Tímarit lögfræðinga - 01.09.1982, Blaðsíða 33

hafðir í haldi. Því ekki væri viðlit að Alþjóðadómstóll dæmdi menn
í refsingu og svo yrðu einstakar þjóðir eða ríkisstjórnir að taka við
hinum sakfelldu til innilokunar. Þá yrði og komið í veg fyrir, að ríkis-
stjórnir létu á sitt eindæmi njósnara eða hryðjuverkamenn lausa af
stjórnmálaástæðum. 1 framhaldi af þessu vaknar auðvitað spurningin
um, hvort ekki beri jafnframt að stofna alþjóðlega lögreglu undir
yfirstjórn Sameinuðu þjóðanna. Svarið er einfalt: Slíkt er óhjákvæmi-
legt, ef út á þessa braut yrði farið. Segja má, að nú þegar sé til vísir
að þess háttar lögreglu þar sem eru gæslusveitir S.Þ., hinar svoköll-
uðu friðarsveitir. Þær hafa farið víða um heim til að halda uppi friði
og löggæslu, og er sá þáttur ekki hvað þýðingarminnstur í starfi S.Þ.
til varðveislu friðar í heiminum. Til þessa hafa einkum verið í sveit-
unum hermenn og lögreglumenn frá vestrænum ríkjum. Austantjalds
þjóðir hafa hins vegar verið ófúsar að leggja fram mannafla í þessu
skyni, fremur en fjármuni til hjálpar vanþróuðu þjóðunum, svo sem
kunnugt er. Fremur hafa þær kosið að standa í vopnasendingum með
milligöngu annarra þjóða til þess að reyna að steypa löglegum ríkis-
stjórnum og að koma á fót leppstjórnum, sem e.t.v. hafa aðeins brot
af hlutaðeigandi þjóð að baki.
Hugur minn stóð til þess að taka þátt í umræðum um þessi mál á
þessari alþjóðaráðstefnu lögfræðinga, en eins og fyrr ségir voru þess
háttar mál eða Alþjóðadómstóllinn ekki á dagskrá. Vonandi gefst tæki-
færi til þess að ræða þessi mál síðar á þessum vettvangi.
Tilraunir til þess að afstýra árekstri tveggja alþjóðafunda
Til alþjóðafundarins í Sao Paulo var boðað í ársbyrjun 1980 og fund-
artími þá fastákveðinn. Svo óheppilega vildi til, að stjórn Norræna
lögfræðingasambandsins ákvað í árslok 1980, að fyrirhugaður fundur
þess, sem er 3ja hvert ár, yrði haldinn á sama tíma í Stokkhólmi, og
hafði sænska deild sambandsins veg og vanda af þeim fyrirhugaða
fundi og tilkynnti um hann í sænska lögfræðingatímaritinu í janúar
1981. Hér var greinilega um meinlegan árekstur að ræða, sem auð-
veldlega mátti komast hjá, ef strax yrði hafist handa. Einfaldast hefði
verið að færa fundinn í Stokkhólmi fram um eina viku og stofna síðan
til hópferðar lögfræðinga, t.d. í leiguvél, til Brasilíu.
Ráðstefnan fór fram í Suður-Ameríku og ráðgerðar voru ferðir á
vegum ferðaskrifstofa til annarra ríkja þar. Gerði það ferðina eftir-
sóknarverðari en ella, m.a. fyrir Norðurlandabúa og ekki síst Svía.
Eru þeir kunnir fyrir að þykjast bera hvers konar mannréttindi fyrir
brjósti. Vegna þess orðs, sem fer af stjórnháttum þar syðra, hefði
75