja dettur
manni í hug að innblásturinn hafir
þú fengið í eigið ættarnafn. Í gegn-
um árin varstu svo duglegur, afi
minn, að hugsa um ömmu, því hún
var búin að vera sjúklingur í svo
langan tíma. Ég og Egill bróðir minn
skemmtum okkur oft konunglega
með þér í vinnubílnum, þar sem við
fengum fyrst að dýfa kleinum í kaffi.
Ég er viss um það, afi minn, að þú og
amma eruð núna í góðum bíltúr með
ís í hendi. Takk fyrir allt sem þú
kenndir mér og tímann sem þú gerð-
ir ógleymanlegan, ég mun alltaf
sakna þín, hvíldu í friði. Þinn afa-
strákur
Eyþór.
Elsku afi minn. Ég er þér afar
þakklátur fyrir allar þær góðu
stundir sem við áttum samann. Þú
varst traustur og góður maður og al-
laf stóðst þú eins og klettur við hlið-
ina á henni ömmu og aðstoðaðir hana
í gegnum veikindi hennar, það sýnir
vel hversu góður maður þú varst.
Ég á ekkert nema góðar minning-
ar sem tengjast þér og ömmu. Það
var ekki hægt að hugsa sér skemmti-
legri og betri ferðafélaga þar sem þú
varst með öll staðarheiti á hreinu og
ef þú vissir ekki eitthvað bjóstu bara
til nýtt heiti á það. Þú hafðir frábæra
kímnigáfu og alltaf var stutt í brosið
og hláturinn hjá þér.
Ég hugsa mikið til þess þegar þú
og amma pössuðuð mig uppi í Rjúpu-
felli, þar gerðum við ýmislegt
skemmtilegt saman. Mér er mjög
minnisstætt módel af sjóherflugvél
frá seinni heimsstyrjöldinni sem var
inni í einu herberginu þar sem ég lék
mér oft. Ég var alveg hugfanginn af
henni, sérstaklega þar sem þú varst
búinn að segja mér svo margar sög-
ur sem tengdust henni og ýmsum
öðrum hlutum frá seinni heimsstyrj-
öldinni. Stundum stalst ég til að
horfa á „Dollara“-myndirnar með
þér en þú hafðir mikinn húmor fyrir
honum Dirty Harry. Eins varst þú
fyrstur til að kynna mig fyrir Enska
boltanum. Sátum við oft í Rjúpufell-
inu og horfðum á boltann og hlust-
uðum á Bjarna Fel. fara á kostum.
Þér fannst gaman að spila á spil og
kennduð þú og amma mér nokkur
slík. Aldrei mun ég gleyma þeim
skiptum sem ég fékk að fara með þér
í vinnuna og keyra með þér um borg-
ina í öskubílnum, fara upp í Gufunes
og niður í Vélamiðstöðina. Þetta var
algjört ævintýri.
Einnig eru fjölmargar veiðiferðir
mér minnisstæðar þótt ég hafi nú
aldrei verið efnilegur veiðimaður
sjálfur og fékk ég þig oftar en ekki til
að beita orminum á öngulinn og líka
til að ná fiskunum af fyrir mig þar
sem mér fannst mjög erfitt að aflífa
greyin sjálfur. Sögunum af fjörulöll-
unum og draugunum mun ég aldrei
gleyma og fæ ég gæsahúð enn þann
dag í dag þegar ég hugsa til þess
þegar þú sagðir mér þær af mikilli
innlifun þar sem þú varst frábær
sögumaður.
Núna vil ég kveðja þig og í leiðinni
bið ég þig að skila ástar- og sakn-
aðarkveðjum til hennar ömmu. Takk
fyrir þá ást og umhyggju sem þú
sýndir mér. Ég mun alltaf sakna þín,
elsku afi minn, hvíldu í friði.
Þinn afastrákur,
Egill.
Þrátt fyrir að hafa bara átt eina
ömmu og einn afa um ævina hef ég
aldrei fundið fyrir vöntun.
Amma og afi dugðu mér og meira
til. Svo frábær voru þau.
Amma dó í fyrra, blessuð sé minn-
ing hennar. Afi fylgir núna á eftir
þrátt fyrir vonir undirritaðs að fá
fleiri ár með honum. En gömul sann-
indi og ný segja að maki fylgi oft í
gönguna miklu til eilífðar. Svo
reyndist um ömmu og afa. Rúmt ár
skildi þau hjónakornin að.
Afi var ein af mínum helstu fyr-
irmyndum þegar ég var lítill strákur.
Ekki aðeins vegna þess að við vorum
næstum alnafnar, heldur vegna þess
hve skapgóður og barngóður hann
var. Aldrei sá ég afa skipta skapi eða
lyfta hnefa gagnvart neinum. Fyrir
mér var það athvarf frá raunveru-
leikanum sem stundum ríkti á æsku-
árum.
Minnisstæð er mér fyrsta veiði-
ferðin með afa. Þá átti ég að þræða
maðk upp á öngul, en gat það ekki og
grét mikið. Afi fussaði yfir ástæð-
unni fyrir grátnum. Ég vildi nefni-
lega ekki drepa maðkinn. Veiðiklóin
afi skildi ekki rökin mín. Beitu þarf
til að veiða fisk. Óþarfi að gráta beit-
una.
Afa er best líkt við kött. Hann
elskaði að veiða. Bæði fisk og fugl.
Enda ólst hann upp við slíkt að Þor-
móðsstöðum við Skerjafjörð í æsku.
Fyrir honum var veiðin eins og að
draga andann. Eðlilegasti hlutur í
heimi.
Eitt sinn var ég og eflaust fleiri
dætrasynir afa og ömmu á ferðalagi í
bílnum þeirra þegar gamli maðurinn
snarbremsar. Rýkur út, dregur
haglahólkinn úr skottinu og mundar.
Afi hafði komið auga á mink og ætl-
aði að ná skottinu. Amma varð alveg
fokreið og skammaði karlinn fyrir að
ætla murka lífið úr saklausu dýri fyr-
ir framan börnin. Afi missti miðið og
gafst upp. Svona var veiðieðlið virkt í
honum.
Afi elskaði einnig að ferðast ak-
andi um landið. Hrein unun var að
ferðast með honum því hann gat
bent á hvaða hundaþúfu sem var,
nafngreint hana og látið fylgja smá
sögu með. Útvarp var óþarfi í bíl
með afa þar sem hann ók með aðra
hönd á stýri.
Oft á þessum ferðum gat afi gerst
stríðinn. Fór kannski að segja
draugasögur um miðja nótt þegar
við vorum staddir í Hvalfirði. Af bíl-
stjórum sem fengu aukafarþega á
miðri leið til Reykjavíkur. Þeir voru
kallaðir mórar. Við guttarnir skulf-
um af hræðslu og augun í okkur
stækkuðu gífurlega. Afi skemmti sér
hins vegar konunglega. Enda var
hann einstakur sögumaður.
Eitt það helsta sem ég met við afa
svona eftir á séð er hreinskilni hans
sem gat rist djúpt á stundum fyrir þá
sem vildu ekki heyra sannleikann
einmitt þá og þegar. Ég var einn af
þeim.
Dæmi er þegar afi lá uppi á spítala
fyrir áramót og ég teygði mig í jóla-
konfektið hans. Þá þrumaði sá gamli
að ég hefði ekkert gott af þessu og
skyldi láta kyrrt liggja. Sem var al-
veg satt. Enda spurði hann mig
skömmu fyrir andlátið hvað ég borð-
aði svona dagsdaglega. Hann var
ósáttur við að ég væri of þungur og
hafði áhyggjur af mér.
Takk fyrir allt, afi minn. Ég kveð
þig með tárum og lofa að hugsa bet-
ur um mig í framtíðinni. Við hittumst
aftur um síðir. Þinn nafni og dótt-
ursonur
Edvard Kristinn.
Það var gaman að fá að
kynnast þér, langafi, þú
varst skemmtilegur og fynd-
inn karl og það var gaman að
fara með þér í fjöruferðir og
fá ís. Amma hefur sagt mér
margar sögur af þér og lang-
ömmu. En nú ertu uppi á
himni að stíga engladans
með langömmu.
Elísa Egilsdóttir Häsler.
HINSTA KVEÐJA
✝
Þökkum innilega alla samúð og hlýhug vegna
andláts og útfarar föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
VALDIMARS R. JÓNSSONAR,
hjúkrunarheimilinu Hrafnistu,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir fær hjúkrunarfólk á Hlaðhömrum í
Mosfellsbæ og hjúkrunarfólk á Hrafnistu í Reykjavík
fyrir góða umönnun.
Jón Valdimarsson,
Herdís K. Valdimarsdóttir,
Bryndís M. Valdimarsdóttir,
Valdís Valdimarsdóttir,
Ásdís Valdimarsdóttir,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug
við andlát og útför elskulegrar eiginkonu, móður,
dóttur, tengdadóttur, systur og mágkonu,
SIGRÍÐUR SIGURÐARDÓTTUR,
Lindarbæ,
Ölfusi.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki Heilbrigðis-
stofnunar Suðurlands, Selfossi, fyrir ómetanlega
aðstoð við heimahjúkrun.
Jónas Vignir Grétarsson,
Jón Grétar Jónasson,
Katrín Ösp Jónasdóttir,
Sædís Ýr Jónasdóttir,
Jakobína Björk Jónasdóttir,
Anna B. Stefánsdóttir,
Guðrún Jakobína Jónasdóttir, Grétar Guðmundur Óskarsson,
Víðir Sigurðsson, Hlín Baldursdóttir,
Óskar Már Grétarsson, Anna Dögg Rúnarsdóttir,
systkinabörn og aðrir aðstandendur.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför elskulegrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
BERGÞÓRU STEFÁNSDÓTTUR
frá Haugum,
síðar Lagarási 2,
Egilsstöðum,
sem lést á sjúkrahúsinu á Egilsstöðum fimmtu-
daginn 10. janúar. Útförin fer fram frá Egilsstaða-
kirkju laugardaginn 19. janúar kl. 14.00.
Þorgerður Jónsdóttir, Sveinlaugur Björnsson,
Ingifinna Jónsdóttir, Arnór Benediktsson,
Haukur Jónsson, Ragnhildur Þórhallsdóttir,
Sigrún Jónsdóttir, Vignir Páll Þorsteinsson,
Jóna Björg Jónsdóttir, Snorri Tómasson,
Stefán Jónsson, Hugrún Sveinsdóttir,
Hrólfur Árni Jónsson, Ástríður Vala Gunnarsdóttir,
Anna Gunnlaugsdóttir, Agnar Eiríksson
og aðrir aðstandendur.
✝
Okkar ástkæri
INGIMAR ÞÓRÐARSON,
Laufási 11,
Egilsstöðum,
verður jarðsunginn frá Egilsstaðarkirkju laugar-
daginn 2. febrúar kl. 14.00.
Jarðsett verður í Vallanesi.
Fyrir hönd ættingja og vina,
Sigríður Magnúsdóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
KRISTÍN ÞÓR,
verður jarðsungin frá Langholtskirkju fimmtudag-
inn 31. janúar kl. 13.00.
Guðrún Þór,
Jónas Þór, Anna Bára Árnadóttir,
Ólöf Helga, Björn Marteinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.