Morgunn - 01.07.1974, Blaðsíða 39

ÍSLAND VAR ÓSKALANDIÐ
37
Bréf hans, sem ég minntist á hér að framan var dagsett í
Lundúnum þ. 4. maí 1921, og stilað til vinar höfundar, hr. Ás-
geirs Sigurðssonar, aðairæðismanns Breta í Reykjavik, ágætis-
manns, sem fullorðnir Reykvikingar muna vel fyrir mann-
kosti. Ég er svo heppinn, að sonur Ásgeirs ræðismanns, vinur
minn Haraldur leikari Sigurðsson, hefur veitt mér leyfi til
þess að birta úr þessu bréfi það sem ég vil.
Höfundur bréfsins er enskur menntamaður, Michael Eyre.
og hér kemur þá hin ævintýralega ættarsaga Michaels frá
Eyri. Hann kemst svo að orði:
Ég er kominn af íslenzkri hefðarkonu, sem sjóræningjar frá
Algeirsborg rændu á íslandi og höfðu brott með sér í lok 17.
aldar. Saga sú, sem varðveizt hefur í ætt minni er á þá leið, að
brezkur liðsforingi hafi bjargað stúlku þessari, þegar hún
hafði verið 19 ár i ánauð, kvongast henni og átt við henni einn
son barna. Skömmu eftir að drengnrinn fæddist dó faðir hans
og 61 hún þá sjálf son sinn upp í Englandi. Þegar hann var
orðinn fulltíða maður og hún fann dauðann nálgast, bað hún
hann að flytja jarðneskar leyfar sínar heim til Xslands og jarða
þær i kirkjugarði æskustöðvanna. Hann hét að uppfylla ósk
hennar. En mörg ár liðu áður en hann gæti efnt loforð sitt.
Hann dvaldist nokkurn tíma á Islandi og skrifaði þá íslenzka
sögu, eða öllu heldur rímur, sem hann kallaði ÞórunnarljöS,
því Þórunn var nafn móður hans. Ljóðum þessum skipti hann
í þrjá kafla. Fjallar fyrsti kaflinn um rán stúlkunnar; annar
um ánauð hennar í Alsír og lausn úr þrældómi fyrir atbeina
mannsins, sem síðar kvæntist henni, og þriðji kaflinn fjallar
svo um andlát hennar og löngun til að hvila í kirkjugarðinum
heima á Islandi. Þar segir og frá því, hvernig sonur hennar
uppfyllti ósk hennar og efndi loforð sitt mörgum árum síðar.
Þessi ættrækni sonur hvarf svo heim til Englands og kvænt-
ist þar, og slitnuðu þá öll tengsl ættar minnar við Island.
Um 1745, skömmu eftir að Stuartarnir gerðu síðustu tilraun-
ina til þess að komast aftur til valda í Stóra-Bretlandi, gerði
sonur hans, Thorstcn, að nafni, enska þýðingu í lausu máli á
rímmn þessum og kallaði Fögru stúlkuna frá Eyri (Eyre).