Eimreiðin - 01.04.1942, Blaðsíða 57

E|Mreiðin
BYGGÐU HÚS ÞITT SJÁLFUR
137
Á ið reyndum það og fundum bæði axabijx og foxobax, og
'’ð strituðum lengi við xijxex, ef það gæti kannske orðið
”success“.1) En hvorki axabyx né foxobax varð „success“, er
Það kom á grunninn.
Nú hef ég fundið það! hrópaði drengurinn allt í einu.
Siúðu hér, xaxafon, það er saxófónn.
>Já, en það eru bara fjórir plankar, einn í hvern útvegg.
En Það þarf líka planka í skilrúmin inni í húsinu.
Það var augljóst mál, en ég þagði og við bárum xaxafon á
ö'unninn. Þetta féll ekki rétt vel, en þó var það það skársta,
Sein ei,n hafði náðst. Sérstaklega var n dularfullt. Þetta var
'lánar lítill plankastubbur, sem náði ekki yfir helming þeirrar
^ ngdar, er honum bar i þeim innri vegg, sem við ætluðum
°num að vera. En þetta varð nú svo að vera. Ofan á þetta
f... lm við xaxabax og þar ofan á bijxafax. Við lukum við
°SUr lög þennan dag, en áður en við fórum heim, litum við
Veggina innan frá. Þá uppgötvuðum við það, að einhverjir
Ustafir stóðu innan á plönkunum. Lesið ofan frá og niður á
10 var það 1933 á annarri hliðinni, en á hinni var einhver dag-
■ etning( 2%;, fannst okkur það vera. A göflunum voru tölurnar
°skiljanlegri.
^liðarnar eru þó að minnsta kosti réttar, sagði ég og létti
st°runi.
Heima vorum við mjög borginmannlegir. Auðvitað höfðum
1 *Undið allt út eftir að hin fóru. Ég drap titlinga framan í
in 'p1 ^renS*nn °g hvíslaði saxófónn, og hann kinkaði kolli á
1 °g svaraði buxafax. Það var engu likara en vera orðinn
barn á ný.
st Þessir tveir byggingameistarar, neituðum algjörlega að-
y. b’nna- Við kváðumst inuiidu ljúka verkinu einir.
út llnnum 1111 að bvggingunni á hverju kvöldi og fundum
eþ abra ótrúlegustu bókstafasamstöfur. Ef til vill vorum við
Un ' Earna^væmir Þegar fram í sótti, en hugsuðum mest
jj 1 raða plönkunum einhvernveginn hverjum ofan á annan.
°g þar urðu göt og glufur á veggjunum, en slíkt var nú
e&L að lagfæra seinna. Svo mátti nú líka sjálfsagt reikna með
l)
Suec
ess, enskt orð, getur þýtt: góður árangur eða ]>. u. 1.