Morgunn


Morgunn - 01.07.1974, Blaðsíða 83

Morgunn - 01.07.1974, Blaðsíða 83
VÍGSLA DAUÐANS 81 og bjartari og dýrmætari, ef horft er um leið á hinn svarta bakgrunn dauðans, sem gefur mynd lífsins dýpt og draum- rými. Ég nefndi hinn svarta bakgrunn, vegna þess að enda þótt ógnir dauðans eigi og hljóti smám saman að hverfa úr vitund manna fyrir ljósi nýi'rar þekkingar og skilnings, verð- ur vígsla hans þó alltaf alvarlegs eðlis, og alltaf hlýtur ein- hver óvissa að ríkja í kringum hana, að því er snertir hvern einstakling. Á þessum síðustu og verstu tímum má segja að heilir þjóð- flutningar hafi átt sér stað frá hinu jarðneska tilverusviði yfir á hið ósýnilega tilverusvið. Milljónir manna í blóma lífsins hafa tekið hina miklu vígslu dauðans, og milljónir manna hafa fengið sínar minni háttar vígslur sorgar og erfiðleika á hinu jarðneska tilverusviði. Fátt er svo illt, að ekkert gott sé i för með því, og svo er einnig hér. 1 síðustu heimsstyrjöld færðist spíritisminn mjög í aukana. Syrgjandi menn og konm- Vildu fá eitthvað að vita um horfna ástvini, og til eru margar merkilegar sögur um það, að hinum dánu hafi tekizt að kom- ast í samband við ástvini sína hér á jörðinni og sanna þeim það, að þeir væru ekki orðnir að engu, þótt þeir hefðu misst hið jarðneska starfstæki. — Eins mun fara í þetta sinn. Sorg- in og söknuðurinn munu ganga í lið með þekkingarþrá mann- kynsins og í sameiningu munu þau knýja á hinar luktu dyr. Og enn mun spíritisminn færast í aukana. — Dauðinn mun enn sem fyrr vekja margar sálir, sem áður voru sofandi eða í svefnrofum aðeins. Og sambandið við annan heim mun taka miklum framförum. Þess er að vænta, að hinn vitræni og vís- mdalegi spíritismi komi mannkyninu betur og betur til hjálp- ar og styrki þá, sem veikir eru í „trúnni“, en þeir eru margir nu á dögum, og fer ört fjölgandi. Ekkert nema aukin þekking °g skilningur fullnægir þörfum og kröfum mikils meiri hluta nutimamanna, jafnt i andlegum efnum sem öðrum efnum. Fegar það, sem gerist, þegar maður „deyr“, sem kallað er, er orðið einn þáttur náttúrufræðinnar, þá fær mannsandinn unn- tð einn af sínum stærstu sigrum, og þá mun margt gerast sam- timis. Þá mun t.d. áhugi mannkynsins á andlegum málum 6
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.