Tímarit lögfræðinga - 01.11.1985, Blaðsíða 56
með höndum.is) Ef hægt væri að afmarka þessa tvo þætti nákvæm-
lega væri skilgreiningarvandamálið sennilega leyst. Því er hins vegar
ekki að heilsa, þegar af þeirri ástæðu að þjóðfélagið breytist sífellt,
þ.á m. lögin.19) Því verður að leita annarra skilgreiningarleiða.
Hér á undan er m.a. fram komið að einungis sú stjórnsýsla sem fer
fram skv. 2. gr. stjórnarskrárinnar telst opinber stjórnsýsla, að aðeins
þeir sem þar eru taldir mega hafa hana á hendi og því aðeins er starf-
semi þeirra handhafa lögleg að þeir haldi sig innan þeirra heimilda sem
felast í hugtakinu framkvæmdarvald.
Á hinn bóginn hefur verið að því vikið að störf stjórnvalda geta verið
hin sömu og hjá einkaaðilum, t.d. verklegar framkvæmdir, og að at-
hafnir stjórnvalda þurfa ekki endilega að vera valdbundnar, sbr. t.d.
ýmsa opinbera þjónustu.
Ef finna ætti nákvæma skilgreiningu þyrfti hún að rúma a.m.k. það
sem nú var rakið, en það krefst þess að fyrir liggi nákvæmlega hvað
sé átt við með hugtökunum stjórnsýsluréttur, framkvæmdarvald,
stjórnvald og orðinu opinber. Því hefur verið reynt að gera nokkur skil
í ritgerð þessari og á grundvelli þess er eftirfarandi skilgreiningu sleg-
ið fram:
Stjórnsýsla skv. stjórnsýslurétti er sú starfsemi í þjóðféláginu sem
því aðeins getur farið fram að fyrir hendi séu þær heimildir sem felast
í hugtakinu framkvæmdarvald í 2. gr. stjórnarskrárinnar, en með því er
átt við það vald, sem stjórnvöld skv. lögum á hverjum tírna mega ein
fara með.
18) Sjá t.d. Administration og borger, bls. 17: „... udtrykket forvaltning enten henviser til
visse organer eller til visse funktioner ...“. Forvaltningsrett i hovedtrekk, bls. 15: „Den
ut0vende virksomhet og de ut0vende organer blir det vi kaller forvaltningen". Allmán
förvaltningsratt, bls. 15: „Begreppet offentlig förvaltning ár sálunda dubbeltydig: det
kan avse antingen en verksamliet som drives av vissa subjekt eller en verksamhet som
ár underkastad en specifik ráttslig reglering".
19) Sjá t.d. Stjórnarfarsréttur, bls. 1-2.
194