Eimreiðin - 01.04.1942, Síða 99

e,Mreiðin
ÓSÝNILEG ÁHRIFAÖFL
179
^ynntu stórblöð Vesturálfu, að
ir*gur dómari hefði framið
sjálfsniorð. En þetta var ekk-
erl sjálfsmorð. Dómarinn var
alheilbrigður á líkama og sál
°S dómgreind hans í bezta
^aSL Honum hefði aldrei getað
k°mið i hug að fremja sjálfs-
niorð. Hann féll fyrir hendi
hins máttuga fulltrúa svarta-
Saldursins, sem vesturlanda-
húar gera gys að og telja ekki
'lr*nað en hugaróra hálfbrjál-
■'ðra nianna. En þeir mega
' ‘u'a sig, sem hafa þessi mál
1 flimtingum, því að sjálfir
hpia þeir áður en varir orðið
f()rnardýr þeirra sömu illu
'lffa> sem þeir í heimsku
sinni glotta að. Hálfum mán-
Uði áður en þessi nafnfrægi
lnaður lézt, vaknaði hann
m°rgun
einn við það, að
augu störðu á hann, og á
hverjum morgni þessa fjórtán
<JaSa vaknaði hann alltaf við
s°mu sýnina. Ég vissi vel um
imtta og reyndi að telja hon-
11111 trú um, að fyrirburðurinn
Aaeri niarkleysa tóm. En sá úr-
skUrður minn var rangur, því
' þarna birtust augu illmenn-
lsins, sem hafði haldið orð sín,
'akið upp engil dauðans til að
S> anda honum á þessari
stundu, er ákveðin var. Ég
Liföi j);i gieymt aðvörun á-
bútans mikla i Thibet-klaustr-
inu Jietta kvöld, en ég var
minntur á hana að leiðum
fjarhrifa eftir lát dómarans.
Sú aðvörun og ásökun var á
þessa leið: „Hvers vegna sagð-
irðu honum ekki að láta dá-
leiða sig, svo að hægt væri að
létta af álögunum og koma í
veg fyrir dauða hans? Hann
var mikilmenni og hefði orðið
þér ágætur samstarfsmaður.
En þó að hann sé nú horfinn
yfir landámærin, hjálpar
hann þér eftir föngum við að
framkvæma það mikilvæga er-
indi, sem þér hefúr verið falið
og verða mun ba'ði þér og öðr-
um til blessunar.“
Þá mælti hinn mikli og
blessaði Ihama svofelldum
orðum, og var rödd hans hæg,
dynmikil og dinnn: „Óttist
engan inann. Óttist ekki sjálf-
an yður heldur. Munið, að ótt-
inn er ósigur og undanfari ó-
sigurs. Verið því óttalausir. í
hjarta hugleysingjans fær
dyggðin aldrei dvalið. Þér
hafið fengið að kynnast mér.
Farið í Friði!“
' Ég gekk þá fram, tók í hönd
honum og sagði á sama hátt:
Farið í friði!“
Eftir langa ferð um ótal
bogagöng og sliga í þessu
mikla neðanjarðarmusteri
Ihamanna, því að mikill hluti
þess var fremur neðan jarðar