Morgunn - 01.07.1974, Blaðsíða 13
DULARFULLi FYIURBRIGÐI í FORNRITUM VORUM 11
það, að forfeður vorir hafi einhverja reynslu haft í þessu efni,
og að frásögurnar séu ekki með öllu gripnar úr lausu lofti.
En svo að ég hverfi aftur að liamfarafyrirbrigðinu, þá er
nafnið sennilega dregið af því, að fornmenn hugsuðu sér, að á
þessum ferðum væru fjölkunnugu mennirnir i ýmsum höm-
um. Sendimaður Haralds konungs Gormssonar er í hvalslíki,
eins og ég hef þegar bent ykkur á. Um það verður ekkert sagt,
hvort mennirnir hafi hugsað sér það sjálfir, og þeim þar af leið-
andi fundizt þetta. En ekki er það neitt óliklegt, því að þeir
hafa tæplega haft neina hugmynd um andlegan líkama eða
eterlíkama, eða hvað við eigum nú að kalla það gervi, sem and-
inn virðist taka á sig, þegar hann losnar að litlu eða miklu leyti
við líkamann. En jafnframt er að geta þess, að þessara ham-
skipta er alls ekki ævinlega getið í sambandi við þetta fyrir-
brigði. T.d. er þeirra ekki getið um sendimenn Ingimundar
gamla, Finnana, sem hann fékk til þess að fara fyrir sig frá
Noregi til Islands. Þeir voru byrgðir einir saman í þrjár nætur
i húsi, og meðan þeir voru þar, mátti enginn nefna þá. Líklegl
virðist, að þeir hafi verið i trance þann tíma, og að þeir hafi
verið hræddir um, að þeir fengju ekki við ráðið og hyrfu aftur,
ef þeir væru nefndir.
Þessar hamfarir virðast aðallega hafa verið farnar í því skyni
að skyggnast um á fjarlægum stöðum og fá þar einhverja
vitneskju, sem mönnum lék hugur á. Naumast þarf að taka
það fram, að þetta hlýtur að vera sama fyrirbrigðið, sem vér
nefnum nú oftast „að fara úr líkamanum", eða með einu orði
sálfarir. Enginn vafi getur leikið á því, að það fyrirbrigði ger-
ist. Sterkasta sönnunin, sem vér höfum fengið fyrir því hér i
Reykjavík, er það, þegar maður, sem liggur sofandi úti í Dan-
mörku, sannar sig á tilraunafundi hér, eins og síra Har. Níels-
son gerði grein fyrir í bók sinni Kirkjan og ódauÓleikasann-
anirnar. En tilkomumesta sönnunin, sem ég hef lesið um, er
sú, þegar frú Vlasek gerir vart við sig á raddafundi og líkamar
sig í Los Angeles í Kaliforníu, meðan líkami hennar liggur
sofandi langar leiðir þaðan, eins og skýrt hefur verið frá í
Morgni. — Enginn vafi virðist geta leikið á því, að forfeður