Morgunn - 01.07.1974, Blaðsíða 20
18
MORGUNN
þá er það alls ekki óhugsandi, að frásögnin um selshöfuðið
kunni að vera sönn.
Af Þóroddi bónda er það að segja, að hann drukknaði í ferð-
inni ásamt öllum mönnum sínum. Erfi var drukkið eftir hann,
og fyrsta kvöld erfisdrykkjunnar gengur Þóroddur í skálann
og förunautar hans, allir holdvotir. Menn urðu hræddir og
stukku úr eldaskálanum, en þeir Þóroddur sátu þar eftir, þar
til eldurinn var útbrunninn; þá hurfu þeir á brott. Þessu fór
fram öll kvöldin, meðan erfið stóð. Heimamenn vonuðu, að
þessu mundi af létta. En svo varð ekki. Kvöldið, sem boðsmenn-
imir fóru, voru kveiktir máleldar að vanda. Þegar eldamir
tóku að brenna, komu þeir Þóroddur inn, allir votir, settust við
eldinn og tóku að vinda sig. Og nú bættist það við, að þedr sex,
er áður höfðu dáið á heimilinu, bættust við í þessa sveit. Þeir
voru allir moldugir, skóku klæðin, hreyttu möldinni á þá Þór-
odd. Heimamenn stukku úr eldhúsinu og höfðu enga hlýju það
kvöld. Næsta kvöld var eldur kveiktur í öðru húsi. Heimamenn
vonuðu, að hinir framliðnu menn mundu síður koma þangað.
En þeim varð ekki að þeirri von sinni. Allur hópurinn, þessir
tólf dauðu menn, komu líka þangað. Þá var þriðja kvöldið tekið
það ráð að kveikja eld i tveimur húsum, í eldaskálanum þar
sem menn voru vanir að sitja við elda, og í öðm litlu húsi. Nú
fór svo, að þeir Þóroddur sátu við eldana í skálanum, en heima-
menn sátu við hinn eldinn.
Þá kemur enn nýtt fyrirbrigði. í skreiðarhlaða, sem var í
klefa útaf eldaskálanum, hafði um nokkum tíma heyrzt
skruðninur, líkt og skreiðin væri rifin. Þetta tók nú að ágerast.
Og upp úr hlaðanum kom svört rófa, vaxin sem nautsrófa.
Maður eftir mann fóru að toga í rófuna og gátu ekkert bifað
henni. Menn héldu, að rófan væri dauð. þangað til hún
straukst úr höndum þeirra, sem voru að toga í hana, og skinnið
fylgdi úr lófum þeirra, er fastast toguðu. Þá hvarf rófan og
sást aldrei síðan. Hlaðinn var rifinn niður, mikið af fiskinum
var ónýtt,og enginn kvikur fannst í honum. Ég leiði alveg
minn hest frá því að gera mér hugmynd um þetta fyrirbrigði.