Eimreiðin - 01.04.1942, Blaðsíða 87
Eii'HEIÐIN
SKRÚÐSBÓNDINN
167
Kórinn i Hólnjakirkju (III. ]>áttur).
j'S er prestur býr sig til að blessa yfir sofnuðinn, ærist hún,
v'eður kongssoninn, unnusta sinn, vera kominn á skipi sínu
að °
af
sækja sig, og þýtur á dyr, en móðir hennar hnígur örend
s°rg.
p * *
Jorði þáttur gerist 12 árum síðar í helli Skrúðsbóndans.
eiður er þar nú fangi, orðin hálfgeggjaður ræfill, hædd og
. •R'litin. Hún hefur nú teigað bikar nautnanna í botn og að
. v 11111 skilið, að þegar hún hélt sig vera að handsama ham-
^k'juna, var hún raunar að kveða upp sinn eigin dauðadóm,
enúa er nú dauðinn eina leiðin, sem hún eygir út úr ógöng-
niUun. I>;\ birtist henni dís kærleikans (förukonan), vekur
slóngun hennar að nýju, en beinir henni jafnframt i nýjan
‘"'eg. Með aðstoð förukonunnar tekst henni að flýja heim
a*'* Hólinum.
Finunti þáttur gerist í kirkjugarðinum á Hólinum á að-
angadagskvöld. Heiður keinur þangað inn til að biðjast fyrir
a móður sinnar og ætlar sér siðan að fara huldu höfði
1 óiuiur héruð. Af samtali fólksins kemst hún þá að því, hvað
•'i breytni hennar hefur blotizt: Móðir hennar dó af sorg sama
(i,lginn og hún hvarf, faðir hennar hefur verið hálfsturlaður
au og er nú nýdáinn, en auk þess hefur þjóðtrúin gert úr
sið
benni
grýlu til að hræða krakkana á. Þegar luin nú sér, hve