Eimreiðin - 01.04.1942, Side 35

E,MBeid1n.
MÓÐIR OG SONUR
1 lá
Á skap ykkar felldi ég ísa og eld,
sem orkunni héldi til dáða.
Ég færði’ ykkur strítt og bar ykkur blítt
og bauð ykkur nýtt til ráða.
Nú beitið þið dáð til að rífast um ráð
án raungildis bráðar og lengdar.
En þess er ei gáð, sem þegar er náð,
og þó var oss spáð til gengdar.
Þið sækist á þingi og hverfist í hring
um heimskunnar syngjandi glysrök,
svo römm er sú kynngi, að ráðsvinnan slyng
fer ráðvillt í kring um sín mistök.
Ef gætuð þið samstillt með sáttgirnisfas
til sætis hjá andstæðing gengið
og bæruð í sjóði ykkar manndóm, ei mas,
er mikið í aðra hönd fengið.
Ég þarf ekki konung, en siðmenntan son,
er sér, hvar er von hans og efling
og býður sig hviklaust í hernað við hik
og hvers konar svik og kefling?
Þá skiptir það minnu, þótt hlekkist mín hönd
um hálfglas á eilífðardegi,
manngildi og vaskleikur vinnur sér lönd,
þótt vargöld um stundir þau beygi.
Og það ræðst því svona við raun þína, son,
hvort rætast mér vonirnar góðar.
En bregðist mér það, verður brotið hér blað
við bannlýstan stað týndrar þjóðar.
Ég hrökk upp með andfælum, úti var myrkt
og annarlegt hljóðlæti foldar.
Hvort hafði sú nótt siðsta neistann þér byrgt
og nætt þinar vonir til moldar?